آوای سنت : آیا غزه واقعاً ازدست رفته است؟آیا ما می توانیم این سوال را بپرسیم که صبر غیرنظامیان در آنجا به پایان رسیده است؟
به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ؛ ویدئوهای منتشر شده از وضعیت ساکنان آنجا نشان می دهد که تحمل سیاست آزار واذیت اسرائیل از بمب هایی که شبانه روز برسر آنها فرو می ریزد تا گرسنگی که آنها را محاصره کرده است برای مردم غزه طاقت فرسا شده است، این قابل درک ومنطقی است،زیرا کسانی که در آنجا زندگی می کنند و از طریق خشکی، دریا و هوا محاصره شده اند، انسان هستند،آنها قربانی جنگ هستند و هر ساعت بدون توانایی دفاع از خود در این جنگ می سوزند.
مقاومت همچنان در مواضع خود فعال، مؤثرومتمرکزاست اما عملاً نمی‌تواند از شهروندان خود که در خیابان‌ها رفت و آمد می کنند و سقف انها آسمان است و هر لحظه منتظر مرگ با گلوله یا موشک هستند،محافظت کند. دشمن با هدف قراردادن غیر نظامیان قصد دارد بی رحمانه از مقاومت باج بگیرد و معتقد است که با این کار به یکی از این دو هدف دست می یابد: تسلیم مبارزان، از بین بردن سلاح های آنها وسپس انحلال و زندانی شدن یا مهاجرت اجباری مردم غزه
برای نویسنده ای مثل من سخت است که ازکودکان، زنان وسالمندان فلسطینی بخواهد در مقابل هواپیما، تانک و تک تیراندازها سینه سپر کنند. حتی با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، با وجود تماس ها و تلاش ها برای برقراری آتش بس دراین ماه مبارک، کشتار و آوارگی مردم غزه همچنان ادامه دارد. اسرائیلی ها به هیچ یک از مقدسات مسلمانان احترام نمی گذارند، آنها مسجد الاقصی را محاصره، دست شهرک نشینان را برای ضرب و شتم فلسطینی ها و حمله به آنها و اموالشان باز کردند و مانع نماز نمازگزاران شدند و خشم آنها همچنان ادامه دارد
گفتن این جمله که غزه از دست رفته،چنانکه برخی گفته اند، سخنی پذیرفتنی نیست حتی اگر این جمله از سوی برخی فلسطینی ها گفته شود که از آنچه در شهرشان می گذرد وحشت زده شده اند، جنگ، با وجود وحشیگری ، هنوز نتایج سیاسی خود را آشکار نکرده است ، درست است که ویژگی‌های شهرکاملاً تغییر کرده و صدها هزارغیرنظامی در هر گوشه آن محاصره شده‌اند.اما همچنان استواری مقاومت وجود دارد که محاسبات تاکتیکی و استراتژیک دشمن را مخدوش و تضادهای او را آشکار کرده است، حتی کسانی که به طور کامل در کنار اسرائیل بودند، به اندازه ایالات متحده و بریتانیا در انزوای دیپلماتیک شدید به سر می برند
پس از اینکه بخش بزرگی ازافکار عمومی غربی متوجه شدند که اسرائیلی ها از هولوکاست نازی ها برای توجیه پروژه نفرت انگیز استعماری خود استفاده می کنند، مردم این کشورها علیه دولت های خود حرکت کردند.براساس مقاله ای در فایننشال تایمز بریتانیا،جنگ غزه اروپا را از هم جدا می کند.این مقاله به نظرسنجی انجام شده توسط YouGov درنوامبر گذشته اشاره می کندکه نشان می دهد رای دهندگان جوان زیر ۲۹ سال برخلاف رای دهندگان مسن تر(به ویژه افراد بالای ۴۵ سال) که تمایل به حمایت از اسرائیل دارند،نسبت به فلسطینی ها همدردی بیشتری دارند.
فلسطینی‌ها امروز تکرار می‌کنندکه «قادر نیستند رمضان را از ما جدا کنند»، آنها ثابت کرده‌اند که از محدودیت‌های درد فراتر رفته‌اند و نشان داده‌اند که می‌توانند در مقابل ظلم نظامی دشمن که می‌خواهد آنها را از سرزمین خود خارج یا آنها را نابود کند ایستادگی اند
تا زمانی که روحیه آنها در این حد بالا باشد، صهیونیستها هر تعداد از آنها را شهید و هر تعدادخانه را تخریب کنند، نمی توانند به اهداف خود برسند. این که حمله به رفح صورت بگیرد یا نه، هرچقدرهم که نتانیاهو ومتحدان افراطی یهودی اش بر ادامه اجرای پروژه خونین خود پافشاری کنند، حتی به قیمت روابط راهبردی خود بارئیس جمهور بایدن،گوری را حفر می کنندکه پروژه صهیونیستی برای همیشه در آن دفن خواهد شد.
جنایت ها فراموش نشدنی هستند، ممکن است طولانی شوند و به تأخیر بیفتند و عاملان آنها تمام تلاش خود را برای دفن آن انجام دهند، اما تاریخ نابخشودنی است، آنچه مهم است ادامه پایداری تا زمان کنار رفتن غبار جنگ است. غزه هر چقدر هم که آنرا ویران کنند فلسطینی خواهد ماند، چه بسیار شهرهای مهم که توسط مهاجمان به ویرانه تبدیل شدند و سپس فرزندان آن سرزمین موفق به بازسازی آن شدند.
