ماموستا ثنایی:برای آموزش فرزندان وقت بگذاریم
آوای سنت: فقدان آموزش های دینی به فرزندان باعت بروز ناهنجاریها می گردد.
به گزارش خبرنگار آوای سنت، ماموستا عبدالسلام ثنایی در گفتگو با خبرنگار ما ، فقدان آموزش های کامل فرزندان در خانواده ها را از عوامل ازدیاد رفتارهای نابهنجار خواند و گفت: معمولا شروع دوران نوجوانی با تحولات درونی و بیرونی زیادی بروز پیدا می کند و طبیعتا نمی توان از بچه های در حال رشد انتظار داشت در برابر هر آنچه که می شنوند تابع به اوامر باشند. پس چاره کار در این است که فرزند را از سن خردسالی به مسجد و مکتب عادت داده و با استفاده از مشوق های تشویقی کمک کنیم تا بتوانند سیر تکامل شان را دنبال کنند.
مهمترین امر از لحظه تولد نوزاد تقویت ارتباط حسنه میان والدین است.
یک کودک هرگز الفاظ بد به کار نخواهد بست به شرط آنکه پدر خانواده این عادت را نداشته باشد. حافظه انسان از یک مرحله رشد بیشتر وقایع و مسائل پیرامون را به مرور زمان فراموش می کند. در عین حال اکثر افراد دوران کودکی خود را به خاطر داشته و همین یادآوری روی رفتارهایشان تاثیر می گذارد.
ماموستا ثنایی قدرت درک کودک از وقایع پیرامون را غیر قابل انکار دانست و افزود: انسان ها در حالت های رفتاری به عادت هایشان وابسته هستند و تکرار یک عمل روی ذهن و روان کودک تاثیر ملموس برجای می گذارد. لذا نباید به کودکی به چشم مرحله گذار نگاه کرد. در این مرحله دیدن هر چیزی برای کودک تازگی دارد و رفته رفته وقایع روزمره را تبدیل به عادت های رفتاری اش می کند. اگر سعادت فرزند را در دینداری وی می بینیم باید تعریف عملی راه های رسیدن به سعادت را به او نشان دهیم. متاسفانه برخی از بزرگترها عبادت را مختص افراد فارغ شده از کار می دانند، زیرا درآمد حاصله از عبادت را به چشم نمی بینند و چندان به آن اهمیت نمی دهند.
فارغ التحصیل حوزه علمیه نگل در استان کردستان اظهار داشت: یک کودک هر زمان که والدین وی قصد رفتن به مسجد را داشته باشند، آماده همراهی است و این فرصت طلایی را نباید به راحتی از دست داد. سن دوران دبستان اقتضای بازی های مفرح و همراه با جست و خیز می باشد و این موهبت نباید از آنها گرفته شود. کار زیاد و استراحت بر اثر خستگی نباید مانع از آن شود که کودک آموزش را مانعی بر سر راه بداند. همیشه انگیزه های فردی و گروهی بهترین وسیله برای آموزش هستند. باید به کودک انکان همنشینی با بزرگترها را داد تا در سن نوجوانی خلوت نشینی پیشه نکند.
ماموستا ثنایی تاکید ورزید: کودک را از اتفاقاتی که در بیرون انتظارشان را می کشد بیهوده نترسانیم. فواید مکاتب را با حضور در جلسات تعلیم به وی انتقال دهیم. برنامه نماز بخشی از اعمال روزانه زندگی است و کوتاهی در اینباره ، رفتارهای ایمانی فرزند را سست خواهد کرد. ابزارهای سالم زیادی را می توان مثال زد که به فرزند حلقه ارتباطش با والدین را تقویت می کند. ضمیر یک نوجوان الگو پذیر، جستجوگر و حساس است و اگر به سلایق او اهمیت قائل شویم مطمئنا ما را در علائق خود شریک خواهد کرد. به هر حال تجربه نشان می دهد که فرزندان در کنار آموزش و حضور در مکاتب نیاز فراوانی به ورزش کردن دارند و همراهی ما با ذایشان در توان خلاقیت هایشان را شکوفاتر خواهد کرد. َ
