آخوند قدیری : اعمال تنها توشه ما در روز قیامت است
آوای سنت: خطیب نماز جمعه اهل سنت “چنارلی” اعمال را تعیین کننده سرنوشت انسان در داخل قبر تاریک خواند.
به گزارش آوای سنت، اسماعیل آخوند قدیری با اشاره به احوالات پس از مرگ گفت: دنیا محیطی بسیار بزرگ برای حشر و نشر انسانها و سایر مخلوقات در آن است که هر یک به شیوه ای گذران امور می کنند و تا روزی که لحظه مرگ فرار برسد، ایام را در تلاش و تکاپو می گذرانند. قسمتی از دنیا برای اعمال معنوی و بخش دیگر آن رسیدگی به امور دنیا است. هر جانداری برای آنکه بتواند به حیاتش ادامه دهد می بایست احتیاجاتش را برآورده سازند، لیکن زندگی در نهایت به مرگ منتهی می شود و انسان در بهترین حالت می تواند با تکه پارچه ای به نام “کفن” در زیر خاک دفن گردد. چه بسا در برخی قرون و زمان ها در نتیجه جنگ ها میان ممالک و قبایل، زمین انباشته از اجسادی شده است که برای صاحب آنها توفیق دفن شدن در زیر زمین پیدا نشده و تاریخ نام و نشانی از انها به یاد ندارد.
وی با یادآوری این مطلب که از همه اموال و دارایی های برجایی مانده، کفن تنها وسیله همراه انسان در داخل قبر است، افزود: نه مالک و رعیت و همچنین نه ثروتمندان و پادشاهان که گنجینه بسیار در اختیار دارند، پس از مرگ جز همان چند متر پارچه را نمی برند و هیچ توشه ای جز عمل صالح نمی تواند به داد شخص خوابیده در داخل قبر تاریک برسد. موقعیت و مکان قبر و قرار گرفتن آن در سایه درخت و یا در یک منطقه خوش آب و هوا و یا سایر امتیازاتی که به کار انسان زنده می آیند، کمکی به احوال داخل قبر نمی کند. تفاوتی ندارد که مکان قبر در کجا باشد و آنچه که از روح در برابر عذاب قبر محافظت می کند، نماز، روز، اعمال صالح و صدقات جاریه ای هستند که از خودش به یادگار می گذارد.
آخوند قدیری اظهار داشت: هر نفس یک نعمت بحساب می آید و برای آن یک شکر واجب است. قوت لایموت، صاحب خانه و فرزند شدن، جایگاه و مقام و مدارک عالی تحصیلی، همه و همه جزو نعمت ها هستند تا آن زمان که قلب از تپیدن بازماند.
لذا جسم متوفی برای سایر مردم تنها حکم یک جسد را پیدا می کند و نزدیکان به جنب و جوش در می آیند، تا هر چه زودتر وی را به مکانی که معمولا از دور از خانه است، انتقال داده و دفن نمایند. این مسئله را از یاد نبریم که ما همیشه بدرقه کننده دیگران به سرای باقی نخواهیم بود و خود نیز روزی از روزها به همان مکان بدرقه خواهیم شد.
برای شخص متوفی بابت رفتنش از دنیا دلسوزی نکنیم. رفتن او را دلیل بر ضعف و ناتوانی و ماندن خود را مبنای توانمندی قرار ندهیم. انسان اگر بتواند کمال استفاده را از فرصت هایش ببرد، بی چون و چرا خوشبخت خواهد بود و نگرانی در مورد کسانی است که هنوز زنده هستند و آسیب ابتلا به گناه آنها را تهدید می کند.
خطیب نماز جمعه روستای چنارلی به نقل از قرآن کریم عنوان نمود: با امکاناتی که خدای متعال در اختیار ما قرار می دهد، در روی زمین فساد نکنیم. با پولی که در اختیار داریم مشروب نخریم و به آن بابت قدرت و اعتمادی که به ما بخشیده است، فخر نورزیم. مطمئن باشید که دیر یا زود موقعیت ها از دست می روند و شرایط متغیر می شوند. کم نیستند کسانی که زمانی متمول بودند، ولی به دلیل آزمایش و یا بخاطر خطاهایی که در گذشته مرتکب شدند از عرش به فرش تنزل یافته و پشیمانی برایشان سودی نداشته است. امکانات هستند تا در موقع نیاز به هر میزان که احتیاج داریم از آن بخوریم و به اندازه بپوشیم. اسراف نکردن در مال و دوری از تکبر افعالی هستند که خدای متعال نسبت به آنها سفارش بسیار کرده است.
آخوند قدیری تاکید کرد: اسلام هرگز انسان را از رسیدگی به امور دنیوی منع نکرده است، خصوصا کسانی که امکانات بیشتری در اختیار دارند، بیش از سایرین باید تلاش بخرج دهند. با اینحال دغدغه دنیا نباید به حدی باشد که ما را از دین باز بدارد. محاسبه اصلی اعمال مربوط به فرایض و واجبات است و پرداختن ضروری ترین کارها ما را از عبادت و بندگی معاف نمی کند. بدون شک انسان به کار و تلاش زنده است و در کنار می بایست پنج وقت نماز را برپای داریم. تلاش برای کسب رزق حلال برای خانواده از اولی ترین عبادت ها بشمار می رود. پس از مرگ، بازگشت به دنیا و خواندن یک وعده نماز را برای خود تبدیل به آرزو نکنیم. این روح سالم و اعضای بدنی که گوش به فرمان ما هستند را فدای امیال نفسانی نکنیم.
به هر میزان هم که از کار خود لذت می بریم، بخشی از ذهن خود را به عبادت اختصاص دهیم. عبادت باعث می شود تا زکات مال را از یاد نبریم. زکات به مال برکت می بخشد، پس اگر مشغول پیکار و نبرد هم که باشیم، باز هم فرصت دمی فراغت و عبادت را پیدا خواهیم کرد. شخص مفسد از رحمت الهی بدور است، اما فرد مصلح در جایگاه عزت و کرامت خواهد بود.
