سوال : سلام بر شما، عده ای تحت عنوان روشن فکری این سخن را مطرح می‌کنند که ما به بچه هایمان نمی گوییم چه دینی را انتخاب کنند، بلکه از آنها می خواهیم وقتی بزرگ شدند خودشان فکر کنند و یک دین را انتخاب نمایند، نظر شما در این مورد چیست؟ به این افراد چه باید گفت؟
پاسخ : و علیک السلام و رحمت الله و برکاته
در این دنیای بزرگ امور عجیبی را مشاهده می کنیم! اتفاقا چند سال پیش به یکی از آشنایان گفتم، شما که فرزند خود را در این فراغت تابستان به کلاس کامپیوتر می فرستید چرا او را نزد شخص معتمدی هم نمی برید که روخوانی و روان خوانی قرآن را هم نزد او بیاموزد! وظیفه ی پدر و مادر فقط آباد کردن زندگی دنیایی کودکان نیست، بلکه توجه به قیامت و خوشبختی ابدی آنها هم از مسئولیت های شماست…
جالب است دقیقا همین پاسخ را به بنده داد: «بگذار وقتی بزرگ شد خودش راهش را انتخاب کند!»
با توجه به شناختی که از ایشان داشتم چیزی نگفتم، چون مطمئن بودم اگر ادامه دهم شروع می کند به توهین کردن! (البته خودش ادعای مسلمانی داشت وگرنه شخصی که معتقد نباشد چنین پیشنهادی به او نخواهم داد)
▪️اما پاسخ به سخن و اندیشه ی آنها:
?الف)
شخصی که چنین ادعایی دارد، می خواهد بگوید «من اندیشه ی خود را به کسی تحمیل نمی کنم»، حتی به فرزندانم، و بگذار خودشان اندیشه ای را انتخاب نمایند! اما غافل از این که همین کار «تحمیل اندیشه ی خود» می باشد!
شما بچه ها را همین گونه به حال خود رها می کنید چون فکر می کنید باید این گونه باشد!
آیا همین عمل شما، منتج از اندیشه ی شما نیست؟ که سعی می کنید فرزندانتان را در سایه ی آن تربیت نمایید؟
البته اگر چنین اندیشه ای داشته باشید میل خودتان است ولی ادعای مسلمانی و تمایل به خدا پرستی شما با این کار تناقض دارد!
?ب)
مشخص است که اسلام و دین تان برای شما هیچ اهمیتی ندارد! و هنوز به حقیقت و عظمت آن پی نبرده اید…
وگرنه هر شخصی دوست دارد و تلاش می کند، مهم ترین داشته هایش را به عزیزانش هدیه دهد! آن هم به فرزند؛ که نور چشم و جگر گوشه ی هر شخصی می باشد…
حتی کمونیست ها با وجود نادرست بودن اندیشه یشان سعی می کنند فرزندان خود را کمونیست بار بیاورند!
یک ناباور و لائیک با وجود نادرست بودن اندیشه اش سعی می کند جگر گوشه اش به سمت ادیان نرود…
عجبا ! شما ادعای مسلمانی دارید ولی فرزندانتان را مومن بار نمی آورید!
هر کسی سعی می کند فرزند خود را طبق اندیشه ی خود تربیت کند، آیا اندیشه ی شما به حال خود رها کردن و بی تفاوت بودن نسبت به سرنوشت عزیزان است؟ راستی از خود پرسیده اید اندیشه ی شما چیست؟ موضع خود را مشخص کرده اید؟
?ج)
آیا اگر فرزند شما بزرگ شد و بعد از فکر کردن به این نتیجه رسید که شیطان پرستی بهترین شیوه ی زندگی کردن است، شما رضایت دارید او به این وادی قدم بگذارد؟
مشخص است که هیچ کسی دوست ندارد، پس چطور می توانید در قبال آینده ی فرزندان خود تا این اندازه بی تفاوت باشید؟ از کجا مطمئنید آنها به سمت خوبی ها می روند؟ یعنی حاضر هستید بچه های شما به جهنم بروند؟ مگر نمی دانید تربیت صحیح خانوادگی افق های بسیار رنگینی را برای کودکان ترسیم می نماید…
?د)
شمایی که برای امور قیامتی می گویید بگذار خودشان راه خود را انتخاب کنند، چرا برای امور دنیایی هم همین را نمی گویید؟ چرا کودکان خود را با زور و اجبار به کلاس زبان و کامپیوتر و …می فرستید؟ شاید آنها نخواهند این ها را یاد بگیرند و وقتی بزرگ شدند بگویند ما دوست داشتیم یک زندگی ساده و بی درد سر داشته باشیم، چرا ما را با این موارد آشنا کردید!
این رفتار ها از کسی که خودش نماز بخواند و ادعای مسلمانی داشته باشد و به قیامت معتقد باشد عجیب است…
? یکی از باقیات الصالحات فرزند صالح است، یعنی فرزندی که نیک سرشت و درست کردار و مومن و متقی باشد، بعد از مرگ هم یکی از منابع ارسال ثواب برای کارنامه ی پدر و مادر خود خواهد بود، واقعا کسی که برای صالح شدن فرزندانش تلاشی نمی کند چه ظلم بزرگی را در حق خود مرتکب شده است…
خدای بزرگ می فرماید:
?یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَهُ عَلَیْهَا مَلَائِکَهٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ? (تحریم.۶)
ای مؤمنان! خود و خانواده خویش را از آتش دوزخی بر کنار دارید که افروزینه‌ی آن انسانها و سنگها است. فرشتگانی بر آن گمارده شده‌اند که خشن و سختگیر، و زورمند و توانا هستند. از خدا در آنچه بدیشان دستور داده است نافرمانی نمی‌کنند
