آوای سنت : آیلوارد در سال ۲۰۰۸ مسلمان شد اما تا دو سال بعد، زمانیکه شروع به پوشیدن حجاب کرد، خود را بهطور کامل عضوی از جامعه جدیدش حس نکرده بود.
وی میگوید: به مدت دو سال حجاب نداشتم و احساس بدی داشتم زیرا به عنوان یک مسلمان شناخته نمیشدم. این بخشی از هویت من بود. الان به داشتن حجاب عشق می ورزم و به آن افتخار می کنم.
آیلوارد اکنون پرستار کودکان در شهر واترفورد است. وی پس از آنکه مدتی در بیمارستانی در عربستان کار کرد، مسلمان شد. وی پیش از آن همواره در مورد عقاید کاتولیک که دین پدر و مادرش بود، سؤال و تردید داشت.
وی میگوید: هنگامیکه به عربستان رفتم، فکر میکردم که زنان کاملاً از حضور در جامعه منع شدهاند و چگونه میتوانند خود را اینگونه بپوشانند اما سعی کردم که ذهنم را باز نگهدارم.
آیلوارد میافزاید: هنگامیکه در بخش کودکان کار میکردم توانستم، با زنان محجبه بیشتر آشنا شوم. آنها فقیر اما مهربان بودند و منش و مهربانی آنان بود که مرا ترغیب کرد بیشتر در مورد دین اسلام بدانم.
مدتی پس از آن آیلوارد با همسر مصری خود آشنا شده، ازدواج میکنند و به ایرلند بازمیگردند. آنها اکنون چهار فرزند دارند و در واترفورد زندگی میکنند.
آیلوارد میگوید: خانوادهام هنوز در شهر مولیناوات هستند. آنها از تصمیم من برای مسلمان شدن حمایت کردند، هرچند که بستگان و دوستانم در ابتدا نسبت به تصمیم من تردید داشتند.
وی میافزاید: تنها کسی که همیشه به او توجه داشتم، مادرم بود و واکنش او برایم مهم بود، اما او هرگز به من چیزی نگفت و به من و تصمیمی که برای خود گرفته بودم، اطمینان کرد. او هرگز واکنش بدی به پوشیدن حجاب نداشت.
آیلوارد میگوید: برخی فکر میکنند به خاطر همسرم حجاب دارم اما نه، این امر کاملاً تصمیم شخصی بوده است. هیچکس نمیتواند بدون تمایل قلبی کاری را انجام دهد. اگر به خاطر همسرم یا به اجبار او حجاب میگذاشتم از آن متنفر میشدم.