حرمت و جایگاه علما در جامعه اسلامی یک موقعیت ویژه است

آوای سنت: رئیس شورای علمای حوزه غرب افغانستان ظلم و تعدی به علما را جفا در حق بهترین افراد جامعه عنوان نمود

به گزارش خبرنگار آوای سنت ، مولانا خداد صالح این هفته طی سخنانی به تبیین رسالت و جایگاه علما در جامعه پرداخت و گفت: برای دعوت مخلوق بسوی الله متعال بصیرت و بینش لازم است. انسان مومن می بایست در دعوت مردم به سوی پرهیزگاری، ابتدا خود باید عامل به اجرا بوده و با کسب تجربه و آگاهی کامل و ضمن بهره گیری از شیوه های خدا پسندانه دیگر انسان ها را به سوی مسیر الهی متعال دعوت نماید. بی تردید این طریقه دعوت موثر واقع خواهد گردید.

وی افزود: شکی نیست که علمای گرانقدر و دانشمندان دین الهی وظیفه ای بسیارمهم و مقدس را به عهده گرفته اند. برملت ها لازم است که به علما و پیشوایان دینی خود احترام گذاشته و از آنها حمایت بعمل آورند. در افغانستان برخی ها سعی دارند این مسئله را در جامعه القا نمایند که در قضیه کشته شدن، هیچ فرقی میان عالم و غیرعالم وجود ندارد و خون وی از دیگران سرخ تر نمی باشد. این گروه البته در اشتباه هستند. عالم دین به مثابه چراغی می ماند که محیط اطراف خود را روشن می کند تا دیگرمردم با استفاده از این روشنایی بتوانند مسیر خوب از مسیر بد تشخیص دهند.
مولانا صالح با بیان اینکه قرآن کریم نیز در این باره میان دانشمندان وغیردانشمندان از لحاظ برابری تفاوت قائل شده است اظهار داشت: کسی که دعوت گر و راهنمای مردم است از لحاظ دینی در جایگاه بالاتری نسبت به دیگران قرار دارد. لذا وظیفه داریم از این علما که در برخی بلاد اسلامی مورد ستم واقع می شوند پشتیبانی به عمل آوریم.هم اکنون متاسفانه در زندان های جهنمی ساخته شده صدها عالم به دین و بیش از صدها طلبه شب و روز را بسختی سپری می کنند.

رئیس شورای علمای حوزه غرب افغانستان، ظلم و تعدی به علما را در حق بهترین افراد جامعه عنوان نمود و افزود: وقتی تحقیق بعمل می آید که این اشخاص چرا و به چه جرمی در زندان ها مبحوس هستندبه این پاسخ می رسیم که تنها جرم آنها دفاع از حق بوده است. این بندگان زیر یوغ و ستم استعمار زندگی می کنند.
مولانا صالح در بخش دوم سخنانش به تبعات بیماری کرونا در جامعه امروز افغانستان پرداخت و تصریح کرد: به هر میزان که در جامعه ویروس کرونا گسترش بیشتری پیدا می کند، عده ای شیاد و تعدادی شکارچی با استفاده از موقعیت جامعه دست به احتکار لوازم ضروری مردم می زنند. اینها کسانی هستند که بهبود و پیشرفت زندگی شان را در مرگ انسانه های بیگناه جستجو می کنند. گروهی که همواره با هدف جمع کردن ثروت و سرماه بیشتر فعالیت می کنند. نبی مکرم اسلام کسانی را که مواد غذایی مورد نیاز مردم را احتکار کرده و به قیمت بالا به فروش می رسانند شدیدا محکوم کرده و بر خطاکار بودنش صحه می گذارد.

از دیدگاه قرآن کریم عمل خطا کافران بزرگ مانند فرعون، گنه کاران بزرگ هامان و مجرمان بین المللی را شامل می شود. پس به حال ملت افغانستان که هر روز بر فقر و بیچارگی شان افزوده می شود باید ترحم ورزید. در زندگی خود به سود کم قناعت ورزیم و در عرضه مواد غذایی که جزو اقلام ضروری مردم بحساب میاید توجه کافی نشان دهیم.
این عالم اهل سنت افغان یاد آور شد: بیماری کرونا باعث شده است تعداد مبتلایان به افزایش چشمگیری برسد. در افغانستان که نمازهای جمعه درمساجد جامع آن برگزار می شود از ورود اشخاص به مسجد ممانعت بعمل نمی آید، اما سفارش علما بر این است که مردم توصیه های بهداشتی را جدی گرفته و فاصله اجتماعی را رعایت نمایند. سفارش اکید ما بر این است که از دست دادن به یکدیگر اجتناب ورزند. دست دادن جزو سنت هایی است که در زمان حاضر سلامت انسان ها را به خطر می اندازد. پس در این زمان نیازی به انجام این کار نیست.

مولانا صالح متذکر شد: با توجه به کمبود دارو در افغانستان امکان رسیدگی به همه بیماران وجود ندارد و در حال حاضر مناسب ترین راهکار، رعایت نکات بهداشتی است. محافظت فردی از ویروسی که همه ملت ها را تهدید می کند، بهترین کاری است که می توانیم انجام دهیم. وسایل و امکانات موجود درآن حد نیستند که در صورت گرفتاری به بیماری بتوانیم از کرونا بودن آن مطمئن شویم.
در بازارهای افغانستان بحث قرنطینه وجود ندارد و مردم خود باید نکات را رعایت کنند. چه کسی که جنسی را می خرد و چه شخصی که جنسش می فروشد می بایست مراعات حال یکدیگر را کرده و احتیاط لازم را بعمل آورند. توصیه دیگر این است که مردم برای تفریح و وقت گذرانی از منزل خارج نشوند و خود را در معرض ابتلای به این بیماری کشنده قرار ندهند.