مشکلات اقتصادی و عاطفی عامل فرار جوانان از ازدواج

آوای سنت: دانشیار گروه مشاوره دانشگاه کردستان ازدواج از طریق هیجانات زودگذر را باعث دلسردی در میان زوجین و از جمله دلایل طلاق زودهنگام دانست.

به گزارش آوای سنت، دکتر احمد امانی در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به کاهش  میل به ازدواج در میان جوانان، دلایل آن را در چند محور دانست و افزود: این مسئله که چرا جوانان ازدواج نمی ‌کنند به چند عامل بستگی دارد. انسان موجودی زیستی، روانی، اجتماعی، معنوی و گروهی است. اینها دلایلی هستند که باعث می شوند تا یک انسان ازدواج کند، اما به همین مقدار هم موانع داریم که باعث مشکلاتی در ازدواج می شود.رویکرد بارز در جامعه امروز، مسئله کار و بنیان اقتصادی خانواده است.

جدا از جنبه سخت افزاری مانند اقتصاد خانواده، شغل و درآمد، لایه های نرم افزارای هم در جامعه حاکم است، علی الخصوص بی اعتمادی اجتماعی در نگرش جوانان نسبت به یکدیگر، چرا که امروز اکثر جوانان فکر می کنند کسی پیدا نمی شود که ضربه های عاطفی و جنسی نخورده باشد و خود به خود این موضوع به بی اعتمادی فرد کمک می کند.

وی سرکوب مسائل جنسی عاطفی در گذشته، نبود برون ریزی هیجانی و عدم تمرکز برخویشتن را از دیگر لایه‌های نرم افزاری موجود در سر راه ازدواج جوانان دانست و افزود: البته هنوز در لایه‌های ذهنی جوانان تجرمانی از رابطه عاطفی و دوست داشتن دهه شصتی وجود دارد که می‌ طلبد با زور و یا با فن این تجرمان را عوض کرده و به تجرمان امروز تبدیل کنیم.

امروز باید بدانیم تعریف از رابطه عاطفی چیست. با کمال صداقت عرض می کنم در ذهن اکثر جوانان این باور است که باید دختر یا پسری برای ازدواج پیدا شود که پاک باشد، اما امروز در این جامعه پیدا کردن دختر و یا پسری که تجربه رابطه عاطفی نداشته باشد، غیر ممکن است. بنابراین چون تعریف این افراد از رابطه پاک و دوست داشتنی چیز دیگری است و دنیای امروز چیز دیگر، این مسائل باعث بی اعتمادی جوانان نسبت به هم شده است. لذا از نظر اینجانب ترکیبی از مشکلات اقتصادی و بی اعتمادی در روند افزایش سن ازدواج و کم شدن گرایش جوانان برای ازدواج شده است.

دکترامانی اظهار داشت: براساس پژوهشی که اخیرا در وزارت علوم انجام شده، دامنه سن نوجوانی که قبلا یازده الی نوزده سال بود، امروز به شانزده تا بیست و پنج سال تغییر پیدا کرده است و این تغییرات محاسبات ما را به هم می‌ ریزد. منظور از سن در جامعه عام، رقم موجود در شناسنامه می باشد که این دیدگاه منسوخ یا شاید هم  فرامنسوخ است، اما در دید ما این نیست. در واقع این نوع نگاه کردن کلی به ازدواج، نگاهی ویران کننده است.

زاویه دید مردم در مورد سن ازدواج با زاویه دید اشخاص متخصص و صاحب نظر متفاوت می باشد. البته زاویه دید مسائل شرعی نیز متفاوت است. مردم عام به رسم گذشته سن بلوغ و سن تکلیف را مناسبت ‌ترین سن ازدواج می‌ دانند، اما هیچ کدام از اینها نظر تخصصی نیست. سن ازدواج، سن عقل و سن بلوغ عاطفی ازدواج از یکدیگر متفاوت هستند. اگر میان سن ازدواج و سن عقل و بلوغ عاطفی ازدواج توازنی مانند سه ضلع مثلث برقرار شود، آنگاه می توان گفت که سن مناسب برای ازدواج شخص فرا رسیده است.

این کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دیدگاه کارشناسی دوران دانشجویی را زمان مناسبی برای ازدواج ندانست و تاکید کرد: فردی که وارد دانشگاه می‌شود  نوزده سال سن دارد. وی تا زمان فارغ التحصیلی در مقطع کارشناسی به  بیست و سه سال می رسد و ما به عنوان یک نوجوان به آن نگاه می‌کنیم، پس نه از نظر بلوغ عاطفی و مدیریت هیجان، نه از نظر سیستم فکری و شخصیتی و نه از نظر تولید مثل و قد بلند و چشم خوشگل و … دوران داشنجویی سن مناسبی برای ازدواج نمی باشد. در واقع در این دوران، دانشجویان با تکیه بر احساسات زودگذر خود بدون هیچ شناختی از زندگی مشترک تصمیم به ازدواج می‌گیرند و بسیاری از ازدواجها که با این سبک و از طریق هیجانات یک دفعه‌ ای به وقوع می پیوندند، در نهایت موجب دلسردی و طلاق زودهنگام می‌ شوند.

البته براساس تجربه چندین ساله کار مشاوره‌ای و ارتباط داشتن با جامعه چند هزار نفری دانشجو در دانشگاه کردستان، دوره کارشناسی، دوره‌ای است که مهارت های لازم انتخاب مناسب و ازدواج را به دانشجو آموزش می دهد.

دکتر امانی یادآور شد: در گذشته باید چندین عروسی  و یا مناسبت اتفاق می افتاد تا دختر و پسر می توانستند همدیگر را ببینند و ازدواج شکل می گرفت، اما امروز آن قدر تعداد مراسمات و مهمانی‌ها کم شده و این روند تغییر پیدا کرده است که ازدواج‌های این شکلی انگشت شمار شده است. امروز عروسی‌ها و مهمانی‌ها جای خود را به فضای مجازی داده‌اند. یکی از مکانهای آشنایی فضای مجازی است، دنیای مجازی یکی از ابزارهای شناخت است وهرچه جلوتر برویم جای خیلی از ابزارهای دیگر را می گیرد.

امروز فضای مجازی به یکی از مکان‌های شناخت افراد تبدیل شده است، ولی باید به این مهم توجه داشته باشیم که فضای مجازی فقط مکان اولیه شناخت است و نباید به آن به عنوان نقطه ای برای ازدواج سالم نگاه کنیم.