خصایص بارز حضرت علی از نگاه مولانا نواب حوت
آوای سنت: امام جمعه بخش کهیر دینمداری، شجاعت و دستگیری از اقشار ضعیف را از خصوصیات اخلاقی حضرت علی رضی الله عنوان نمود.
به گزارش آوای سنت، مولانا نواب حوت در گفتگو با خبرنگار ما در سالروز شهادت حضرت علی رضی الله عنه، ایشان را از سروران اهل بهشت و صاحب ذوالفقار خواند و گفت: آن حضرت صلی الله علیه واله وسلم توصیفات بسیاری درباره شخصیت علی رضی الله عنه بیان داشته است. از جمله می فرماید، کسی علی را دوست نمی دارد، مگر آنکه مومن باشد و کسانی که با وی دشمنی می ورزند منافق هستند. همچنین من شهر علم هستم و علی دروازه آن می باشد.
زمانی که علی رضی الله عنها تنها ده سال سن بیشتر نداشت به رسالت رسول گرامی ایمان آورد و در زمان هجرت نبی مکرم که شبانه صورت گرفت بر بستر ایشان خوابید و کفار با این گمان که پیامبر در خانه اش حضور دارد به قصد قتل ایشان به آنجا حمله کردند، لیکن با علی رضی الله مواجه شدند.
مولانا حوت از علی رضی الله عنه بعنوان بازوی اسلام یاد کرد و اظهار داشت: نبی اکرم همراهی علی رضی الله عنه با خود را به همزاهی هارون با موسی علیه السلام تشبیه کرده است. در غزوه تبوک آن حضرت صلی الله علیه واله وسلم، علی را جانشین خود در مدینه معرفی کرد تا در طول مدت جنگ، اداره امور را بر عهده داشته باشد. خدای متعال افتخار شهادت ایشان را در ماه مبارک رمضان قرار داد. شخصیتی که به معنای واقعی خداشناس نمونه پرهیزگاری بود و به هر امری را که رضایت باریتعالی به آن بستگی داشت، اهتمام می ورزید.
امام جمعه بخش کهیر افزود: اهل قریش، حضرت علی را به شجاعت، دلاوری و حامی افراد ناتوان و تهیدست می شناختند. گذشت و خوشرویی از خصوصیات دیگر آن حضرت بشمار می رفت. مردی که به کرامت شهره بود و از این رو مسلمانان به ایشان لقب کرم الله وجه داده بودند. در ایثار و توانگری الگوی جوانان بود. در غزوه خندق امرو بن عبدوذ به عنوان پهلوان ترین جوان عرب، مسلمانان را به نبرد طلبید. عبدوذ جنگجویی بود که هر کسی توان مقابله با او را نداشت و چه بسا برتری وی در مقابل قوای اسلام در روحیه کفار تاثیر دو چندان می گذاشت، لذا حضرت علی روانه میدان شد و عنصر اصلی دشمن را که سعی می کرد تا مسلمانان را تحقیر کند به هلاکت رساند.
مولانا حوت اعتکاف دهه سوم رمضان را کامل کننده اعمال برشمرد و در اینباره تاکید ورزید: در عشره اخیر دو امر مهم وجود دارد، یکى اعتکاف و دوم شب قدر و قیام آن می باشد. خدای متعال شب قدر را بنا بر فکر رسول الله به امت داده است. ایشان دستور داد تا براى شب قدر در عشره اخیر و طی شب‌هاى فرد بر اعمال عبادی افزوده شود. در این مسئله رعایت حال بندگان شده و الزامی وجود ندارد که همه شب های باقیمانده را با قیام سپری کنیم، بلکه یک شب را زنده نگه داشته و شبی دیگر را به استراحت بگذرانیم.
در عشره اخیر توجه خود را به سوى خداوند بیشتر کنیم، زیرا رجوع به خداوند بوسیله توبه حاصل می گردد.
مدیر مدرسه توحیدیه کهیر خاطر نشان ساخت: خدای متعال به‌وسیله رمضان زمینه‌اى ایجاد کرد تا انسان فرصت توبه و رجوع به سوى رب متعال را حاصل کند. شیاطین سرکش را به بند کشید و دستور داد روزه بگیریم تا طغیانگرى نفس و شیطان در وجود ما نابود شود. پیامبر گرامی اسلام روزانه صدبار استغفار مى کرد و این گونه به امت آموزش مى داد که چگونه جنبه روحانى و انسانى خود را در مواجه با گمان‌ها و خیالات فاسد تقویت کنند. صفت روحانی و انسانی کسانی که بر امیال نفسانی شان غالب شوند چنان به رشد می رسد که حتی از ملائکه نیز بالاتر می روند.
