آوای سنت : مسجد جامع سیراف با قدمتی که به سده دو هجری قمری بازمی‌گردد، در بندر سیراف قرار دارد. این بنا از مساجد اولیه در صدر اسلام به‌شمار می‌رود و از نوع مساجد شبستانی است. با قرارگیری در مجاورت ساحل دریا، آسیب‌های زیادی به مسجد وارد شده است. این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱، با شماره ثبت ۶۵۰۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این بنا به صورت بقایای معماری در حاشیه غربی بندر طاهری (سیراف) در طی حفاری های باستان شناسی کشف گردیده است . مسجد مزبور به ابعاد ۳۷×۵۷ متر با نقشه شبستانی ستوندار (نقشه متداول قرون اولیه اسلامی) ساخته شده و متشکل از شبستان بزرگ ستوندار در جهت قبله، صحن بازی به ابعاد ۳۰×۱۲ متر در میان و رواق های ستونداری در سه ضلع دیگر صحن است . شالوده مسجد، از سنگ و ملاط ساروج به قطر ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی متر ساخته شده و بر بالای آن، دیوارهای مسجد برپا بوده است . مسجد مزبور بر روی بقایای ساختمانی از دوره قدیمی تر ساخته شده و خود بعد از ویرانی، در زیر بقایای مسجد جدیدتری قرار گرفته است . مسجد جامع قدیم سیراف را براساس مدارک باستان شناسی و مطالعات صورت گرفته، مربوط به حدود قرن دوم و سوم هجری دانسته اند .
