و این نیز بگذرد…

آوای سنت : این روزها همه از ویروس کرونا سخن می‌گویند؛ افزایش روزانه‌ی آمار مبتلایان و فوتی‌هایی که بر اثر این بیماری جان‌های شیرین خود را از دست داده اند، سرسام‌آور است. اخبار، روزنامه‌ها و صفحات مجازی مملو از تصاویر ترحیم و آگهی‌های فوتی است… چند دقیقه مرور آنها فشار سنگینِ روحی و روانی‌ای بر آدمی وارد می‌آورد.

شخصیت‌های نیک و خوشنامی از بین ما به دیار باقی شتافته‌اند، بزرگانی که یک لحظه‌ی دیدارشان غنیمت بوده و وجودشان مرحمی بر زخم‌های همگان بود. شایستگانی از جمع علما، مجاهدین، عرفا، جوانانِ غیور و پزشکان مخلص بدرود حیات گفتند و جان به جان آفرین سپردند. (وکان أمر الله قدراً مقدورا).

اما مؤمنان باید این شرایط را نیز به خیر خود بدانند. بیماری، بلا و مصیبت قطعا برای مؤمنان امتحانی از جانب پرودگار است و باید با صبر، ایمان راسخ و رعایت جانب احتیاط با آن مواجه و روبرو شوند تا از آن به سلامتی، موفقیت و سربلندی بدر آیند. (إن الله مع الصابرین).

شرایط موجودِ این روزها مرحله‌ای اساسی و مهم در زندگی ماست. مرحله‌ای که می‌تواند آغاز یک زندگی تازه باشد و ما را وادار سازد تا از کوتاهی‌ها و اشتباهات گذشته دست برداریم و آینده‌ای روشن‌تر در پرتو نور ایمان و شریعت اسلامی برای خود ترسیم کنیم.
آینده‌ای که ما را به جرگه‌ی خوبان سوق دهد و بتوانیم به حیث عنصری مفید به خیر خود و دیگران گام برداریم و در جامعه الگویی شایسته باشیم.

قرنطینه و خانه‌نشینی‌ها فرصتی مناسب برای محاسبه‌ی اعمال است؛ فرصتی است که به خود آییم و گذشته‌ی خود را برانداز کنیم، مثبت‌ها و منفی‌های گفتاری، رفتاری، فکری و عملی خود را لیست کرده و بر اساسِ تصمیمی عاقلانه بنای شخصیتیِ آینده‌ خود را طرح ریزی نماییم.

فراموش نکنیم که در هر حالت و شرایط خداوند با بندگان نیک خود است و صبر و استغاثه‌ ‌شان را پاسخ می‌دهد و رحمت‌هایش را شامل حال‌شان خواهد کرد. (إن رحمت الله قریب من المحسنین). بی‌صبری و خدای ناکرده به کار بردن الفاظی که بیانگر ناقدری باشد، جایز نیست و صبر و شکر را ازبین می‌برد، مؤمن باید شاکر و ستایشگر خدای متعال باشد، تا آرامش روحی و معنوی کسب کند و پس از آن همه‌ چیز برایش آسان جلوه خواهد کرد.

این بیماری‌ ان‌شاءالله به زودی از بین خواهد رفت و ماندگار نیست، در طول تاریخ چندین بار چنین بیماری ها و وباهایی اتفاق افتاده و نهایت پس از شش الی هفت ماه از بین رفته است؛ ما نیز به امید پروردگار این ویروس را شکست خواهیم داد و زندگی به حالت عادی برخواهد گشت. (إن مع العسر یسرا).

شایستگان امروز محسنین (نیکوکاران) هستند، کسانی که با از خودگذری، ایثار و جوانمردی به غم‌خواری و فریادرسی مستضعفان، نیازمندان و درماندگان می‌پردازند و لحظات، ساعات و دقیقه‌ها را از دست نمی‌دهند. البته باید مواظب بود که اخلاص جوهر عمل است و خدای ناکرده ذره‌ای ریاکاری، اعمالِ و لو شایسته را نیست و نابود می‌کند. پس بکوشیم احسان ما بدون منّت و آزار باشد و با انتشار تصاویر کمک به فقرا، نه آنها را بیازاریم و نه عمل خود را به باد ریاکاری بدهیم.

کسانی که از شرایط به وجود آمده سودجویی و حق تلفی می‌کنند، بدانند که بدترین افراد هستند و استفاده‌ لفظ آدم برای آنها ظلم است. گران فروشی، ، احتکار و دزدی مواد پزشکی و ارتزاقی ظلم است، ظلم است، ظلم است.

نویسنده : عبدالناصر امینی از هرات افغانستان