آسیاجهان اسلام

نسل کشی فرهنگی ؛ جنایت فراموش شده اشغالگران

یادداشتی از احمد القاسمی

آوای سنت : برخی از بیماری‌ها به عنوان قاتل خاموش طبقه‌بندی می‌شوند،بدون اینکه شخص متوجه علت آن شود،در بدن پخش می‌شوند و سرانجام او را غافلگیر می‌کنند و در حالی که بی‌خبر است روحش را از او می‌گیرند.

به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ، به قیاس، می‌توان نسل‌کشی فرهنگی را قاتل خاموش دانست،زیرا در بدن گروه‌ها و مردم نفوذ می‌کند و سرانجام آنها را غصب کرده و هویتشان را از آنها سلب کند.

در حالی که جامعه بین المللی تلاش می کند تا از غیرنظامیان در طول جنگ ها محافظت،حقوق مدنی آنها را حفظ،از اموال آنها محافظت و نقض علیه آنها را به عنوان نسل کشی تلقی کند،جنایت نسل کشی فرهنگی بدون اینکه کسی متوجه شود همچنان ادامه دارد.

لارنس دیویدسون آمریکایی، استاد تاریخ دانشگاه وست چستر پنسیلوانیا و نویسنده کتاب «آمریکا فلسطین: برداشت های عمومی و رسمی از اعلامیه بالفور تا تأسیس دولت فلسطین» در کتاب نسل کشی فرهنگی به بررسی این موضوع می پردازد.

در این کتاب آمده است سیاست های اسرائیل نمونه کامل این نسل کشی است. به گفته این محقق،دولت های مختلف آن در حال دستکاری واقعیات میدانی درگیری فلسطین و اسرائیل بودند وبرای این منظور،ارتش رسانه ها وکارشناسان در یک گفتمان احساسی علیه غیر یهودیان، بسیج شدند.

این همان چیزی است که در بین اسرائیلی‌ها این باور را ایجاد می‌کند که آنها یک منطقه غربی منزوی در میان یک جهان غیرغربی هستند که نگرش‌های نژادپرستانه و قومی آنها را تغذیه می‌کند.این گفتمان نه تنها بر رفتار اسرائیلی ها،بلکه بر رفتار حامیان صهیونیست آنها در سراسر جهان تأثیر می گذارد و به یک دیدگاه تحریف شده از حقیقت تبدیل می شود،این رویکرد اکنون برای یهودیان اسرائیلی و به طور کلی صهیونیستها یک باور جمعی شوم ایجاد کرده است.نتیجه آن تأسیس یک دولت یهودی بود که یهودیان مدتها به دنبال آن بودند.

لارنس دیویدسون به خاستگاه جنبش صهیونیستی اشاره می کند. هدف آن حل مشکل یهودی ستیزی اروپا از طریق ایجاد یک کشور یهودی بود که فلسطین از میان بسیاری از احتمالات از جمله آرژانتین و اوگاندا برای تحقق این امر انتخاب شد.

در واقع،صهیونیست های آمریکایی در اوایل دهه ۱۹۲۰، فلسطینی ها را به سرخپوستان متجاوز آمریکایی و خود را به شهرک نشینان آمریکایی تشبیه کردند که تمدن را به مناطق متروکه آوردند. بنابراین، حتی با وجود نفرت و ترس از کسانی که علیه آنها تبعیض قائل بودند،حس برتری نژادی و فرهنگی را در فرهنگ خود القا کردند که به آنها اجازه می داد علیه غیر اروپایی ها تبعیض قائل شوند.یهودیان در فلسطین فرآیند پاکسازی قومی را از طریق کشتار یا تبعید به شرق رود اردن و سپس به عراق و سوریه آغاز کردندکه اردن بخشی از طرح های شهرک سازی آنها شد.

تعداد فلسطینیان در آن زمان یک میلیون نفر بود،در حالی که تعداد یهودیان از ۶۰۰ هزار نفر فراتر نمی رفت.طرح بن گورین این بود که با معکوس کردن معادله جمعیتی، تعداد یهودیان ۸۰ درصد از کل جمعیت فلسطین شود. اینجاست که ما نتیجه نکبت را درک می کنیم که نتیجه آن در تخریب ۴۱۹ روستا و شهر فلسطینی و کشتار یا آواره شدن ساکنان آنها ظاهر شد.

یهودیت و عبرانیان ابزارها و مکانیسم هایی را برای اجرای برنامه های او اتخاذ کردند. در این زمینه،کمیته نامگذاری تشکیل شد که مأموریت آن یهودی سازی مناطق کوچک فلسطینی بود که توسط صندوق ملی یهودیان (JNF) خریداری شده بود.

آنها باستان شناسان و جغرافیدانان را به کار گرفتتد و از دانش آنها برای پاک کردن تاریخ عرب از گزارش ها،نقشه ها و کتاب های رسمی استفاده کردند. برای اینکه چیزی جز حضور یهودیان باقی نماند، از آغاز سال ۱۹۴۹، اسرائیل،به جنبه های نسل کشی فرهنگی تنوع داد. به همین سبب مکان های باستانی فلسطین، مساجد و خانه های تاریخی تخریب شد.

این امر باعث شد دفتر جهانی آثار باستانی یونسکو اقدامات آنها را جنایت علیه میراث فرهنگی بشریت توصیف کند و راز کلتر را بر آن داشت تا کتابی درباره آنها با عنوان: “جعل تاریخ: ساختن باستان شناسی اسرائیل” بنویسد.

سپس در دهه ۱۹۵۰، دولت اسرائیل اماکن مقدس، موزه ها و اسناد مسیحی و اسلامی را غارت و ویران کرد.کسانی که از انجام این کار خودداری کردند،مجبور به استعفا شدند.سپس ادعا کرد که اعراب این کار را انجام دادند.بسیاری از گزارش ها حاکی از دخالت مستقیم سیاستمداران ارشد آن زمان، مانند دیوید بن گورن، موشه دایان و گلدا مایر در این جنایت های فرهنگی است.

این روند امروز به طرق مختلف ادامه دارد:در ژوئیه ۲۰۰۹، زبان عربی از چراغ های راهنمایی حذف شد و هنگامی که یونسکو در همان سال قدس شرقی را به عنوان پایتخت فرهنگی اعراب انتخاب کرد، اسرائیلی ها همه جشن های مربوط به این رویداد را ممنوع کردند.برگزاری انواع رویدادهای فرهنگی و ورزشی مرتبط با هویت فلسطینی همچنان ممنوع است.ساکنان کرانه باختری تحت بیش از ۱۵۰۰ قانون نظامی زندگی می کنند که اکثر آنها مانع از فعالیت های فرهنگی و ورزشی ساکنان این سرزمین می شود. این عمل مجرمانه به کتاب های درسی نیز کشیده شد.

هر چیزی که به میراث فلسطین اشاره دارد پاکسازی می شود،به گفته پروفسور دانیل بار تال از دانشگاه تل آویو این دیدگاه منتشر می شود که یهودیان درگیر جنگی موجه و حتی انسانی علیه طرف عربی هستند که حاضر به پذیرش و به رسمیت شناختن حضور و حقوق یهودیان نشدند.

اصل مطلب را اینجا ببینید

برچسب ها

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن