آوای سنت : کیت ماگی نویسنده معتقد است که تاکشوردراعمال تبعیض نژادی خود تجدید نظر نکند،شعارجمهوری فرانسه وماده ۱ قانون اساسی آن فقط بر روی کاغذ باقی خواهد ماند
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت کیت ماگی نویسنده این مقاله،قتل نائل پسرالجزایری را درجریان درگیری بین پلیس و شهروندان معترض به سبب تبعیض نژادی به شدت محکوم می کند. علیرغم اینکه رئیس جمهور فرانسه ازاین قتل ابراز نارضایتی کرد و از آن به عنوان قتلی”غیرقابل توضیح وغیرقابل توجیه”یاد کرد اماویدئویی که این تراژدی را به تصویر می کشد،ما را فراتر از این حادثه خاص می برد.
نویسنده،دو توضیح روشن برای مرگ نائل ارائه می دهد.اول امتناع ملی از رویارویی با نژادپرستی سیستماتیک و دوم ابهام درقوانین فرانسه درمورداستفاده پلیس ازسلاح گرم درهنگام توقف ترافیک.
نویسنده فرض می کند که اگر این حادثه در بریتانیا یا ایالات متحده آمریکا رخ می داد، رسانه ها بلافاصله روی ملیت قربانی تمرکز می کردند.اما از آنجایی که این حادثه در فرانسه رخ داد،رنگ پوست و ملیت نائل درسیل اخبار و نظرات محلی نادیده گرفته شد
به نظر می رسد علی رغم اینکه ماده ۱ قانون اساسی ادعاهای فرانسه مبنی بر نادیده گرفتن رنگ و برابری همه شهروندان در برابر قانون بدون تمایز ازمنشاء، نژاد ومذهب را تأیید می کند.با این حال،بسیاری ازمهاجران آفریقایی،کارائیب، وآسیایی وفرزندان آنها چندین دهه از بیکاری،محرومیت از سیستم آموزشی،فقر شدید،کمبودخدمات،فقدان مراقبت های بهداشتی و کلیشه ها رنج می برند.
نویسنده درپایان می گوید:شعار فرانسه چراغ راه دموکراسی ها درجهان تلقی می شود، اما این گونه رفتارها وتبعیض آشکار،نقطه سیاهی درتاریخ فرانسه به حساب می آید.او معتقد است که این تبعیض نه تنها باعث ایجاد رنجش می شود،بلکه به خشم شدید از بی عدالتی تبدیل می شود.تازمانی که نژادپرستی سیستماتیک درساختار پلیس فرانسه وجودداشته باشد،وتا زمانی که فرانسه شعارخود”آزادی، برابری و برادری” را که درحال حاضرتحریف شده است،اجرا نکند،این حومه های فقیرهمچنان درحالت انفجاری باقی خواهند ماند
