فضائل ماه رجب از نگاه اهل سنت

آوای سنت : رجب هفتمین ماه اسلامی است واز ماه های حرام می باشد پیامبر اکرم با دیدن این ماه دعای ذیل را می خواندند:
“اللهم بَارِکُ لَنَا فِی رَجَبَ وشَعُبَانَ و وَ بَلَّغُنَا رَمَضانَ ”
بارالها ! ماه رجب و شعبان را برای ما مبارک گردانده وبه سلامتی ما را به رمضان برسان.(سنن بیهقی)

طبق برخی روایات ، شب بیست وهفتم این ماه ، آن حضرت (ص) به جسم مبارکش به معراج رفتند . یعنی : ازمکه به بیت المقدس وازآنجا به بالاتر از هفت آسمان راه یافت ،تا آنجا که به عرش عظیم رسیده دیدار خداوند و شرف مکالمه با ذات الله برایش حاصل گشت و خداوند به لطف کرم خود نمازهای پنج گانه را به عنوان هدیه به پیامبر وامت او عطاگردید.

چنانچه پیامبر (ص) می فرمایند : کسی که در این شب به عبادات و حسنات مشغول باشد ثواب حسنات صد سال می یابد و هر کس در آن شب ۱۲ رکعت نماز گزارد و در هر رکعتی سوره فاتحه وسوره ی دیگر قرآن بخواند و در آخر سلام دهد وسپس صدبار ( سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اکبر ) بگوید و صدبار استغفار کند و صد بار بر پیامبر (ص) صلوات بفرستد و برای خود آنچه از کارهای دنیا و آخرت را که می خواهد دعا کند و صبح آن شب روزه باشد ، خداوند تمام دعاهای او را مستجاب می فرماید مگر اینکه دچار معصیت شده باشد .” احیا علوم الدین
حضرت ابن عباس می فرمایند : که پیامبر (ص) ارشاد فرمودند:
روزه داشتن اولین روز ماه رجب ، کفاره روزهای سه ساله می شود.( کنز العمال)

ماه رجب در سیرۀ عملی رسول‌خدا صلى الله علیه وسلم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تو گویی حلول این ماه یادآور ماه پر فیض رمضان است؛ به همین خاطر آن‌حضرت صلى الله علیه وسلم با فرا رسیدن ماه رجب این دعا را می کرد:
ﺍﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺑَﺎﺭِﻙْ ﻟَﻨَﺎ ﻓِﻲ ﺭَﺟَﺐٍ،وشعبان ﻭَﺑَﻠِّﻐْﻨَﺎ ﺭَﻣَﻀَﺎﻥَ) )
خداوندا! ماه‌های رجب و شعبان را برای ما پر برکت کن و ما را به ماه رمضان برسان.

آری، ماه رجب نخستین ماه از ماه‌های حرام قمری است. امیر مؤمنان عمر رضی الله عنه رفتن به «عمره» را در این ماه مستحب می‌دانستند و مادر مؤمنان عایشه صدیقه رضی الله عنها و عبدالله بن عمر رضی الله عنه در همین ماه برای ادای عمره به زیارت حرمین می‌رفتند و به فرمودۀ امام ابن سیرین علیه الرحمه، گذشتگان نیک امت نیز چنین می‌کرده‌اند.

ابوبکر ورّاق در همین باره می‌گوید: (رجب ماه کاشت است و شعبان ماه آبیاری و رمضان ماه دروی محصولات معنوی است)
علامه ابن‌رجب حنبلی در شرح حدیث پیش‌گفته می‌نویسد: این حدیث دلیلی است قوی بر استحباب دعا برای زنده ماندن تا زمان‌های پر فضیلت و برکت، تا آدمی بتواند اعمال نیک را در آن موسم انجام دهد. سلف صالح خیلی آرزو می‌کردند تا پس از ادای اعمال نیکی مثل روزۀ رمضان یا ادای حج، بمیرند و بر این باور بودند که هر کس در این روزها بمیرد، آمرزیده می‌شود.

به همین روی تمام تلاش‌شان بر آن بود تا به این ماه‌ها و مکان‌ها برسند؛ چنانکه مُعلّی بن فضل می‌گوید
(گذشتگان نیک امت شش ماه دعا می‌کردند تا خداوند آنان را به ماه مبارک رمضان برساند و در شش ماه بعد از رمضان، برای مقبولیت اعمال گذشته دعا می‌کردند)
و از دعاهایشان یکی این بود: (اللّٰهُمَّ سَلِّمنِی إلیٰ رَمضانَ وَسَلِّمْ لِی رَمضانَ وَتَسَلَّمْهُ مِنِّی مُتَقَبَّلا)
هر کس شب بیست وهفتم ماه رجب دو رکعت نماز بخواند ودر هر رکعت یک بار سوره حمد و بیست بار سوره اخلاص(قل هو الله)را بخواند و بعد از خاتمه ده مرتبه صلوات بفرستد و سپس از خداوند بخواهد که:پروردگارا،من از تو میخواهم به حرمت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و سلم)که در شب بیست وهفتم به معراج رفت بر دل افسرده و غمگین من رحم کن و دعاهای مرا مستجاب بفرما.خداوند دعاهای او را مستجاب نموده و به برکت همین دو رکعت نمازدر روز قیامت در حالیکه دل انسانهای دیگر افسرده میباشد،دل اوراشاداب خواهد کرد! ماخذ:نزهه المجالس،درّه الناصحین.