دیدگاه مولانا بدری درباره اقدام اخیر کانون مدافعان حقوق بشر

آوای سنت : اخیرا سایت کانون مدافعان حقوق بشر بیانیه‌ای صادر کرده که این سازمان در اعتراض به حمایت حضرت شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید از حجت‌الاسلام رئیسی و مواضع ایشان پیرامون تحولات افغانستان، جایزه (تلاشگر حقوق بشر) را که در دی ماه ۱۳۹۳ به ایشان اهدا کرده بود، پس گرفته است.

 بر‌ اساس گزارش‌ها و به نقل از سایت این موسسه، این کانون از تصمیم خود پشیمان شده است.

 بنده لازم می‌دانم در این رابطه محضر عزیزان و هموطنانم به چند نکته مهم اشاره کنم.

 اولا؛ تلاش‌ها و زحماتی که حضرت شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در راستای خدمت به جامعه و به منظور سربلندی ملت ایران متحمل شده است، هیچ‌گاه به منظور دریافت چنین هدایا و جوایزی نبوده است.

 *(فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِمَّا آتَاکُمْ بَلْ أَنْتُمْ بِهَدِیَّتِکُمْ تَفْرَحُونَ نمل ۳۶)

مولانا عبدالحمید یکی از  فعالان واقعی و پیشکسوت حقوق بشر به شمار می‌آید که  بیش از ۵۰ سال است برای اعتلا، آبادانی و سربلندی ایران و ایرانیان تلاش می‌کند.

خدمات مخلصانه درون‌مرزی و برون‌مرزی این شخصیت برجسته اهل سنت بر مطلعین پوشیده نیست.

 کسانی که با شخصیت مولانا عبدالحمید آشنایی دارند، خوب می‌دانند که برای مولانا عبدالحمید شیعه و‌ سنی، مسلمان و غیر مسلمان در حقوق هیچ‌گونه تفاوتی ندارند.

ایشان معتقد است تمام انسان‌ها دارای حرمت و کرامت هستند و از حقوق مساوی برخوردارند.

مولانا عبدالحمید  انسانی بی‌ادعا و مخلص است که هیچ‌گاه حتی انتظار تشکر و قدردانی از هیچ فرد یا گروهی را نداشته و ندارد.

 کسانی که با این شخصیت آشنایی دارند، می‌دانند که مولانا عبدالحمید مثل بعضی‌ها نیست که به خاطر کوچکترین عملی منتظر تعریف و تمجید و پاداش باشد‌.

بنابراین، اگر کانون مدافعان حقوق بشر  قصد دارد از این طریق منویات خودش را تحمیل کند، زهی خیال باطل است!

 ثانیا؛ مشخص شد این کانون بیش از آنکه یک کانون مدافع حقوق بشر به دور از سیاست‌زدگی و گرایش‌های سیاسی باشد، کانونی است که در خدمت جناح سیاسی اصلاح‌طلب است و در صدد  است از هر فرصت ممکن برای تخلیه عقده‌ها استفاده کند. این کانون می‌خواهد انتقام حمایت مولانا عبدالحمید و قاطبه اهل سنت از آقای رئیسی در انتخابات اخیر را بگیرد.

این افراد باید مدنظر داشته باشند که اصلاح‌طلبان به علت غدر و عهدشکنی‌شان که به ملت ایران کردند، اعتماد مردم را از دست داده بودند.

 اگر فرضا اهل سنت از اصلاح‌طلبان حمایت می‌کردند، چنین حمایتی هیچ تاثیری در تغییر سیاست آنها نداشت، بلکه آنها مثل گذشته منفعل عمل می‌کردند‌‌.

اصلاح‌طلبان با وعده‌هایی که به ملت داده بودند و در تحقق آرمان‌های ملت شکست خورده بودند، مردم را برای رأی دادن بی‌انگیزه کرده بودند.

 نکته آخر اینکه جامعه اهل سنت، مخصوصا شخصیت شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید هرگز از اظهار حق و ابراز آنچه که به نفع جامعه بشری باشد، دریغ نمی‌کند. گرچه ما هرگز ادعا نداریم که تصمیمات و سیاست‌های ما عاری از خطاست، زیرا بشر ذاتا دچار اشتباه و خطا می‌شود.

اهل سنت بدون هیچگونه وابستگی به جناح یا گرایش خاصی از هر حزبی که تشخیص دهد که بهتر می‌تواند در خدمت جامعه باشد، حمایت می‌کند.

ما معتقدیم اصلاحات با شعار دادن دست‌یافتنی نیستند، بلکه هر حزبی که توان ایجاد تغییر و اصلاح در جامعه را داشته باشد، باید در راستای اصلاحات گام بردارد.

امیدوارم ملت شریف ایران در این زمینه شاهد تحولات مثبت و چشمگیری باشد تا ناامیدی‌ها تبدیل به امید شوند.

به امید آن روز.

ومن الله التوفیق

مولانا عبدالغنی بدری

امام جمعه موقت اهل سنت زاهدان و استاد تفسیر و حدیث دارالعلوم زاهدان

 ۱۴۰۰/۶/۳