آوای سنت : سام بیاسی و پیتر کراوس بر این باورند که بهترین راه برای ادامه حیات سیاسی کردها در سوریه، ادامه مذاکرات میان حزب کردی اتحاد دموکراتیک یا pyd و شورای میهنی کرد سوریه و در نهایت توافق با دولت مرکزی سوریه است.
دو پژوهشگر مسائل امنیتی و خاورمیانه، در یادداشت مشترکی به بررسی مسئله کردها بویژه در عراق و سوریه پرداخته و معتقدند همینک دو جریان فکری سیاسی کاملا متفاوت صحنه سیاسی کردی را در این منطقه هدایت می کنند. سام بیاسی از دانشگاه بوستون و پیتر کراوس از دانشگاه ام آی تی آمریکا، در یک یادداشت مشترک گفته اند جریان سیاسی حامی استقلال کردها را حزب دموکرات کردستان عراق و تا حدی اتحادیه میهنی کردستان عراق رهبری می کنند اما پ.ک.ک که ایدئولوژی ایجاد جوامع دموکراتیک را دنبال می کند مخالف جریان ناسیونالیستی به رهبری حزب دموکرات کردستان عراق است و این مسئله فضای سیاسی کردی در سوریه را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
این یادداشت که در نشریه سیاسی پلتیکال وایلنس ات ا گلنس منتشر شده، حزب کردی اتحاد دموکراتیک یا PYD در سوریه را نماینده جریان فکری پ.ک.ک و شورای میهنی کرد سوریه را نماینده جریان ناسیونالیستی کردی به رهبری حزب دموکرات کردستان عراق معرفی کرده و تاکید کرده است تقابل میان حزب دموکرات کردستان عراق و پ.ک.ک عامل تنش سیاسی کردها در سوریه است.
این دو پژوهشگر معتقدند مذاکرات فعلی میان حزب PYD و شورای میهنی ضمن این که موفقیت هایی به دنبال داشته است می تواند چشم انداز مثبتی برای حیات کردها در سوریه ایجاد کند.
در این یادداشت آمده است: بهترین امید برای ایجاد جبهه کردی واحد در سوریه همین مذاکرات فعلی میان حزب PYD و شورای میهنی کرد سوریه است. گزارش های متعدد حاکی از توافق دو طرف بر ایجاد چهارچوب فدرال، به رسمیت شناختن حقوق کردها در قانون اساسی سوریه و ایجاد دموکراسی در این کشور است.
دو پژوهشگر مسائل خاورمیانه تاکید کرده اند که موفقیت کردهای سوریه در این مذاکرات به دو عامل بستگی دارد. اولا دو طرف باید بر سر این که منظور از اقلیم فدرال کردی در سوریه چیست به توافق برسند. این مسئله با توجه به دیدگاه متفاوت شورای میهنی و حزب اتحاد دموکراتیک پیرامون نهاد حاکم بر جامعه کردی کمی دشوار به نظر می رسد. دوم این که مذاکران میان این دو به حل تقابل فعلی میان پ.ک.ک و حکومت اقلیم کردستان و نیز تقابل سوریه-ترکیه بستگی دارد. اگر تقابلات و مناقشات فعلی میان پ.ک.ک و اقلیم کردستان عراق وارد فاز نظامی شود ممکن است شورای میهنی و PYD را نیز به موضع گرفتن وادار کند. همچنین با توجه به حمایت ترکیه از شورای میهنی و نزدیکی مواضع PYD به دولت سوریه ممکن است مذاکرات میان PYD و شورای میهنی تحت تاثیر این حمایت ها قرار گیرد و مانع از رسیدن به توافق نهایی شود.
این نکته هم مورد تاکید قرار گرفته است که امید کردها به داشتن یک خودگردانی رسمی در سوریه بعد از توافق میان دو جریان کردی، به موفقیت مذاکرات با دولت سوریه بستگی دارد. در صورتی که اختلافات میان کردها ادامه داشته باشد، ممکن است بر اثر تفرقه موجود میان آن دو، حکومت امتیازهای کمتری برای آنها قائل شود.
بیاسی و کراوس بر این باورند در صورتی که کردهای سوریه به دنبال دستاوردهای میهنی بزرگتری باشند باید دیگاه مشترکی داشته باشند و بر اختلافات بنیادین فکری خود غالب شوند. آنها هشدار داده اند که فارغ از این که چه نتیجه ای حاصل شود سوریه همچنان صحنه فیزیکی و ایدئولوژیکی میان دو دیدگاه رقیب هم برای کردها خواهد بود.
