آوای سنت : نفوذ صهیونیسم در سیاست فرانسه تا آنجا پیش رفته است که مقابله با اقدامات ضد صهیونیستی تبدیل به یکی از مهم ترین بهانه های سیاستمداران فرانسوی برای دشمنی با مسلمانان شده است.
«جرالد دارمانین» وزیر کشور فرانسه هفته گذشته انحلال دو سازمان همبستگی فلسطین به نام های «کمیته اقدام فلسطین» و «جمعیت فلسطین واینکرا» را با ادعای اینکه هر دو گروه نفرت، خشونت و تبعیض را ترویج می کنند، اعلام کرد.
تصمیم او باعث خشم لابی طرفدار فلسطین در فرانسه شد که هشدار داد گروه‌های ضد صهیونیستی هدف های بعدی خواهند بود.
در تظاهراتی در شهر تولوز در اعتراض به این اعلامیه، شرکت کنندگان دامانین را به دلیل موضع «دیکتاتورمابانه » او محکوم کردند.
از دیدگاه این فعالان به راحتی می توان درک کرد که چرا دارمانین این شهرت را به دست آورده است. در طول سال گذشته، در حالی که فرانسه بیش از ۵۵۰ حمله و خشم یهودی ستیزانه را به ثبت رساند، او از قوانین جدید تصویب شده برای حمله به جوامع مختلف مسلمان فرانسه استفاده کرده است.
در پایان ماه دسامبر، دارمانین از بسته شدن مسجد بلال در حومه پاریس به دلیل تحریک غیرقابل قبول آن علیه مسیحیان و یهودیان خبر داد.. ۲۰ مسجد دیگر نیز بر اساس همین قانون به دلایل مشابه تعطیل شده اند.
سپس در ماه مه گذشته، دارمانین به پلیس پاریس دستور داد تا راهپیمایی همبستگی فلسطینیان را در حالی که درگیری بین اسرائیل و حماس در غزه درگرفته است، ممنوع کند. قرار بود این تظاهرات در منطقه باربس در شمال پاریس برگزار شود – همان محله ای که تظاهرات طرفدار فلسطین در جریان جنگ ۲۰۱۴ غزه انجام شد.
دارمانین در پاسخ به سوالی درباره دلیل ممنوعیت در ماه می گذشته توضیح داد: اختلال جدی در نظم عمومی در سال ۲۰۱۴ مشاهده شد. او همچنین از نیروهای پلیس در سراسر فرانسه خواست تا در برابر تظاهرات طرفداران فلسطینی هوشیار باقی بمانند و در این روند دیدگاه خود را به وضوح نشان می دهد که سازمان ها و افرادی که این تظاهرات را برپا می کنند مایل به مشارکت در سخنان نفرت انگیز و خشونت هستند.
رویکرد دارمانین را همچنین می توان ملموس ترین نمونه از تغییر مهم در تفکر دولت فرانسه دانست.
در سخنرانی‌ها و بیانیه‌های مختلف طی دو سال گذشته، تعدادی از سیاستمداران فرانسوی – از رئیس‌جمهور امانوئل ماکرون تا رده های پایین تر – ایدئولوژی ضد صهیونیستی و آمیختگی گسترده آن با تعصبات یهودستیزی را یک مشکل سیاسی معرفی کرده‌اند.
برخی از سیاستمداران فرانسوی معتقدند که ارزشمندترین باورهای ضدصهیونیستی ، اینکه اسرائیل یک دولت آپارتاید است، اینکه صهیونیسم نوعی نژادپرستی و استعمار است و اینکه که اسرائیل حق وجود ندارد ،نفرت از یهودیان را تغذیه می کند!
نخست وزیر «ژان کاستکس» در یک سخنرانی سالیانه فرانسوی کریف در پایان ماه این حرکات را مورد هدف قرار داد و گفت چگونه کسی جرات دارد از آپارتاید صحبت کند ،آن هم در کشوری که در آن شهروندان عرب در دولت، در مجلس، در مناصب رهبری و در مناصب مسئولیت نمایندگی دارند، جایی که همه شهروندان، فارغ از مذهبشان، فهمیده‌اند که تنها امیدشان صلح با هم است.
او گزارش اخیر سازمان عفو بین‌الملل که اسرائیل را نمونه دیگری از رژیم نژادپرستی دانست که تا سال ۱۹۹۴ بر آفریقای جنوبی حکومت می‌کرد به شدت مورد انتقاد قرار داد.
با این حال، برای دو گروهی که توسط دارمانین منحل شده‌اند، این تصور که اسرائیل یک دولت آپارتاید است، برای مبارزات بدیهی است.
کمیته اقدام فلسطین در واکنش به بیانیه دارمنین اعلام کرد: ما ضد صهیونیست هستیم و خواهان آزادی فلسطین هستیم. فلسطین سرزمینی است که از فلسطینیان ربوده شده است و باید به فلسطینیان بازگردانده شود. از سال ۱۹۴۸، صهیونیست‌ها با اخراج، زندانی کردن و قتل عام فلسطینی‌ها می‌خواهند زمین‌های بیشتری را به خاک خود الحاق کنند.
این که عقاید و اقدامات ضد صهیونیسم در محافل فرانسوی از مشروعیت فکری و اخلاقی برخوردار نیست نشان دهنده گرایش دولت این کشور به صهیونیسم به بهانه حمایت از یهودیان است.
این واقعیت که درک ضد صهیونیسم به عنوان یک ایدئولوژی نفرت انگیز در همه جا در فرانسه پدیدار شده است می تواند برای جامعه مسلمانان و حامیان فلسطین بسیار خطرناک باشد و آنها را بیش از پیش با چالش مواجه کند.
این روند نشان می دهد که صهیونیسم برای دشمنی با مسلمانان به کمک دولت فرانسه آمده است.
شخصیت های راست افراطی و مطبوعات ملی نقش تسهیل کننده در تصمیمات اتخاذ شده علیه مسلمانان در فرانسه و همچنین نقش رهبری دولت مکرون دارند.
لفاظی‌های اسلام‌هراسی که دائما توسط افراط‌گرایان راست مانند مارین لوپن یا اریک زمور بیان می‌شود و اخبار مطبوعات فرانسوی که اسلام‌هراسی را دامن می‌زنند، نقشی کاربردی در معرفی وجود مسلمانان در کشور به‌عنوان یک تهدید دارند.
در واقع اسلام هراسی در فرانسه به دلیل نگرش بازیگران اسلام هراس که حضور مسلمانان در این کشور را به عنوان یک تهدید معرفی می کنند به اوج خود رسیده است.
بر اساس گزارش منتشر شده توسط کمیسیون ملی مشاوره حقوق بشر، اقدامات ضد یهود در فرانسه در سال گذشته ۵۱ درصد کاهش یافته است در حالی که اقدامات ضد اسلامی ۵۲ درصد افزایش یافته است.
به عبارت دیگر اسلام هراسی در فرانسه جایگزین یهودی ستیزی شده است. این رقم قابل توجه که از سوی مقامات رسمی فاش شد، نشان می دهد که موجودیت اسلام و امنیت مسلمانان در فرانسه به وضوح در معرض تهدید است.
با توجه به حقایقی که تاکنون مطرح شد، بدیهی است که ماکرون که در انتخابات منطقه‌ای در ژوئن در برابر احزاب مرکزی شکست خورد، برای حفظ محبوبیت خود در جامعه و کسب رای از مخالفان اسلام‌هراسی بیشتری خواهد داشت.
در راستای این هدف ماکرون همچنان وجود مسلمانان را در کشور به عنوان تهدیدی برای امنیت کشور و جامعه معرفی خواهد کرد.
در نتیجه این روند، به نظر می رسد ممکن است تصمیمات جدیدی اتخاذ شود که آزادی مسلمانان را در دوره آتی محدود کند.
