معیشت نیم بند مردم کردستان

آوای سنت : استان کردستان علی رغم برخورداری از ظرفیت ها و ویژگی های مثبت جغرافیایی و خدادادی، از نظر سطح رفاه مردم در شرایط نامناسبی قرار دارد.

کمبود فرصت های شغلی در این استان مرزی، باعث شده است که بخشی از جوانان ما به سمت مشاغل پرخطری مثل کولبری سوق پیدا کنند.در بین این طیف از جوانان نیز برخی تحصیل کرده و دارای مدارک دانشگاهی بالا هستند.

بدیهی است که تنگنای معیشتی و ضرورت تهیه مایحتاج اعضای خانواده از مهم ترین دلایلی است که این قشر را به سمت کارهای پرخطری مثل کولبری سوق داده است .

اگر در سنوات گذشته دولت با سرمایه گذاری مناسب فرصت های شغلی مورد نیاز جوانان ما در کردستان را فراهم می کرد،قطعا پدیده هایی مثل کولبری به شدت کنونی نمود پیدا نمی کرد.

در کنار این شرایط در هفته های گذشته، بروز برخی از حوادث ناگوار در استان و اعلام اعتصابات عمومی، معیشت نیم بند مردمان این سرزمین را با مشکلات بیشتری مواجه کرده است.

در این زمینه باید بگویم که برخی از افراد که در خارج از کشور غم نان ندارند با اعلام فراخوانهای اعتصاب در مناطق مختلف، تلاش می کنند برنامه های سیاسی خود را پیش ببرند.

پدر بنده از کسبه قدیمی سنندج است و در دوماه اخیر فراخوانهای اعتصاب شرایط کاری او و زندگی خانواده ما را با مشکلات فراوانی مواجه کرده است.در منطقه ما اگر کسی با این اعتصابها همراهی نکند،خود و خانواده اش را تهدید می کنند.

من از کسانی که در خارج از کشور فراخوانهای دعوت به اعتصاب را می دهند دو سوال دارم:

سوال اول این است که فراخوانهای قبلی چه تاثیری بر رویه حاکمیت داشته است.آیا حاکمیت تضعیف شده و عقب نشینی کرده است؟یا اینکه با تشدید برخی از محدودیتها، عرصه بر زندگی ما تنگ تر شده است.به عنوان کسی که در کردستان زندگی می کنم ،می گویم که قطعا نه تنها حاکمیت تضعیف نشده بلکه با قدرت و قوای بیشتر در منطقه حضور پیدا کرده است.تنها نتیجه این اقدامات جان باختن تعدادی از عزیان ما در حوادث شهرهای مختلف بوده است.

سوال دوم من از کسانی که این فراخوانها را در خارج از کشور می دهند این است که اگر پدر من و امثال وی مغازه های خود را ببندند ،چه کسی معیشت آنها را تامین خواهد کرد؟

آیا شما خرج خانواده های بازاریان را می دهید؟

فطعا این کار  را نمی کنید!

پس لطف کنید از خارج از کشور برای ما مشق جنگ ننویسید!