چگونه پسر خود را خوب تربیت کنیم؟(بخش دوم)
آوای سنت : مادران از بدو تولد فرزندان، همواره به فکر تربیت مناسب آن ها هستند و مدام در زمینه ی آینده ی کودک دچار تشویش و نگرانی می شوند. (بخش اول را اینجا ببینید)
در ادامه ی مطلب ، راهکار های متعددی را برای تربیت صحیح پسران ارائه می کنیم.
تقویت عزت نفس
عزت نفس نوعی داشتن اطمینان خاطر درباره ی توانایی ها و شایستگی های فردی است. به عبارتی دیگر اعتماد به نفس، توسعه ی یک تصویر ذهنی سالم از خود فرد است.
اکثر والدین ها سعی دارند فرزند خود را بر پایه ی استعداد های او مورد تحسین قرار دهند.
این در حالی است که مشاوران و روانشناسان همواره توصیه می کنند فرزند خود را به دلیل تلاش هایی که در جهت رسیدن به اهداف انجام می دهد، تشویق و تحسین کنید.
با تلاش نوجوان در انجام مسئولیت و وظایف های خود، توانایی مقابله با تغییرات و چالش های زندگی در شخصیت او نهادینه می شود.
علاوه براین، هیچ گاه به دلیل جنسیت پسر او را محدود به انجام امور مختلف نکنید زیرا کودک تصور می کند قادر به کنترل اعمال مختلف نیست و عزت نفس او از بین می رود. به عبارتی دیگر القای تفکر جنسیتی موجب از بین رفتن عزت نفس کودک می گردد.
بر اساس تحقیقات روانشناسان مهمترین عامل در تکامل عزت نفس کودک، پیام هایی هستند که توسط والدین به فرزندان الحاق می شوند. کودکان بدون هیچ قید و شرطی به سخنان والدین خود اطمینان خاطر دارند. لذا از گفتن جملات منفی و محدود سازی کودک خود داری کنید.
ابراز علاقه توسط والدین
پسران در کودکی از محبت و آغوش والدین لذت می برند در حالی که در نوجوانی چندان میلی به این رفتار ندارند. اکثر مردانی که در طول رشد و زندگی محبت را از اطرافیان دریافت کرده اند، در بزرگسالی نیز از بروز خشونت پرهیز می کنند. لذا به طرق مختلف عشق و علاقه ی خود را به پسرتان نشان دهید.
توجه داشته باشید تنها در زمان های مناسب علاقه ی خود را بروز دهید. به طور مثال یک پسر شرمنده می شود اگر او را در مقابل دوستانش در آغوش بکشید.
یکی از متخصصان اطفال به نام کیندلون در خصوص شخصیت پسران می گوید: ” پسران در سن بلوغ برای برنامه ریزی و پای گذاری زندگی مستقل از مادران خود فاصله می گیرند.”
رفتار های پدر
مادران در تربیت فرزند پسر تنها قادر به کمک و بیان ویژگی های یک مرد کامل هستند. در حالی که پدران می توانند با رفتار های خود شخصیت مرد خوب را نشان دهند. درواقع شخصیت فرزند پسر بازتابی از شخصیت پدر او است.
یکی از مورد هایی که پسران از پدر خود می آموزند، برقراری رفتار مناسب با زنان است. شما به عنوان یک پدر وظیفه دارید در هنگام مرتکب شدن خطا و اشتباه، آن را بپذیرید و از همسر خود معذرت خواهی کنید. علاوه براین، به همسر خود احترام بگذارید و ابراز محبت کنید.
پرورش همدلی
همدلی نوعی مهارت اجتماعی است که کمک شایانی در درک احساسات می کند. یکی از باارزش ترین آموزش هایی که والدین می توانند به کودک خود هدیه بدهند، همدلی است.
متأسفانه امروزه درصد همدلی نسبت به ادوار گذشته حدود ۴۰ درصد کاهش داشته است. کاهش همدلی از بازی های ویدئویی و شبکه های مجازی نشات می گیرد. درواقع کودکان با بازی های ویدئویی با دیگر همسالان هم بازی نمی شوند و از درک احساسات یکدیگر غافل می شوند.
بروز احساسات
در فیلم ها و داستان ها شخصیت یک مرد قوی، مردی ساکت و آرام نمایش داده می شود. اما در واقعیت مردی قوی است که قادر به بیان احساسات خود باشد.
این طرز تفکر کلیشه ای که اغلب فیلم ها به مخاطبان انتقال می دهند، سرکوب گر هستند.
یکی از جمله های غلط در رفتار های تربیتی گفتن جمله ی” پسر گریه نمی کند” است. پسران با شنیدن این جمله گمان می کند با گریه کردن اقتدار خود را از دست می دهد و به فردی ضعیف و حقیر تبدیل می شود.
درواقع شما به عنوان والدین باید به پسر خود بیاموزید از ابراز احساسات خود ابایی نداشته باشد تا در آینده در برقراری ارتباط با دیگران با اختلال مواجه نگردد.
برقراری رابطه صمیمی بین پسر و والدین
کودکان در طول زندگی زمان بسیار زیادی را با مادر خود تجربه می کنند لذا احساسات مادر را بیشتر از پدر تجربه می کند.
پدران مسئول برقراری رابطه ای سرشار از محبت با پسر خود هستند. با عدم شکل گیری این محبت و ابراز علاقه، کودکان گمان می کنند پدرشان علاقه ای به او ندارد. در نتیجه در نوجوانی همواره در برابر پدر خود احساس ناامنی می کنند و از او گریزان هستند.
رابطه ی به دور از صمیمیت در نوجوانی موجب شکل گیری چالش های عظیمی در برابر کودک می شود.
بررسی ها حاکی از آن دارد که بازی های جسمانی از قبیل کشتی گیری پسر و پدر باعث می شود فرزندان نحوه ی کنترل انگیزه های احساسی و جسمی را بیاموزند و از بودن با پدر خود لذت ببرند.
پرورش حس مسئولیت پذیری
با توجه به سن کودک، میزان سپردن مسئولیت به آن نیز تغییر می کند. پسری که مسئولیت پذیری را از همان کودکی آموزش دیده باشد، در بزرگسالی نتایج مثبت و منفی کار های خود را بر عهده ی دیگران نمی گذارد لذا قبل از انجام هر کاری در ابتدا عواقب آن را در نظر می گیرد سپس دست به عمل می زند.
عواملی از قبیل بستن بند کفش، کمک کردن در چیدن میز غذاخوری و… حس مسئولیت پذیری پسر بچه ی کودک را تقویت می کند.
آموزش احترام گذاشتن به دیگران
نویسنده ای مشهور به نام مایکل گوریان در خصوص آموزش احترام گذاشتن پسران بیان می کند: ” زمانی که پسری بر اساس یک سری قوانین وضع شده توسط والدینش بزرگ شود، احترام گذاشتن به دیگران را نیز می آموزد.”
یکی از وظایف مهم والدین در خصوص تربیت فرزند پسر آن است که با وضع قوانین به او طریقه ی احترام گذاشتن به دیگران را یاد دهند.
همچنین او با مشاهده ی نگه داشتن احترام اعضای خانواده به مرور زمان در می یابد احترام گذاشتن به دیگران امری ضروری در اجتماع است.
تمام .
