آوای سنت: مدیر مدرسه دینی نور بناور غرور و عطش مال اندوزی را باعث غفلت انسان از یاد خدا دانست.
به گزارش آوای سنت، قلیچ نیاز آخوند حنفی در یک گفتار، پاداش های اخروی را بسیار ارزشمند تر و بیشمارتر از امتیازات دنیوی خواند و گفت: جهت کسب پاداشها و امتیازات دنیوی همه مردم اعم از پیر و جوان عزم خود را جزم کرده و برای رسیدن به مقصد نهایی تلاش و کوشش می‌کنند. پاداشهای دنیوی گرچه محدود بوده و تنها عده ای اندکی از آن بهره کافی می برند، اما می بینیم انسانهای زیادی به خاطر مطاع دنیوی شبانه روز رنج و مشقت را به جان می خرند.
قرآن کریم پاداش ها، فضائل، برکات و امتیازات اخروی را بی حساب توصیف کرده است، لیکن انسانها مطاع کوتاه مدت دنیوی را به آنها ترجیح می دهند.
وی درباره دلایل نبود انگیزه کافی در انسان ها به امر دین اظهار داشت: در صدر اسلام صحابه رضی الله عنهم با یک حدیث از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه واله وسلم به ذوق و شوق در آمده و جهت دستیابی به اهداف متعالی مجاهده می کردند، ولی امروز کوتاهی ها به حد بی نهایت رسیده است.
انجام عبادت و اعمال صالح نصیب کسانی می شود که خدای متعال توفیق هدایت و دینداری به آنها عطا می فرماید. تفاوت بندگان مومن و پرهیزکار با گمراهان در علاقمندی ایشان به مباحث دینی و شرکت در جلسات مکاتب و قرآنی برمی گردد. گمراهان گویی که دستها و پاهای شان را بسته باشند، هر نوع عبادت را بسیار سخت و دشوار می دانند. این افراد از گوش دادن به موسیقی های مبتذل و تماشای فیلم های بی فایده خسته نمی‌شوند، اما ذکر و تسبیح خدای متعال را کاری سخت و دشوار می پندارند. دقایقی عبادت و بندگی خالق یکتا را خارج از حد و توان خود تصور می‌کنند. درمانده از این هستند که به مسجد رفته و نماز را به همراه جماعت بخوانند.
آخوند حنفی دوران پیش از معراج پیامبر گرامی اسلام را دنیای جهالت و تاریکی دانست و عنوان نمود: برای قریش جنگ و کشتن نهایت افتخار بود. آنها بت پرستی را منشا خیر و برکت در زندگی دانسته و شرابخواری را نشانه متمدن بودن خود قلمداد می کردند، ولی به تدریج به اشتباه خود پی برده و به اسلام روی آوردند. عمل به سنت های نبوی را به خرافات ترجیح داده و به زمره صالحین در آمدند. خدای متعال بهشت را تنها برای یک گروه خاص از مومنان خلق نکرده است. بهشت مکانی نیست که بشود برایش حدود و اندازه تعیین کرد. این مطاعی نیست که مسلمانی آن را تنها برای خود بخواهد. این مطاع در حد خود قابل وصف نیست و مسلمان حقیقی می داند که با ترغیب و تشویق دیگران به پرستش خدای متعال، نه تنها بهشت برایش تنگ نمی شود، بلکه به مقدار پاداش و امتیازش افزون می گردد.
امام جمعه موقت سیمین شهر، افسردگی را از جمله مصائب دنیای امروز برشمرد و متذکر شد: گذشته و حال مساجد بیانگر حال و اوضاع تاسف بار جوامع کنونی است. مسائل و مشکلات دنیوی عامل افسردگی هستند، اما ما تلافی بدبیاری ها را سر مساجد خالی می کنیم. در معاملات شکست می خوریم، ولی به جای بررسی آسیب و ایجاد اصلاح در امور با خدای متعال قطع رابطه می نماییم. با کوچکترین چالشی عصبانیت در چهره ما نمایان می گردد و به راحتی خواندن نماز را از یاد می بریم. پیامبر رحمت دنیا را دارالغرور توصیف کرده است. غرور و میل به مال اندوزی انسان را از ذکر و عبادت غافل می کند. به نحوی در لذت های دنیوی غرق نشویم که از اطراف خود غافل بمانیم. آن حضرت همچنین فرمایش می دارد، انسان از نشستی که در آن یاد الله نشود، متضرر خواهد شد و به علاوه هر بنده ای که مرگ را قبل از فرا رسیدن لحظه آن یاد نکند، پریشان و پشیمان خواهد گردید.
آخوند حنفی عنوان نمود: ترغیب و تشویق انسانها به خداشناسی و پرداختن به عبادات و اعمال صالح به این معنا نیست که کار و تلاش روزانه را به دست فراموشی بسپاریم. معنای بندگی این نیست که رزق و روزی فرزندان را از یاد ببریم. کم نیستند بندگانی که کار و تلاش می‌کنند و همزمان از ذکر خدای خود نیز غفلت نمی ورزند. به تجارت مشغول هستند و در وقت اذان و نیایش کار را تعطیل کرده و واجبات را برجای می آورند. کشاورزی می کنند و در عین حال در دستگیری از نیازمندان و مستمدان پیشقدم می باشند. اینها همه مشخصه تبلور نور ایمان در قلب ها است. یک چنین اشخاص هم برای کار و تلاش دنیوی و هم بابت مشغول بودن در ذکر و عبادت پاداش می گیرند و به سعادت در هر دو جهان نائل می آیند.
مدیر مدرسه نور بناور همچنین خاطر نشان ساخت: فکر نعمتی بی پایان است تا به گذشته، حال و آینده خود بیاندیشیم. مصائب و محرومیتها را بی دلیل و علت ندانیم. خیر و شر زندگی علامتی است از جانب خدای متعال تا نقاط ضعف را برطرف گردانیم. جوانی را پیش از کهنسالی قدر بدانیم. جوانی دورانی است که انسان از نظر علم، دین و دنیا به ترقی می رسد. اسلام با پیشرفت دنیوی مخالفتی ندارد.
به شرط آنکه پیشرفت دنیوی باعث نابودی آخرت نشود. اسلام وحدت امت را از اوجب واجبات می داند و هیچ چیزی را از وحدت مسلمانان مهمتر نمی شمارد. پاسداری از اموری که وابسته به آنها هستیم، واجب است. موضوع وحدت ارتباط مستقیمی با حیات اسلام دارد، بنابراین در انجام ماموریت های الهی دقت بخرج دهیم. به گواه تاریخ هرگاه امت و مذاهب اسلامی وحدت رویه را در پیش گرفتند، دشمن شکست خورده است.
