علم کلام فرض کفایی است.

┈•❈﴿ فرض کفایی بودن «علم کلام» نزد امام اعظم رضی الله عنه و دیگر علماء ﴾❈•┈

علم کلام فرض کفایی است. امام اعظم (رض) وعلمای زیادی همچون امام الحرمین (ت۴۷۸)، حلیمی (ت۴۰۳)، بیهقی (ت۴۵۸)، امام غزالی (ت۵۰۵)، رافعی (ت۶۲۳)، یافعی (ت۷۶۸)، امام نووی (ت۶۷۶)، ابن عساکر (ت۵۷۱)، طیبی (ت۷۴۳)، محلّی (ت۸۶۴)، هیتمی (ت۹۷۴) و همچنین سمرقندی (ت۵۵۶) در کتاب الملتقط، و ابن العلاء اندربتی (ت۷۸۶) در التاتارخانیه به فرض کفایی بودن علم کلام تصریح کرده اند.

اما آنچه گفته شده در مذمت علم کلام، مراد کلام اهل بدعت است. وآنچه که بعضی از منکرین علم کلام بر عدم ورود سلف به چنین علمی تمسک می کنند، امام اعظم (رض) در پاسخ فرمودند: «اصحاب حضرت محمدﷺ وارد چنین علمی نشدند زیرا مَثَل آنها مَثَل قومی است که در مقابل آنها کسی برای جنگ نیست لذا دست به سلاح نمی شوند. اما در دوران ما، که بر دین ما طعن می زنند، خون ما را حلال می شمارند، جایز نیست که ندانیم که چه کسی بر خطا و چه کسی بر صواب است. و جایز نیست که ما از خود و حریم خود دفاع نکنیم. پس ما با کسانی که با ما می جنگند چاره ای نداریم که دست به سلاح شویم».