سوره قیامه (آیه ۱ الی ۴)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
لَآ أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَهِ (١)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر. سوگند به روز قیامت،

وَلَآ أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَهِ (٢)

و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)

أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ (٣)

آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!

بَلَىٰ قَادِرِینَ عَلَىٰٓ أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ (۴)

آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!