روزه‌هایی که از آنها نهی شده است

آوای سنت : در روایت از نُه روزه نهی شده:

یوم الشّک: روزی است قبل از شروع ماه رمضان و معلوم نیست که از شعبان است یا از رمضان؟
از صله پسر زفر روایت شده که گفته: «پیش عمار پسر یاسر بودیم[در روزی که شک بود که رمضان است] و گوسفندی بریان پیش وی بود و فرمود: پس بخورید، برخی پایین آمدند که بخورند، و من گفتم روزه‌ام، عمار گفت: کسی که در یوم الشّک روزه‌دار باشد، پس از فرمان ابوالقاسم(حضرت محمّد) سرپیچی نموده است.(صحیح سنن ترمذی (۵۵۳).

دو روز عید قربان و رمضان (عیدفطر) :
دو روز عید قربان و رمضان از ضیافت الهی برای بندگان است، از دیدگاه چهار مذهب اهل سنّت روزه‌ی عید قربان و رمضان حرام است.
از ابی عبید روایت است گفته: «در ایام عید نزد عمر بن خطّاب بودم، گفت: این دو روز رسول خدا (صلّی الله علیه وسلّم) نهی فرمودند که کسی آنها را روزه گیرد: روز عید فطر و عید قربان.(روایت از بخاری و مسلم).

روزه‌ی ایّام التّشریق:
ایّام‌التّشریق به سه روزی گفته می‌شود که به دنبال روز عید قربان می‌آیند.
از ابومره روایت است که با عبدالله بن عمرو رفتند پیش پدرش عمرو بن عاص، و او برای آنها طعام آورد و گفت: بخورید، ابومره گفت: من روزه‌ام، عمرو گفت: بخور، این روزها روزهایی است که رسول خدا (ص) به ما گفته که در این ایّام افطار کنیم و از روزه گرفتن نهی می‌فرمود.
مالک گفتند: مقصود ایّام‌التّشریق است.(صحیح سنن ابو داود (۱۳/۲).
روزه‌ی ایّام‌التشریق کسی اجازه داده نشده جز آنان که در حج قربانی ندارند.
از ابن‌عمر و عائشه روایت شده: «برای کسی روزه‌ی ایّام‌التّشریق جائز نیست، جز کسانی که قربانی را نمی‌یابند.»(روایت از بخاری).

اختصاص دادن روز جمعه به روزه‌داری:
ابوهریره می‌گوید: از رسول خدا (ص) شنیدم که می‌فرمود: «روزه‌ی جمعه را روزه نگیرید، جز در شرائطی که قبل و بعد از آن روزه‌دار باشید». (روایت از بخاری و مسلم).

اختصاص روز شنبه به روزه‌داری:
از عبدالله بن بسر آنهم از خواهرش، روایت شده که رسول خدا (ص) فرمودند: «روز شنبه روزه نگیرید، جز روزه‌ی واجب.»(صحیح، سنن ترمذی، ۵۹۴).
ترمذی می‌گوید: «علّت کراهت اختصاص روزشنبه به روزه‌داری: زیرا یهود آن روز را تعظیم می‌نمایند».

روزه‌ی نصف شعبان به بعد:
ابوهریره می‌گوید: رسول خدا (صلّی الله علیه وسلّم)فرمودند: «هرگاه نصف شعبان باقی ماند پس روزه نگیرید».(صحیح سنن ترمذی، (۵۹).
جز روزه‌هایی که شخص به آن عادت دارد مانند: روزهای دوشنبه و پنجشنبه، روزه‌ی نذر، قضای روزه‌های ماه رمضان و یا روزه‌های کفّاره.(فقه العبادات فی الإسلام، حسن ایوب، (۱۷۵).

روزه در طول سال:
روزه‌ی تمام سال؛ اینکه بدون فاصله تمام سال روزه‌دار باشید نهی شده است.
ابن‌قیّم می‌گوید: روزه‌ی طول سال پشت سرهم جزو سفارشات پیامبر (ص) نیست، بلکه فرمودند: «کسی که طول سال روزه باشد، نه روزه است و نه افطار»(روایت از نسائی و ابن ماجه، صحیح الجامع،۶۳۲۳).

روزه‌ی وصال:
روزه‌ی وصال به روزه‌ای گفته می‌شود که بدون سحری و افطاری دو روز یا بیشتر پشت سر هم، روزه‌دار باشید، همراه با قصد و نیّت وصال.
در صحیح بخاری و مسلم آمده است ابوهریره گفتند: رسول خدا (صلّی الله علیه وسلّم) از روزه‌ی وصال نهی فرمودند، یکی از اصحاب گفت: ای رسول خدا (ص) تو روزه‌ی وصال می‌گیرید. رسول خدا (ص) فرمود: «کدامیک از شما مثل من است، من شب می‌رسد، پروردگارم غذا و آبم می‌دهد».
از ابوسعید روایت شده که گفته: از رسول خدا (ص) شنیدم می‌فرمود: «روزه‌ی وصال نگیرید و اگر هم خواستید آن را فقط به سحری وصل کنید».

روزه‌ی سنّت برای زن بدون اجازه‌ی شوهر:
زنان نمی‌توانند در صورت حضور همسران روزه‌ی سنّت را روزه بگیرند، جز با اجازه آنان.
ابوهریره می‌گوید: رسول خدا (صلّی الله علیه وسلّم) فرمودند: «زن بدون اجازه همسر جز روزه‌ی ماه رمضان، نمی‌تواند روزه بگیرد.»(صحیح سنن ابن ماجه، ۱۴۳۷).

منبع : سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح