آوای سنت : تیم مراکش به هواداران فوتبال در سراسر جهان، ساعت ها شادی خالصی را هدیه داد.
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، این تیم همچنین با برافراشتن پرچمی که ریشه در آرمانهای فلسطین دارد،توانست احساس غرور و غرور به هویت را در بین هواداران یکپارچه کند.این دستاورد از دید رسانه های صهیونیستی در داخل و خارج از تشکیلات اشغالگر صهیونیستی دور نماند و در این زمینه اقدام به راه اندازی کمپین کرده اند.
پس از مطالعه تعدادی از مقالات منتشر شده در کمپین، به ویژه مقالات منتشر شده در وب سایت های صهیونیستی آمریکایی به این نتیجه رسیدم که اتاق فکر و مراکز سیاست گذاری که کار آنها به چالش کشیدن دروغ ها و تحریف ها در مورد اسرائیل و سیاست های ایالات متحده در خاورمیانه است و به این کار خود افتخار می کنند.
تمرکز آنها بر نشان دادن اسرائیل به عنوان یک قربانی است،این مفهومی است که جنبش صهیونیسم قبل از تأسیس موجودیت صهیونیستی توانسته بود آن را در سطح جهانی عرضه کند و هنوز هم پس از تأسیس این نهاد به نام های مختلف عرضه می شود.
مسابقات جام جهانی در قطر مملو از نمونه هایی از واکنش های جمعی علیه خبرنگاران رژیم صهیونیستی در جریان “مسابقه نفرت” است.این نامی است که اسرائیل برای جام جهانی قطر انتخاب کرده است .
شاید بارزترین نمونه آن،چیزی باشد که این مرکز صهیونیستی آمریکا به آن اشاره کرد.
این مرکز با اشاره به احساس خصومت و خشمی که خبرنگاران اسرائیلی با آن مواجه هستند،این فضا را اینگونه تعبیر کرد:زندگی اسرائیل در دریایی از طرد و خصومت مطلق در قطر.
این امر بسیاری از آنها را مجبور به بازگشت به اسرائیل کرد،آنها از اینکه تقریباً تمام خبرنگاران اسرائیلی در مسابقات جام جهانی قطر مورد تحقیر، خصومت و تهدید عمومی قرار گرفته اند با چشمانی گریان قطر را ترک کردند.
از جمله نمونه هایی که از طریق ویدئو منتشر شد،این عبارت تماشاگران فوتبال در قطر است که با خشم به خبرنگاران اسرائیلی گفته اند: به قطر خوش نیامدید. نه به اسرائیل، فقط فلسطین،وچیزی به نام اسرائیل وجود خارجی ندارد.
و اینکه چگونه یک خبرنگار اسرائیل مجبور شد به دروغ بگوید اهل پرتغال است،و بلافاصله بعد از آن یک مجری گفت که اهل اکوادور است،چیزی که موجب تمسخر تماشاگران شد.
اتاق فکرهای صهیونیستی حمل پرچم فلسطین توسط هواداران را تهدید و ارعاب خبرنگاران دانستند. این درحالی است که کشتار کودکان فلسطینی، بمباران و تخریب منازل و تصرف سرزمین های فلسطینی برای ساخت شهرک های اشغالی و ممانعت از بازگشت فلسطینیان به وطن خود را اقدامی ضروری برای از بین بردن تروریسم و نشر صلح می داند.
به گفته وب سایت صهیونیستی آمریکایی خاور میانه،قطر فقط به این دلیل که از ترکش حملات در امان باشد،به صورت موقت پذیرفت تا میزبان خبرنگاران و هواداران اسرائیلی باشد، اختلاف بر سر این بود که این میزبانی علیرغم موضع شناخته شده قطر در ترویج نفرت ضد اسرائیلی، یهودستیزی و حمایت از حماس صورت گرفت.
به ویژه اینکه قطر با توجه به ممنوعیت حضور همجنس گرایان از حمایت فدراسیون جهانی فوتبال برخوردار شده است.این پایگاه خبری نتیجه گیری می کند که نفرت تجربه شده توسط اسرائیلی ها در قطر نمونه ای از مناطقی است که بدترین نوع تعهد فرهنگی و مذهبی به ضد صهیونیسم را دارند.
با این حال، شکی نیست که چنین خصومتی بدون سیاستگذاری و فضای ضد اسرائیلی که قطر بر حفظ و تأمین مالی آن در سطح محلی و منطقه ای اصرار دارد،رخ نمی داد.
این سایت در نتیجه گیری خود به این نکته اشاره نمی کند که مردم بسیاری از کشورهای جهان، از جمله بریتانیا، صاحب بیانیه بالفور، و آمریکا، اولین حامی این نهاد، و همچنین نژادپرستی رژیم صهیونیستی در دهه های اخیر متهم به وحشیگری شده اند.و اینکه اعراب و مسلمانان،در کنار مبارزه و مقاومت مردم فلسطین ایستاده اند.
آرمان فلسطین دیگر محدود به ملت‌های عرب و اسلامی نیست،که صهیونیست‌ها ادعای توجیه جنایات خود را برای آنان دارند.بلکه این آرمان گسترش یافته و به عنوان نماد جهانی دستیابی به عدالت در سراسر جهان به ویژه پس از موفقیت و محبوبیت جنبش های مردمی با هدف تحریم اقتصادی و فرهنگی (کالاهای) اسرائیلی پذیرفته شده است.
بنابراین طبیعی بود که درجه ترس و نگرانی شدید صهیونیستی در کارزار دروغ و تحریف با توجه به اشتیاق شدید مردم برای پیروزی تیم مراکشی و اصرار این تیم بر پیوند دادن پیروزی فوری فوتبال با امید به پیروزی فلسطین که در هر پیروزی با اهتزاز پرچم فلسطین و در آغوش گرفتن آن به نمایش گذاشته شد،افزایش یابد.
طبیعی است که هیستری اسرائیل شدیدتر شود، زیرا هر تبریک به شیرهای اطلس و “تبریک به شما برای برنده شدن” در شبکه های اجتماعی، در تماس های تلفنی، جلسات خانوادگی، برنامه های تلویزیونی و جشن ها در مکان های عمومی به تدریج به «تبریک برای پیروزی ما» تبدیل و در زمانی که دولت های عربی تلاش می کنند مردم را متقاعد کنند که ضعیف و ناتوان از تغییر هستند،به سرود، ترانه و بازگشت امید به اتحاد جمعی و رهایی از بردگی اشغالگران صهیونیست تبدیل شده است.
آیا آنگونه که مدافعان کمپین صهیونیستی ادعا می کنند،این درست است که اگر سیاست رسمی قطر نبود عشقی که بازیکنان تیم مراکش و قبل از آن تونسی ها به مردم فلسطین و ایمان به آرمان آنها با برافراشتن پرچم ابراز کردند، محقق نمی شد؟ من اینطور فکر نمی‌کنم، آزادی فلسطین مطالبه‌ای است که عمیقاً به آگاهی مردم سرایت کرده،این مطالبه قبل از جام جهانی بود و بعد از آن هم خواهد ماند.
علاوه بر این، حمایت از آرمان فلسطین و مخالفت با شهرک نشینان صهیونیست جرمی نیست که باعث شرمندگی شخص یا دولت ها شود.این یک موضع اصولی اخلاقی، انسانی و قانونی است که موجب سرافرازی شده ودل ها را شاد می کند، همانطور که تیم شیرهای اطلس انجام داد و امیدواریم همیشه همینطور باشد.
