همه زوایای یک سهمیه بندی!

آوای سنت : بالاخره پس از چند روز برگشتیم.

در روزهای گذشته بدنبال بروز برخی از آشوب های خیابانی در مناطق مختلف کشور در اعتراض به گران شدن بنزین ارتباطات اینترنتی و مجازی کشور با اختلالاتی مواجه شد.

البته این اختلال عمدتا برای سایت ها و شبکه هایی بود که سرور آنها در خارج از کشور بوده و از خدمات شرکت های خارجی استفاده می کنند.سایت آوای سنت نیز به علت اینکه سرور پشتیبان ما در خارج از کشور است،از دسترس خارج شد.

اختلال در شبکه اینترنت در روزهای اخیر، بسیاری از امور و فعالیت های جاری را مختل کرد و مشکلاتی را برای فعالان رسانه ای و اقتصادی که کار و کسب خود را بر بستر آن پایه گذاری کرده بودند ایجاد کرد.با برقراری نیم بند اینترنت هنوز هم برخی از مشکلات باقی است و بنظر می رسد تا بازگشت اوضاع به شرایط قبل از حوادث اخیر راه درازی داریم.

این تجریه نشان داد که شاید بهتر باشد ، هم برای حفظ امنیت اطلاعات سایت مان و هم برای حفظ ثبات خدمات رسانه ای مان در شرایط اضطراری، سرور سایت به داخل منتقل گردد.هر چند بنظر می رسد بستر بومی و ملی شبکه ملی اطلاعات هنوز نواقص و مشکلات زیادی دارد و بطور کامل پاسخگوی نیاز مخاطبان در شرایط خاص نیست.

اما سوال مهم این است که چرا در این ایام اینترنت قطع شد؟

پاسخ این سوال روشن است .فضای مجازی و بستر اینترنت همانگونه که برای انجام برخی از امور مثبت و مفید بهترین پتاسیل را دارد،برای سازماندهی امور خرابکارانه نیز بستر مناسبی است.بنظر می رسد در روزهای اخیر سازماندهی بخش قابل توجهی از اقداماتی که منجر به تخریب اموال مردم شد،با استفاده از بستر فضای مجازی صورت گرفته است.بر اساس این شرایط، مسئولان تصمیم به قطع اینترنت گرفتند.

مساله مهم دیگر در رابطه با وقایع چند روز گذشته این است که حرکت سمت و سوی اعتراضات مدنی مردم به سمت تخریب اموال عمومی و خصوصی نشان داد که ما ،هنوز هم یاد نگرفته ایم که چگونه اعتراض کنیم .شاید بهتر باشد در این زمینه خاص، به رفتار مردم در کشورهای غربی نگاه کنیم .در کشورهای غربی مردم در امور مختلف با برگزاری اعتراضات مدنی پیام خود را به گوش مسئولان می رسانند.اما در این بین به اموال عمومی آسیب نمی رسانند.

آشوب و تخریب اموال عمومی در همه کشورهای دنیا خط قرمز نیروهای انتظامی و امنیتی است و همه نظام های حقوقی در زمینه مشروعیت برخورد با عوامل آشوب متفق القول هستند.بنابراین در این زمینه نیز جامعه ما نیاز به فرهنگ سازی مدنی دارد.میزان خساراتی که در ایام اعتراضات بعد از اعلام سهمیه بندی بنزین بر اقتصاد کشور وارد گردید،از رقم عواید دولت از محل افزایش قیمت بنزین نیز بیشتر بوده است.

 اعتراض به افزایش قیمت سوخت حق مسلم ملت ایران است .همه ما در سال های اخیر شرایط سخت اقتصادی را پشت سرگذاشته ایم. در این شرایط تحمیل بارگرانی سوخت بر مردم یک ظلم مضاعف است .اما دولت نیز در این زمینه استدلال هایی دارد.

مقامات دولتی اعتقاد داردند که این تصمیم بر اساس بررسی های کارشناسی و با تکیه بر نظر کارشناسی افراد صاحب نظر اتخاذ شده است.امید ما این است که در این بررسی ها شرایط نامناسب اقتصادی مردم ایران و تاثیرات سوء این سیاست بر زندگی روز مره جامعه نیز مد نظر قرار گرفته باشد.علاوه بر این شیوه اجرای این تصمیم و بی توجهی به ضرورت های اصل اقناع افکار عمومی در روزهای قبل از اجرای سهمیه بندی، موضوعی است که باید در مباحث کارشناسی مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد.

از طرف دیگر مردم تجربه و سابقه مثبتی از توانایی دولت در زمینه مدیریت و کنترل قیمت ها ندارند.باید منتظر بود و دید در این مورد آیا دولت توان بازیابی اعتماد اجتماعی نسبت به خود را دارد یا خیر؟