علما نباید میدان را خالی کنند

آوای سنت: امام جمعه اهل سنت مسجد جامع توحید مشهد  هدف بیگانگان را ایجاد فتنه و آشوب در جوامع اسلامی برشمرد.

به گزارش آوای سنت مولانا حسن فاضلی مهر در گفتاری با اشاره به اهمیت رسالت و نقش علما در اشاعه فرهنگ آگاهی سازی و روشن بینی دینی در جوامع اسلامی گفت: هیچ علمی از قلب علمای دلسوز بیرون نمی رود، مگر آنکه عمرشان به پایان رسیده و مخاطبین از دانش ایشان محروم شوند. سعادت بشری به زور بازو نیست و تا باریتعالی نعمتی را نبخشد، نصیب کسی نخواهد شد.

برخی از نوع بشر مال و منال زیادی را در طول زندگی خود به دست می آورند، لیکن از خدمت به دین و مشارکت در کارهای معنوی باز می مانند، بنابراین قدر علمای دلسوز که در هدایت امت مسلمان به سوی رستگاری از هیچ کوششی فروگذار نمی کنند را باید بدانیم. خدای متعال از میان فرشتگان و بندگان مومن و شایسته، عده ای را برای آگاهی بخشی به همنوعان شان مامور کرده است. انسان های برگزیده غم دین و مردم را خورده و عمرشان را در راه  ترویج شعائر و احکام اسلامی وقف می کنند. خدای متعال ایشان را همچون انبیاء گرامی می دارد.

وی با تاکید بر اینکه برگزیده شدن از سوی باریتعالی برای هدایت بشر ربطی به داشتن سواد، فصاحت و بلاغت ندارد، اظهار داشت: یک شخص توانمند الزاما نمی تواند برگزیده باشد، مگر آنکه خدای متعال این درجه را به وی عطا فرماید. یکی از صفات بارز رسول گرامی اسلام صلی الله علیه واله وسلم و لقب پر افتخار ایشان، امی بودن است. آن زمان افرادی بودند که در فصاحت و بلاغت شهره عام و خاص بشمار می رفتند، اما خدای متعال از میان شان یک فرد یتیم و بی سواد را به عنوان پیامبر امت معرفی کرد. حضرت موسی علیه السلام نیز در تکلم مشکل داشت، اما برگزیده ترین انسان روی زمین بود.

امت رسول الله اکنون جانشینان ایشان در روی زمین تا موعد زمان قیامت هستند و این یک افتخار بسیار بزرگ و عظیم برای ما است که عهده دار چنین ماموریت مهم و حساس در دوران فتنه و فساد هستیم. طلاب حوزه های علمیه که دوره تحصیل را پشت سر می گذرانند، رسالت مهمتری را به عهده دارند، چرا که آنها به علم دین مسلح شده و می بایست علوم دینی و اسلامی را به مردم و به خصوص نسل جوان منتقل نمایند.

امام جمعه اهل سنت مسجد جامع توحید مهر آباد مشهد تصریح کرد: اگر می خواهم علم مان با برکت بوده و توفیق خدمت به مردم را کسب کنیم، باید ناامیدی را از خود دور کرده و برای علمی که باریتعالی توفیق یادگیری آنها را به ما بخشیده است، سجده شکر برجایی آوریم. طلاب حوزه ها که با درآمد ناچیز گذران امور می کنند، غم و غصه کمبودهای مادی و دنیوی را نخورند و وضعیت زندگی خود را با کسبه و تجار مورد قیاس قرار ندهند. بی گمان بهترین مطاع و ارزشمندترین کالا مسلح شدن به علم دین و نشر آن در جامعه اسلامی است.

زندگی دنیوی اکثر انبیا و مبلغین دین الهی با مختصر امکانات سپری شده است. برخی پیامبران که ناگزیر به سفر و سرکشی به نقاط مختلف بودند، فرصتی جهت معاش و تجارت نداشتند، لذا امروز اگر علما میدان عمل را خالی بگذارند، دیگران آن را تحت سیطره و اشغال خود در خواهند آورد. در عصر حاضر نرم افزارها و وسایل ارتباط جمعی مانند موبایل و فضای مجازی به مرجع دینی مردم تبدیل شده اند. تشریح کنندگان احکام شرعی شبکه های ماهواره ای بیگانه هستند. بدانید روزی اگر میدان عمل از وجود علما خالی شود، معلوم نیست که چه فتنه ها و آشوب هایی در جامعه اتفاق بیفتد.

چه در فضای حقیقی و یا مجازی نباید میدان عمل را خالی بگذاریم. چنانچه طریقه سهل انگاری در پیش بگیریم، یقینا دچار رخوت و شکست خواهیم شد. در جاهایی که کوتاهی ورزیدیم و در مکان هایی که به چشم نمی آمدند کوتاهی داشتیم، آسیب پذیر بودیم. بدخواهان دین که توسط اجانب و بیگانه ها حمایت می شدند را به حساب نیاوردیم. آنها امروز بر علیه دین اسلام تا دندان مسلح شده اند.

مولانا فاضلی مهر ضمن انتقاد از برخی رفتارها در جوامع اسلامی خاطر نشان ساخت: مسئولیت ها متاسفانه کم رنگ شده اند. مسائل مادی در راس قرار گرفته و برخی ها ترجیحا در مکان هایی حاضر می شوند، که از لحاظ امکانات کمبود نداشته باشند. جریان سفر تاریخی و مشقت بار نبی مکرم اسلام از مکه به مدینه را به دست فراموشی سپرده ایم. ایشان آن زمان به میان ملتی رفت که شناخت دقیقی از زندگی و فرهنگ شان نداشت. ما در این زمان مردم خود را به خوبی می شناسیم و در امنیت کامل به سر می بریم. مخالفان دین جوانان امت اسلامی را هدف قرار داده و آنها را از مساجد و مکاتب دور نگه می دارند. در برخی جوامع بی دینی بیداد می کند.

خالق متعال نعمت دین را از بندگانش نخواهد گرفت، مگر آنکه انسانها خود از دین احساس خستگی کنند، علمایی که در راه به اعتلا رساندن دین الهی مجاهدت کرده و چشم شان را بروی زرق و برق دنیا بسته اند، باید بابت این مسئله به خودشان و به رسالتی که بر عهده گرفته اند، احساس مسرت و افتخار کنند.