آوای سنت : در هفته های اخیر در برخی از کانال ها و گروه ها، افرادی با نیت تخریب وجهه علمای اهل سنت اقدام به انتشار تصاویر منازل این بزرگواران اقدام کردند.صحت و سقم این تصاویر در هاله ای از ابهام است.
بنظر می رسد هدف این افراد از انتشار مطالب و تصاویر مذکور، انتقال این پیام به جامعه اهل سنت است که علمای ما زندگی اشرافی و تجملی دارند.
اگر این افراد بدنبال افشای موارد تجمل گرایی هستند، باید سراغ افرادی بروند که در چند دهه گذشته با دزدی از بیت المال برای خودشان قصرها ساختند.علمای اهل سنت نور چشم جامعه هستند و بخاطر همین جایگاه، خیران و افراد ثروتمند جامعه آنها را مورد حمایت و لطف خود قرار می دهند.
مطلب زیر از مولانا عبدالحکیم سید زاده از اساتید شاخص سراوان است که پاسخ این شبهه سازیها را داده اند.
برخی نادان انتظارشان از علماى دین این است که نان خشک بخورند و بر الاغ سوار شوند و در کپر زندگى کنند تا زاهد باشند و دنیا پرست نگردند!
این نوع تفکر، تفکر راهبان مسیحی و از نظر اسلام صد در صد مردود است. در قرآن و حدیث به استفاده از نعمت ها امر شده و بر ترک و تحریم آن نکوهش شده است!
باید دانست که تقوی، زهد و ورع یعنی ترک حرام و شبهه حرام، نه ترک نعمت و اشیاء حلال که نیاز روز است! فرار از نعمت خدا‌دادى و تحریم آن بر خویش امرى منکر و نوعى ناشکرى است!
بدان که دنیا پرستى؛ یعنى غفلت از الله و دین او و بى پروایى نسبت به کسب حرام و اختلاس و …
مولانا روم می‌فرماید:
چیست دنیا از خدا غافل بدن نی قماش و نقره و فرزند و زن
بدان که کسب حلال عبادت است و مومن غنى و شاکر که زکات و صدقه و خیرات مى‌دهد، به مراتب از فقیر صابر برتر است!
بیشتر علماء و بزرگان دین در ابتداى زندگى شان با سختى ابتلاء شده‌اند و بدایت محرقه داشته اند؛ در نهایت الله نعمت هاى دنیا را به سوى آنان سرازیر کرده است، به طور مثال عبدالرحمن بن عوف در بدو هجرت جیبش خالى بود، اما نهایت امر میلیاردر گشت. پس از وفات به قدرى ترکه داشت که به هر همسرى ده‌ها هزار درهم رسید و آنقدر طلا داشت که آن را با تبر تکه تکه مى کردند!
تعجب از ثروت حلال عالم و اعتراض بر آن؛ یعنى تعجب از عطاى الله به طرق مختلف و انتقاد از الله،
بسى جاى تعجب است از نادانى که اگر به وى بگویند فلان پادشاه و دولت به فلان عزیزش مثلاً یک میلیارد دلار و یک آپارتمان جایزه داده است فورا باور مى‌کند؛ چون به عظمت سلطان یقین دارد؛ اما اگر الله که پادشاه جهان است به عالمى خانه و سوارى‌ای عنایت بفرماید، فورا اعتراض مى‌کند و نفاق گونه با دهن کجى تمام واق واق مى‌کند که مگر الله از آسمان براى ملا مى ریزد!
این معترض فکر مى‌کند راه روزى فقط حقوق کارمندى است و بس، باور ندارد که الله به طرق مختلف و مشروع نعمت هاى فراوان و متنوع بسان باران سرازیر مى‌کند، مگر الله نفرموده است: « وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا» و آیات دیگر…
✍? عبدالحکیم سیدزاده
البته مولوی جان قبول کنید علمای ما در ساده زیستی باید الگوی همه باشند
مردم در مشکلات و علما در پر قو!