حقوق کودکان در اسلام چیست؟

آوای سنت : رویکرد کلی اسلام در مورد کودکان ممکن است در چند اصل خلاصه شود:

اولا ، وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضَاعَهَ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لَا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا لَا تُضَارَّ وَالِدَهٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَکُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ
مادران، فرزندان را دو سال تمام، شیر می‏دهند. (این) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولد شده (پدر)، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته (در مدت شیر دادن بپردازد، حتی اگر طلاق گرفته باشد). هیچ کس موظف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه مادر (به خاطر اختلاف با پدر) حق ضرر زدن به کودک را دارد، و نه پدر. و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد (هزینه مادر را در دوران شیرخوارگی تامین نماید). و اگر آن دو، با رضایت یکدیگر و مشورت، بخواهند کودک را (زودتر) از شیر باز گیرند، گناهی بر آنها نیست. و اگر (با عدم توانایی، یا عدم موافقت مادر) خواستید دایه‏ ای برای فرزندان خود بگیرید، گناهی بر شما نیست، به شرط اینکه حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از (مخالفت فرمان) خدا به پرهیزید و بدانید خدا، به آنچه انجام می‏دهید، بیناست
(متن قرآن, سوره ۲: البقره, آیه ۲۳۳).

ثانیا ، والدین باید با استناد به پیامدها تلافی کنند و به کودک آسیب نرسانند.
قرآن کاملاً واضح تصدیق می کند که والدین همیشه از محافظت و سهل انگاری مصون نیستند. بر پایه این شناخت ، سوم ، دستورالعمل های خاصی را تنظیم کرده و حقایق خاصی را در مورد کودکان ذکر کرده است.

این نکته خاطرنشان می کند که کودکان شادی زندگی و همچنین منابع غرور ، دانه غرور و امنیت کاذب ، چشمه پریشانی و وسوسه هستند. اما عجله می کند که بر شادی های بیشتر روح و احتیاط والدین در برابر بیش از حد اعتماد به نفس ، غرور کاذب یا کارهایی که ممکن است توسط کودکان ایجاد شود ، تأکید شود.

همه به طور مستقیم با خدا ارتباط دارند
اصل اخلاقی دینی این مقام این است که هر فرد ، والدین یا فرزند ، مستقیماً به خدا مربوط می شود و به طور مستقل مسئول اعمال خود است. هیچ کودکی نمی تواند والدین را در روز قیامت آزاد کند. والدین نیز نمی توانند به نمایندگی از فرزند خود شفاعت کنند.
سرانجام ، اسلام نسبت به وابستگی اساسی کودک به والدین بسیار حساس است. نقش تعیین کننده آنها در شکل گیری شخصیت کودک در اسلام کاملاً مشخص است.
در بیانیه بسیار پیشنهادی ، پیامبر اظهار داشت که هر کودکی در طبیعت خسارت پذیر ایمان متولد می شود (یعنی وضعیت طبیعی خالص اسلام) ، والدین آن بعداً آن را به یهودی ، مسیحی یا بت پرستی تبدیل می کنند.

حقوق کودک
مطابق این دستورالعمل ها و به طور خاص ، یکی از غیرقابل نفوذترین حقوق کودک در اسلام ، حق زندگی و زندگی برابر است. حفظ زندگی کودک سومین دستور در اسلام است.
حق یکسان دیگر غیرقابل انکار ، حق مشروعیت است که معتقد است هر فرزندی باید یک پدر داشته باشد ، و یک پدر فقط.

مجموعه سوم حقوق تحت اجتماعی سازی ، تربیت و مراقبت عمومی قرار می گیرد.
مراقبت از کودکان یکی از ستودنی ترین اعمال اسلام است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به فرزندان علاقه داشت و ابراز عقیده کرد که جامعه مسلمانان وی به خاطر مهربانی که نسبت به فرزندان دارد در بین سایر جوامع مورد توجه قرار می گیرد.

نیکوکاری یک سفارش بالاتر برای حضور در رفاه معنوی ، نیازهای آموزشی و رفاه عمومی آنهاست. علاقه و مسئولیت برای رفاه کودک سؤالات اولویت اول است.
مطابق دستورالعمل پیامبر (ص) ، تا روز هفتم باید به کودک اسم خوب ، دلپذیری داده شود و سر آن تراشیده شود ، به همراه سایر اقدامات بهداشتی مورد نیاز برای رشد سالم.

مراقبت از کودکان یک وظیفه شرعی است
مسئولیت پذیری و دلسوزی نسبت به کودک موضوعی است که دارای اهمیت مذهبی و همچنین نگرانی اجتماعی هستند. خواه والدین زنده یا متوفی باشند ، در حال حاضر یا غایب ، شناخته شده یا ناشناخته باشند ، کودک باید از مراقبت بهینه برخوردار شود.

هر گاه مجریان یا نزدیکان به اندازه کافی نزدیک باشند که مسئولیت رفاه کودک را به عهده بگیرند ، باید به آنها دستور داده شود تا این وظیفه را انجام دهند.
اما اگر فرد خویشاوند دیگری وجود ندارد ، مراقبت از کودک به یک مسئولیت مشترک کل جامعه مسلمانان ، مسئولان مشخص شده و افراد متداول تبدیل می شود.

منبع : aboutislam