جام جهانی ؛رویدادی ورزشی یا سیاسی

آوای سنت : هنگامی که در حال برنامه ریزی مالی و زمانی برای رفتن به ورزشگاه جام جهانی هستی تا در یک مسابقه جهانی شرکت کنی یا اینکه امیدواری با این اقدام خود از همه فشارهای این جهان یا اخبار سیاسی و اقتصادی و اخبار جنگ فرار کنی،اینجاست که کسی دیگر،برنامه استراتژیک خود را برای رسیدن به اهداف سیاسی مورد نظرخود از این ورزشگاه چیده است.

هدف شما این است که از سیاست و اخبار دور شوی و هدف او این است که با گام های سیاسی و اخبار با اهمیت به تو نزدیک شود.در صدر فهرست این بازی ها،بازی های جام جهانی قرار دارد، مارتین جاکسیوس روزنامه نگار بریتانیایی معتقد است که جام جهانی فقط به رویداد ورزشی صرف نیست،بلکه در دل خود اهمیت سیاسی و فرهنگی بزرگتری دارد.

سالهای سال است که دولت های مختلف جهان درتلاش برای به دست آوردن توازن قوا هستند تا ارزش و اهمیت وجودشان را در این جهان تثبیت کنند و برای تحقق این امر جنگ ها و درگیری های مختلف نظامی به وقوع پیوست.

عصر کنونی اما شاهد تغییر آشکار در نوع نیروی به کار گرفته شده از جانب دولت های مختلف برای تحقق این امر است. به همین سبب دولت ها برای دوری از به کارگیری سلاح نظامی،ابزارهای نرم را برای تاثیر گذاری بر ملت ها گسترش داده است. زیرا تو اگر به من ایمان داشته باشی پس من قادرم همانطور که می خواهم شما را ارشادکنم،این چیزی است که جوزف نای استاد علوم سیاسی آمریکا از به عنوان قدرت نرم یاد کرد و این قدرتی است که به وسیله آن می توان برمردم تاثیر گذاشت نه از طریق نیروی نظامی،نای همچنین می گوید:عامل اصلی دسترسی به پیروزی ها در عصر اطلاعات به کارگیری نیروی ارتش نیست بلکه قدرت روایتگری و اقناع کردن ملت به وسیله آن است.

زمانی که نازی ها جهان را درنوردیده بودند آدلف هیتلر در سال ۱۹۳۶ بازی های المپیک را افتتاح کرد تا زیرساخت ها را آماده و عظمت آلمان و قدرت آن را در جهان برجسته کند.

با این اقدام او مردم نقاط مختلف جهان خواه دوستدار آلمان بودند و خواه نبودند به سوی آلمان آمدند،موسولینی در ایتالیا نیز در سال ۱۹۳۴ همین کار را کرده بود تا ابهت خود را بالا ببرد،نلسون ماندلا نیز از ورزش برای متحد کردن مردم جنوب آفریقا استفاده کرد و شعار”ورزش برای تغییر جهان” را برگزید.

موضوع «ورزش و سیاست» سرلوحه تعدادی از پژوهش ها، مقاله ها و مطالعاتی بوده است که به نمونه های فراوانی از استفاده از ورزش به عنوان ابزار سیاسی پرداخته است. و اینکه چگونه مراسم ورزشی گامی به سوی آشتی تلقی می شد.نمونه آن بازی دو آلمان است، آلمان غربی که میزبان جام جهانی در سال ۱۹۷۴ بود و در مقابل آلمان شرقی بازی کرد.

این بازی در زمانی انجام شد که دو کشور به تازگی یکدیگر را از نظر سیاسی به رسمیت شناخته بودند،این مسابقه  در بسیاری از مطالعات به عنوان مبارزه بین ایدئولوژی ها (سرمایه داری غربی در مقابل سوسیالیسم شرقی) تحلیل شد.

در این زمنیه همچنین برخی از کشورهای به سبب درگیری های سیاسی بازی را تحریم کردند مانند ایالات متحده آمریکا که در سال ۱۹۸۰ بازی های المپیک مسکو را در اعتراض به حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان تحریم کرد که مسکو در سال ۱۹۸۴ با تحریم بازی های المپیک در لس آنجلس به این اقدام آمریکا پاسخ داد.

حتی معروف‌ترین باشگاه‌های ورزشی که ممکن است نامشان را به خوبی بشناسید، اما از مبارزه ای که در پشت پرده برای راه‌اندازی آن انجام شده است مطلع نباشید. حتما نام باشگاه های بارسلونا و رئال مادرید را شنیده اید؟ آنها نمایانگر دشمنی قدیمی بین استان اسپانیایی کاتالونیا، به نمایندگی از باشگاه بارسلونا، و سلطنت حاکم در قرن گذشته هستند که رئال مادرید در دوران حکومت خود با آن نزدیک بود،هستند.

برزیل و آرژانتین می‌توانستند دو کشور حاشیه‌ای در نقشه جهان باشند،زیرا جزو اولین کشورهای جهان نیستند،اما تمام دنیا آنها را به عنوان یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان فوتبال و مسابقات جام جهانی می‌شناسند.

پله که معروف ترین بازیکن برزیلی بود به یکی از پرمخاطب ترین نام های جهان تبدیل شد،همان طور که مسی مشهورترین بازیکن آرژانتینی شد و بسیاری از نام های دیگر که مردم جهان بدون شناخت باشگاه های و کشورشان،آن ها را دوست دارند.

دولت ها برای میزبانی ورزش های بزرگ با هم رقابت دارند نه به سبب دستاوردهای اقتصادی که این بازی ها دارد بلکه اولویت آنها ازاین اقدام، بازاریابی فرهنگی و تقویت جایگاه خود در بین دولت هاست. همه رویدادهای بزرگ ورزشی فرصتی برای معرفی غذا،لباس،عادتها ورسم ورسوم است،موضوعی که سیاسی به نظر می رسد.

در سالهای اخیر شاهد دوره های سیاسی مختلف برای قطر بودیم،قطری که از نظر مساحت یکی از کوچکترین کشورهای منطقه است.

قطر این دستاورد را بدون استفاده از ارتش نظامی خود و بلکه با برنامه ریزی استراتژیک از طریق قدرت نرم و با راه اندازی شبکه خبری الجزیره کسب کرد که این شبکه به عنوان بازوی قوی برای قطر عمل کرد.

پس از آن،گسترش چاه های گاز موجب تقویت مالی و ارتقای جایگاه قطر در منطقه شد،قطر همچنین موزه ها و دانشگاه های جهانی را احداث و با راه اندازی خط هوایی که یکی از بهترین شرکت های جهانی شد، قطر را مرکز اصلی حمل و نقل هوایی در منطقه قرار داد،این گام ها و پذیرش میزبانی جام جهانی که در جهان عرب سابقه نداشت سبب شد تا قطر فرصت را برای انتشار فرهنگ خود غنیمت شمرد.

افتتاحیه نسخه قطری جام جهانی مملو از پیام های فرهنگی و ایدئولوژی بود،این کشور با به کار گیری تصویری از فرهنگ اصیل عربی و با شتر و هودج(ابزاری که بر روی شتر قرار می دهند و زنان را با آن حمل می کنند)رقص شمشیر و سروده های محلی و تلاوت قرآن و حضور مورگان فریمان هنرمند آمریکایی تلاش کرد تا بگوید اگر اخبار کشور شما،شما را از ما ترسانند، ما کشور و باشگاه های خود را به روی شما باز می کنیم،این نوع تصمیم قطر تاکنون در جهان سابقه نداشته است و موجب تحسین همگان شد.

اصل مطلب را اینجا ببینید