منظور نیچه از اینکه خدا مرده است چیست؟
آوای سنت : خدا مرده است. خدا مرده باقی می‌ماند. و ما او را کشته‌ایم. چگونه خود را تسلی خواهیم داد، جنایتکاران تمامِ جنایتکاران را؟ آنچه مقدس‌ترین و مقتدرترین چیز بود که تاکنون جهان به خود دیده است، بر اثر خونریزی بسیار حاصل از چاقوهای ما مرده است؛ چه کسی ما را از این خون پاک خواهد کرد؟ چه آبی برای ما موجود است تا خود را بشوییم؟ چه اعیادی بهر کفاره، چه مناسک مقدسی را از خود ابداع خواهیم کرد؟ آیا عظمت این عمل بیش از اندازه برای ما عظیم نیست؟ آیا نبایستی تنها خود خدایانی دیگر شویم تا شایسته این کار باشیم؟
? نیچه .کتاب دانش شادان، بخش ۱۲۵، ترجمه ار آلمانی به انگلیسی: والتر کوفمن.
=====================
✖️ تفسیر و بررسی:
? عبارت «خدا مرده است» به این معنا نیست که نیچه به خدایی واقعی اعتقاد داشته، یا به عبارت لفظی در ابتدا وجود داشته است و بعدا مرده؛ بلکه انتقال‌دهنده این دیدگاه است که خدای مسیحیت دیگر منبع معتبری از اصولِ مطلق اخلاقی به شمار نمی‌رود.
نیچه بحرانی را که مرگ خدا برای فرضیات اخلاقی موجود ایجاد می‌کند، تشخیص داده است:
«وقتی فرد ایمان مسیحی را رها می‌کند، حقانیت اخلاق مسیحی را نیز از خود سلب می‌کند؛ این اخلاق به هیچ وجه خود-آشکار نیست…
با فروشکستن یک مفهوم بنیادین در درون مسیحیت یعنی ایمان به خدا، شخص تمام آن را در هم می‌شکند؛ هیچ چیز الزام‌آور دیگری در دستان او باقی نمی‌ماند.»
از همین رو است که در «دیوانه» که بدایتاً به خداناباوران اشاره دارد، مسئله اصلی نگاهداشت هر گونه سیستم ارزشی، در نبود انتظام و دستگاه ارزشی الهی است.
? «مرگ خدا» شیوه‌ای است برای بیان این مفهوم که بشر دیگر نمی‌تواند به چنین نظام‌های کیهانی‌ای اعتقاد داشته باشد، چرا که دیگر آن را به رسمیت نمی‌شناسد.
نیچه بیان می‌کند که مرگ خدا نه تنها منجر به انکار ایمان به یک نظام کیهانی می‌شود، بلکه انکار ارزش‌های مطلق حاصل از آن را نیز در پی خواهد داشت؛ یعنی پس زدن ایمان و اعتقاد به یک قانون اخلاقیِ بیرونیِ (غیرشخصی) و جهان‌شمول که برای همه الزام‌آور باشد.
در این حالت، فقدان یک بنیان مستحکم و مطلق برای اخلاق، منجر به نهیلیسم می‌شود.
پوچگرایی همان چیزی است نیچه در پی راه‌حلی برای آن است، آن هم بر اساس ارزیابی دوباره ارزش‌های بشری.
این کار برای نیچه بدان معنا است که به دنبال بنیان‌های عمیق‌تر از آنچه ارزش‌های مسیحی و ادیان عرضه می‌کند، باشیم. یکی از بنیان‌هایی که او بدان دست می‌یابد، «اراده قدرت» است که نیچه آن را به عنوان «جوهره حقیقت» تعریف می‌کند.
نیچه معتقد است اکثریت مردم این مرگ را به دور از عمیق‌ترین ترس‌ها و اضطراب‌ها به رسمیت نمی‌شناسند. بدین‌گونه وقتی این مرگ به طوری گسترده می‌خواهد تشخیص داده شود و مورد تایید همگانی قرار بگیرد، مردم دچار یاس می‌شوند و نهیلیسم به طور فزاینده‌ای گسترش پیدا می‌کند.
تا حدودی به همین دلیل است که نیچه مسیحیت را پوچگرایانه می‌داند.
افسوس!
زمانی خواهد آمد که بی دینی نماد روشنفکری خواهد بود!!!
دکتر علی شریعتی
دین خدا؟ ما خود خدا را ساخته آیم برای رهایی از درد ها و فرار از ترس ها این خیلی ساده است البته نمیشه کسی که چشم بسته چیزی رو قبول کرد با رسم شکل آگاه کرد و آنگاه باید اندوه خورد
طعنه زدن کار افراد بی اخلاق و نادان است دوست من.