صف طولانی کاندیداهای ریاست جمهوری؛مقصد کجاست؟
یادداشت انتقادی یک پایگاه خبری درباره تعدد کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری
آوای سنت :صف طولانی کاندیداهای دو جناح برای انتخابات ریاست جمهوری آتی در برخی محافل با عنوان «اعلام کاندیداتوری؛ بهانهای برای معامله سیاسی در دولت سیزدهم» شناخته می شود در صورتی که شرایط فعلی کشور ایجاب می کند، استفاده از نیروهای متخصص و شایسته برای حل مشکلات مردم در اولویت باشد.
انتخابات بزرگترین پدیده سیاسی یک نظام مردمسالار به شمار میآید و نیروهای سیاسی برای در اختیار گرفتن صندلی ریاست جمهوری با هم رقابت کرده و در نهایت بر اساس آرای مردم به مدت مشخصی قدرت را برای پیاده سازی اهداف و شعارها در اختیار میگیرد.
انتخابات ریاست جمهوری در ایران هر چهار سال یکبار برگزار میشود و رییس جمهور منتخب مردم با حمایت جریانات سیاسی به پاستور راه مییابد و جهتگیریهای اجرایی را در راستای وعدههایی که داده راهبری و مدیریت میکند؛ سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در حالی قرار است در ۲۸ خردادماه برگزار شود که ویروس کرونا شرایط را برای برگزاری یک انتخابات باشکوه با مشکل همراه ساخته و فضای سیاسی نیز همچون ویروس کرونا پیچیده و مبهم شده است.
بر خلاف فضای سردی که در این دور از انتخابات در جامعه وجود دارد، اما ترافیک افرادی که بعضا روزانه برای داوطلبی در این دور از انتخابات اعلام کاندیداتوری میکنند، سنگین است. تعدد اعلام کاندیداتوری چهرههای سیاسی در جریان اصولگرایی که بنا به شرایط و سیر تاریخی چرخه قدرت به مراتب شانس بیشتری از رقیب برای پیروزی دارد، بالاتر از اصلاحطلبان است.
هم اکنون چهرههایی در جریان اصولگرایی برای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اعلام نامردی کردهاند که از هم اکنون در محافل خصوصی حرف و حدیثهایی درباره علت نامزدی آنها به گوش میرسد.
شهردار تهران، معاون اولی دولت سیزدهم، وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از جمله ایستگاههایی هستند که به نظر میرسد مقصد برخی از چهرههایی که اعلام داوطلبی کردهاند باشد؛ بنابراین ساز و کار اجماعی اصولگرایان و نهادهای نظارتی انتخابات همچون شورای نگهبان باید در این مورد مراقبت کنند که پاستور به محلی برای جانهزنی و لابی برای در اختیار گرفتن جایگاه در مناصب دیگر نباشد.
اینکه کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری بهانهای برای معامله دولت آینده و تنگ کردن دست رییس جمهور آینده در انتخاب افراد مدنظر خود برای دولتداری باشد، قطعا پسندیده نبوده و نیست.
رییس دولت آینده باید بتواند با توجه به مشکلات عدیدهای که امروز در حوزههای معیشتی و اقتصادی جامعه وجود دارد با فراغ بال همکاران خود را برای حل مشکلات مردم در اختیار بگیرد و جریانات و شخصیتهای سیاسی به جای باند بازی و سهمخواهی به دولت مستقر در مرتفع ساختن مشکلات اقتصادی یاری دهند تا بتوان با سیاست گذاری صحیح و استفاده از نیروهای شایسته و متخصص برای پیشبرد امور استفاده کند./تابناک