ضرورت حفظ احترام والدین از طرف فرزندان
آوای سنت: امام جمعه اهل سنت “دیگه سرا” نافرمانی از والدین و بی احترامی با آنها را مستوجب عذاب الهی خواند.
به گزارش آوای سنت، افندی محمد یوسفی در گفتگو با خبرنگار ما والدین را میوه هر دو جهان خواند و گفت: قرآن کریم به فرزندان سفارش می کند که به والدین شان احسان و نیکی کنند، زیرا هر پدر و مادری فرزند خود را از زمانی که هنوز قادر نیست به خویشتن مسلط باشد، خواب و خوراک را بر خود حرام کرده و همه تلاش شان را برای هر چه بهتر بزرگ کردن و وی بکار می بندند. آنها عمر و آسایش خود را برای فرزندان شان هزینه می کنند تا آنها را به سر و سامان برسانند.
بدون شک، تولد یک نوزاد هدیه الهی است که خدای متعال آن را به بندگانش عنایت می فرماید. فرزند مانند میوه شیرین بهشتی است که در دامان پر مهر مادر و در سایه امن پدر پرورش میابد تا دوران ناتوانی را سپری کرده و به سن بلوغ برسد.
وی با گلایه مندی از برخی رفتارهای فرزندان با والدین شان افزود: متاسفانه احترام به پدر و مادر مانند آنچه که در گذشته رعایت می شد، وجود ندارد. برخی فرزندان قدر والدین خود را تا زمانی که زنده هستند نمی دانند و جای تاسف دارد که تصاحب ارث برجای مانده را همه آمال و آرزوهای خود قرار می دهند.
شرع مقدس اسلام برگرفته از کامل ترین دین الهی حدود و اختیارات فرزندان را در همه موارد مشخص کرده است که از آن جمله می توان به تقسیم عادلانه ارث در میان وراث اشاره کرد، اما می بینیم که بسیاری از اختلافات و کینه ها از همین ناحیه نشات می پذیرد. مواردی اتفاق افتاده است که اختلاف بر سر مال و اموال حتی منجر به نزاع و قتل نیز شده است و می بایست فکری به حال این موضوع شود.
امام جمعه اهل سنت ” دیگه سرا” طمع مال در زندگی انسان ها را دارای پیامدهای منفی و بروز ناهنجاری ها در جامعه خواند و متذکر شد: ما برای والدین خود زمانی که از دنیا رحلت می کنند مراسم ختم برگزار می کنیم و حتی در این شرایط کرونایی به بهانه آبروداری ، حاضر به کم کردن تشریفات اینگونه مجالس نمی شویم. ولی به جای تکریم والدین در زمانی که در قید حیات بسر می بردند، مسئله مهمتر را در تقسیم اموال برجای مانده و غافل نشدن از شرکت در جلسات این چنینی می دانیم. بدتر آنکه بعضا شنیده می شود برخی از وراث از غفلت سایرین سواستفاده کرده و با ترفند اموال را به نام خود ثبت می کنند.
البته دانای مطلق جز خدای متعال نیست و کسی جز او جزئیات ماجرا را نمی داند، اما از یاد نبریم که فرزندان خردسال ما از همان روزی بدست آمده ارتزاق می کنند و اگر در این دستاورد شبهه وجود داشته باشد در قیامت از ما در نزد باریتعالی معترض خواهند شد.
افندی یوسفی تاکید ورزید: والدین را در کهنسالی باید بیش از گذشته مورد تکریم و احترام قرار داد، زیرا آنها به مراقبت نیاز دارند. جوانی و توانایی جسمی را دائمی نپنداریم. کودکی خود را از یاد نبریم و سعی کنیم بی نهایت به پدر و مادر خود مهر بورزیم.
نباید از کهولت و نیاز والدین به خود سواستفاده کرده و اموال برجای مانده را تنها به نام خود بزنیم، چون گرچه ممکن است برای اینکار روال قانونی را طی کرده باشیم، اما کسی آن بالا است که خیر و برکت مال را خود تعیین می کند.
چه بسیار هستند اشخاص متمولی که حاضر هستند همه اموال خودشان را هزینه کنند تا شاید قسمتی از سلامتی گذشته را بازیابند. به جوانان توصیه می کنم که همه زندگی خود را به فکر جمع کردن مال دنیا نباشند. محیط خانه را تنها محلی برای استراحت خود قرار ندهند و اگر پدر و یا مادری سالخورده دارند حتما ساعاتی را در کنار ایشان نشسته و به حرف هایی که می گویند توجه نشان دهند.
این عالم اهل سنت، مرگ را تجربه ای تلخ برای آن دسته از مردمی برشمرد که اعتقاد چندانی به معاد و روز حساب ندارند و عنوان نمود: هنگامی که به خواب می رویم و در لحظه بیداری به خود این نکته مرگ را یادآور شویم.
نصایحی که بزرگان خانواده به نام پند و اندرز گوشزد می کنند، حاصل یک عمر زندگی آنها است، پس با بیخیالی از کنارشان عبور نکنیم. اینکه می گویند دعای خیر پدر و مادر بدرقه راه است مصداق عینی دارد و هر چند که تاثیر یک دعا را در لحظه نشود، مشاهده کرد، لیکن اگر به قوه درک خود مراجعه کنیم این نتیجه حاصل می آید که مصون ماندن از بسیاری بلایا و موفقیت های بدست آمده نتیجه دعای خیر والدین هستند.
در احادیث گهربار نبی مکرم اسلام درباره رفتار با والدین سفارش بسیار شده است. بخاطر غرور جوانی و برخی ناملایمات والدین خود را مورد ضرب و شتم قرار ندهیم، چون حتی فکر اینکار باعث خشم باریتعالی خواهد شد. کسی که به والدینش آزار برساند عذاب جهنم را از داخل قبر برای خودش مهیا کرده است، پس باید خیلی زیاد مراقب رفتار خود با ایشان باشیم. کسب رضایت آنها بهترین، ارزشمندترین و گنجینه ای بی پایان است که برکات آن هم در دنیا و هم در سرای باقی ما را به کمال خوشبختی می رساند.
