مسئولان در میان دو راهی رد یا تأیید کولبری زنان
قول مساعد مجلس برای حمایت از زنان کولبر
با شنیدن نام کولبر، چیزی که به ذهنمان می آید تصویری از مردانی است که در گذرهای سخت العبور گذران زندگیشان را اداره می کنند اما هستند زنانی که کارشان زنانه نیست و هیچ نشانه ای از ظرافت زنانه را در آنها نمی‌بینید. زنانی که با پوشش مردانه، همچون مردان از مسیرهای کوهستان عبور می‌کنند و پول چندانی هم گیرشان نمی‌آید اما با این مبلغ کم هم حاضر نیستند سفره‌شان جمع و چراغ خانه شان خاموش شود.
هر چند آمار رسمی از تعداد زنان کولبر در مرزهای استان کردستان وجود ندارد اما تعدادشان زیاد نیست و عکس‌هایی هم که از آنها در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی منتشر می شود نمی‌تواند گواه مرسوم بودن این کار برای زنان باشد. با مصاحبه‌هایی که با چندین نفر از مسئولین انجام شده است عده ای از آنها می‌گویند زنان کولبر وجود دارند و عده‌ای هم می‌گویند زن کولبر در کردستان نداریم!
برخی از زنان کولبر کردستان مجبورند ۳۰ کیلو بار را در کوهستان حمل کنند
هلاله امینی یکی از مسئولانی است که در شورای عالی استان‌ها، کولبری زنان را تأیید می‌کند.
وی گفته است: باعث تأسف است که بگویم با دختران و زنانی مواجه هستیم که مجبورند در نقش یک مرد یا پسر ظاهر شوند تا به صف طولانی کولبران بپیوندند.
وی اضافه کرد: در این استان مرزی هم زنانی هستند که کولبری می‌کنند، زنان کارگری که اغلب سرپرست خانوارند و در ازای مبلغی ناچیز بار‌هایی سنگین‌تر از حد توانشان جابه‌جا می‌کنند.
وی اظهار داشت: کولبری دیگر شغل مردانه نیست. برخی از زنان مجبورند ۳۰کیلو بار را از ۴-۵ ساعت در کوهستان‌ها حمل کنند و اگر به دستان‌شان نگاه کنیم هیچ‌گونه نشانه‌ای از ظرافت زنانه نمی‌بینیم. این زنان بیشترشان سرپرست خانواده‌اند».
« نیشتمان رحمتی» که این روزا در یک کارگاه خیاطی مشغول دوختن لباس است و ۳۷ سال از زندگیش را سپری می کند گفته است که ۲ سال کولبر بودم و هر ساعت آن اندازه یک ماه کار در این کارگاه سختی داشت.
دلهره خانواده یک طرف و فشاری که بر خود کولبر در مسیر وارد می‌شود، آنقدر زیاد است که حتی حرف زدن در مورد آن سخت است.
در مرز مریوان زن کولبر وجود ندارد
این در حالی است که شیوا قاسمی پور نماینده مردم مریوان و سروآباد در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار داشت: در مرز مریوان زن کولبر وجود ندارد و چندین بار از طریق فرمانداری و مسئولین ذیربط بررسی کردم که زنان کولبری در استان کُردستان نداریم.
وی اضافه کرد: در صورت وجود زنان کولبر از همین تریبون اعلام می کنم که یک نفر تا صد نفر زن کولبر را هم اگر داشته باشیم مورد حمایت قرار خواهیم داد و به عنوان نماینده زن در حد توان حمایتشان می‌کنم.
نماینده مردم مریوان و سروآباد در مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: کولبری در شان مردم کُرد نیست و می خواهم کاری کنم که جوانان به سمت کولبری نروند چرا که اگر امروز مردم کردستان در مناطق مرزی به شغل کاذب کولبری روی آورده‌اند به دلیل سهل انگاری و کم کاری برخی از مدیران و مسوولانی است که باعث شده سفره این مردم خالی باشد و به ناچار به کولبری گرایش پیدا کنند.
به راستی شغل سخت و طاقت‌فرسای کولبری این روزها در خطه کوهستانی کردستان شغلی مردانه نیست و چند سالی هم هست که دامداری و کشاورزی کفاف زندگی را نمی‌دهد و رنگ لباس زنان این منطقه عوض شده تا با ظاهری مردانه، مشکلات بیکاری را در عبور از کوه و راه‌های صعب‌العبورش کم کنند و امیدواریم دولتمردان و نمایندگان مجلس منویات رهبر انقلاب را آویزه گوش خود کنند و برای حل معضل کولبری چاره‌ای بیندیشند.
