آوای سنت: در روزهای گذشته و با نزدیک شدن به ماه پرفیض روزه، یکی از سوالات مطرح در جامعه اهل سنت این است که آیا نماز تراویح در ماه رمضان امسال اقامه خواهد شد؟
در پاسخ به این سوال بنظر می رسد شرایط مناطق مختلف اهل سنت نشین کشور متفاوت است. در برخی مناطق با توجه به ادامه شرایط قرنطینه اقامه نماز جماعات در ماه رمضان را به صلاح نمی دانند.
در برخی از مناطق دیگر علما تلاش دارند با لحاظ برخی از شرایط نماز تراویح را برجای آورند. مطلب ذیل در این زمینه بدون ذکر اسم نویسنده در گروه های اهل سنت منتشر شده است.
آوای سنت بدون هیچ گونه دخل و تصرفی این متن را منتشر می کند. نقد اساسی ما به این گونه مطالب این است که چرا برخی از افراد هر زمان صحبت از محدودیت اجتماعات می شود بلافاصله سراغ اجتماعات دینی می آیند؟ آیا تجمعات مردم در پاساژها و بازارها مخاطره ای ندارد؟
متن مورد اشاره تقدیم کاربران آوای سنت می شود.
با نزدیک شدن ماه مبارک رمضان یکی از مسائل محل نظر علمای اهل سنت موضوع برگزاری یا عدم برگزاری نمازهای تراویح به صورت جماعت است. هرچند علمای برخی از کشورهای اسلامی همچون امارات، تونس یا عربستان فتوا به ممنوعیت برگزاری جمعی این نماز و سایر اعمال عبادی ازجمله نماز جمعه و جماعت داده اند؛ اما در ایران دوگانگی میان علمای اهل سنت مشاهده می شود. عده ای با نگاهی منطقی و با تبعیت از جامعه پزشکی هرگونه جماعتی را اعم از فرض یا سنت تعطیل کرده اند و عده ای معتقدند که در هر شرایطی باید اعمال عبادی به صورت جماعت برگزار شود؟
حال از این گروه علما چند سوال داریم که امیدواریم با نگاهی عالمانه و به دور از تعصبات بیندیشند و پاسخگو باشند:
۱. مگر نه اینکه قاطبه علما قائل اند که نماز تراویح یک سنت است نه واجب و اقامه آن به صورت فردی جایز است؟ و مگر نه اینکه حفظ جان مومن واجب است؛ پس چرا این علما یک عمل سنت را بر یک عمل واجب ترجیح داده و اصرار می کنند که نماز تراویح به جماعت برگزار شود حتی اگر مقتدی ها مبتلا به کرونا شود. (نتیجه اصرار همین است)!!
۲. در صورت برگزاری جماعت، گناه شیوع این بیماری بیشتر است یا ثواب برگزاری آن؟ کدامیک مطلوب پروردگار متعال خواهد بود؟
۳. اگر با برگزاری این جماعات زمینه شیوع کرونا بیشتر شده و نتیجتا افراد دیگری که در نماز شرکت نکرده اند نیز مبتلا شوند، چه کسی پاسخگوی آنها خواهد بود؟؟
۴. و نهایتا چرا در این شرایط که تمام پزشکان دنیا توصیه می کنند که تنها راه مقابله با کرونا پیشگیری و دوری از اجتماعات است؛ این علمای به ظاهر دلسوز تاکید بر برگزاری جماعت دارند؟؟ اگر علمای دین در مسائل دینی مجتهد و صاحب نظر و لازم الاتباع هستند، قطعا پزشکان و اطباء نیز در مسائل پزشکی و درمانی مجتهد و واجب الاتباع هستند؟ چرا این علما انتظار دارند که دیگران تابع نظرات آنها باشند ولی خودشان اعتنایی به نظرات جامعه پزشکی ندارند؟
در پایان استدعای عاجزانه داریم که بخاطر حفظ سلامتی مردم متدین و مومن تعصبات را کنار گذاشته و منطقی و واقعی به مسائل بنگریم.
