دیدگاه علامه سیّد محمّد بن علوی مالکی در مورد مراسم مولود النبی

آوای سنت: هر ساله با فرا رسیدن ماه ربیع الاول و ایام مولود مبارک حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم ،در فضای مجازی مباحثی در زمینه جواز یا عدم جواز جشن مولود النبی آغاز می گردد.

متاسفانه این فضاسازیها باعث می گردد که بجای اینکه این ایام به فرصتی برای تقویت دوستی و محبت بین امت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم تبدیل گردد، به عامل تشدید مجادلات بی حاصل کلامی و فقهی مبدل گردد.متن ذیل دیدگاه دیدگاه علامه سیّد محمّد بن علوی مالکی در مورد مراسم مولود النبی را منعکس می کند.

آوای سنت بدون قضاوت در مورد صحت و سقم هر یک از دیدگاه های مخالف و موافق این مراسم ،آرزو دارد امت اسلامی به عقلانیت گفتاری و رفتاری مناسب حال زمان نائل گردد.

ما جشن میلاد مبارک سید و سرورمان حضرت رسول اکرم ﷺ  را علی الدوام و برای همیشه و در هر وقت و به هر مناسبتی که در آن شادی و سرور باشد برپا می کنیم .البته در ماه تولد ایشان یعنی ماه ربیع الاول بیشتر به آن می پردازیم. برای هیچ شخص عاقلی صحیح نیست که بپرسد چرا جشن می گیرید؟ زیرا این سؤال همانند آن است که بپرسد:چرا برای پیامبر ﷺ  شادی می کنید؟ آیا درست است که این سوال از مسلمانی صادر شود که شهادت می دهد لا إله إِلا الله و مُحَمَّداً رسول الله !؟

بدرستی که این سؤال سست و سبک است و نیازی به جواب دادن ندارد و کافی است که در جواب او گفته شود:

من جشن می گیرم زیرا به مناسبت تولد حضرت رسول الله ﷺ ، شاد و مسرور هستم و این شادی و سرور من به خاطر دوستی من نسبت به ایشان است به عبارت دیگر محبّ و دوستدار ایشان هستم و بدیهی است که این محبت من نسبت به حضرت رسول صلی الله علیه وسلم ، نشان دهنده ایمان من است در نتیجه من مؤمن هستم .

منظور ما از جشن مولودی یعنی گردهمایی مسلمانان برای شنیدن سیرت آن أسوه ی حسنه و قدوه ی کامله و صلوات و سلام فرستادن بر آن جنابِ مستطاب و گوش دادن به مدایح و نعت هایی که در حق حضرتش سروده شده است و نیز خوراندن طعام و شیرینی به مؤمنین و نواختن فقراء و گرامی داشتن آنها و شادمان ساختن قلوب محبّان و دوستدارانش است.

ما نمی گوییم که مجلس مبارک مولودی در شبی مخصوص و با آن کیفیتی که در نزد ما شناخته شده است عملی است که در شریعت به نص صریح وارد شده است (همانگونه که درباره نماز و روزه … نصوص صریحه آمده است) .

بلکه می گوییم در شریعت هیچ نصی یافت نمی شود که از انجام مولودی شریف منع کند،زیرا که اجتماع مؤمنان برای ذکر و یاد خدا نمودن و صلوات و سلام فرستادن بر رسول خدا ﷺ ،از جمله اعمال نیک و پسندیده است و بایستی که هر گاه امکان آن وجود داشته باشد، به آن پرداخته شود. مخصوصاً در ماه تولد او که در این ماه، انگیزه و علتی محکم تر و قوی تر وجود دارد برای روی آوردن و استقبال مردم و گردهمایی آنها و همچنین لبریز گشتن احساسات ایمانی ایشان است.این به خاطر ارتباط دادن ماه ربیع الاول هر سال است به آن ماه مبارکی که حضرت رسول ﷺ در آن تولد یافته است به عبارت دیگر با توجه به زمان حاضر، گذشته را به یاد می آورند .

این اجتماعات وسیله ای بزرگ است برای دعوت به سوی الله جلّ جلاله و فرصتی طلایی، که شایسته است از دست نرود بلکه بر دعوتگران و علماء واجب است که امت را به پیامبر ﷺ و اخلاق حمیده و آداب پسندیده و احوال منحصر به فرد و سیرت عالیه و معامله ی پاکیزه و عبادت خالصانه ایشان یادآور شوند و پند و نصیحت نموده به سوی نیکوکاری و رستگاری ، رهنمون کنند و آنها را از امتحانات و بدعت ها و فتنه ها برحذر بدارند.

ما به فضل الهی؛ همیشه به سوی موارد فوق الذکر دعوت می کنیم  و در این مجالس پرخیر و برکت شرکت می جوییم و به مردم می گوییم که: مقصود از این مراسم مولود خوانی ، فقط جمع شدن در یک مکان نیست بلکه این اجتماعات مبارک،وسیله ای شریف است برای هدفی شریف و آن اهداف را بیان می کنیم . و کسی که در این مجالس برای دین خود ، چیزی کسب نکند در واقع از خیرات و فیوضات و برکات جشن مولودی شریف محروم و بی بهره مانده است .

علامه سیّد محمّد بن علوی مالکی ، مدرس علوم حدیث در مکه مکرمه زادها الله شرفاً ، در کتاب ارزشمند {??الإعلام بفتاوی ائمّه الإسلام حول مولده علیه الصلاه و السلام }