آنچه در غزه واقع شده و میشود مصداق عینی جنایات جنگی است

آوای سنت : میخواهیم به آنچه در غزه به وقوع میپیوندد از دید حقوق بشری و مطابق با گفتمان جهانی حقوق بشر و جنگ نظری بیفکنیم که در این جنگ آیا قوانین بشر دوستانه و قوانین جنگ رعایت میشود یا خیر.
قوانین بشر دوستانه جهانی پیوسته در آییننامهها و مدونههای قانونی خود بر لزوم رعایت قانون جنگ و حفظ حقوق بشر در هنگام وقوع جنگها توصیه و تأکید دارند. بسیاری از نهادهای حقوق بشری جهانی هر از چندگاهی بیانیههایی در دفاع از حقوق بشر و غیر نظامیان نشر میکنند و در آن اقدامات برخی از کشورها را محکوم و یا زیر سوال میبرند، اما اکنون که این قوانین به پیمانه وسیعی در غزه نقض میشود مُهر سکوت بر لب نهاده و هیچ صدایی از آن ها بیرون نمیشود.
در ماده ۸ اساسنامه رُم که سند مؤسس دیوان کیفری بین المللی است، از جمله مصادیق جنایت جنگی این موارد بر شمرده شده است:
قتل عمد، شکنجه یا رفتار غیر انسانی، وارد کردن رنج شدید یا آسیب جدی به بدن یا سلامت افراد، تخریب و تصرف اموال در سطح گسترده که به صورت غیر قانونی و مغرضانه انجام گیرد، حمله عمدی به غیر نظامیان و اهداف غیر نظامی مانند شهرها، روستاها، مدارس، بیمارستانها، بناهای تاریخی و هر مکانی که هدف نظامی محسوب نشود.
بر بنیاد آنچه در این ماده ذکر شده، هر آنچه تا کنون در غزه واقع شده مصادیق بارز و عینی جنایت جنگی است. در غزه توازن قوا اصلا وجود ندارد. یک طرف از دهها هواپیمای جنگی، صدها تانک، توپخانه، موشک، کشتی جنگی و اسلحه مخرب قوی استفاده میکند و دیگری از اسلحه خفیفه که نه بُرد چندانی دارد و نه قوه تخریب بالایی.
در جنگ غزه هیچ رحمی نسبت به غیر نظامیان صورت نگرفته است، زیرا کشتار عمدی غیر نظامیان به پیمانه وسیعی به انجام رسیده است. تمام این جنایات ثبت دوربینهای خبرنگاران، عامه مردم و سازمانهای مدافع حقوق بشر شده و دلایل محکم و قاطعی بر نقض فاحش حقوق بشر در غزه در اختیار تمام جهانیان هست. اینکه برخی از کشورها به گونه عمد صدایی از خود نمیکشند نمیتواند دلیلی بر عدم وقوع جنایت یا کم اهمیت شدن آن باشد.
از جمله مصادیق بارز جنایت جنگی که در غزه وارد شده میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
۱- کشتار عمدی بیش از دههزار انسان بیگناه غیر نظامی که هیچ دخلی در فعالیتهای نظامی و جنگی نداشتند و صرفاً مشغول طی کردن روال عادی زندگی خود بودند، مانند اتباع بسیاری از کشورها که در جریان روز هر کسی فعالیت کاری و شغلی خاص خود را انجام میدهد.
۲- کوچ اجباری میلیونها انسان از شمال به جنوب غزه آنهم در صورتی که غزه یک باریکه کوچکی است که از حیث تراکم جمعیت مقام اول را در جهان دارد و جنوب آن گنجایش این همه جمعیت را ندارد.
۳- محاصره کامل غزه از هوا و زمین و دریا.
۴- تخریب صدها ساختمان مسکونی که موجب بی سرپناهی دهها هزار نفر در این هوای سرد پاییزی شده است.
۵- بمباران بیمارستانها به خصوص بیمارستان الشفا که بزرگترین بیمارستان این باریکه است و در جریان آن در یک لحظه ۵۰۰ نفر به خاک و خون کشیده شدند.
۶- کشتار زخمیهای جنگ که بر اساس کنوانسیونهای بین المللی هر گونه تجاوز بر آنها نقض قوانین جنگی به شمار میرود.
۷- کشتار هزارن کودک بین سنین شیرخوارگی تا قبل از تکمیل سن ۱۸.
۸- کشتار هزاران زن. این در حالی است که این جنایت در مقابل دید و مشاهده سازمانهای مدافع حقوق زنان به انجام میرسد.
۹- تخریب زیر ساختهای محل مسکونی میلیونها انسان ساکن در نوار غزه.
۱۰- اشغال و تخریب و تجاوز.
۱۱- مانع شدن از ورود کمکهای انسانی به غزه.
۱۲- تخریب مراکز تولید برق و قطع برق وارداتی که منجر به از کار افتادن تجهیزات و دستگاهها حیاتی بسیاری از بیمارستانها شده است.
۱۳- منع ورود دارو و تجهیزات پزشکی به نوار غزه و بیمارستانهای آن که به شدّت به این مواد نیاز دارند.
۱۴- استفاده از بمبهای فسفوری آتشزا که در قوانین جنگ کاملاً ممنوع است.
این در حالی است که جانب مقابل یعنی مردم بی دفاع فلسطین از کمترین امکانات رزمی و دفاعی برخوردارند و نمیتوانند جول این تجاوزات را بگیرند.
هر انسان منصفی از این جنگ ناراحت است. امروز افکار عامه بسیاری از کشورها بر خلاف این نقض آشکار حقوق بشر است. این که ۵۰۰ تن از مقامات آمریکایی با وجود حمایت دولت آن کشور از تهاجم اسرائیل صدای اعتراض خود را بلند میکنند و نیز نخست وزیر کانادا ابراز نگرانی میکند یا برخی از کشورهای آمریکای لاتین اقدام به طرد سفیر اسرائیل میکنند، این خود نشانگر عمق فاجعه غزه است.