روزه داری فرصتی برای کنترل نفس سرکش
آوای سنت: معاون آموزش و پژوهش حوزه علمیه احمدیه تربت جام ایام روزه داری را تمرینی برای به کنترل در آوردن نفس عنوان نمود.
به گزارش آوای سنت، دکتر حسین جامی الاحمدی نتیجه جابجایی روزها، ماه ها و سال ها را به معنی گذر عمر و نزدیک شدن به پایان زندگی دنیوی دانست و گفت: ظهور جلوه ای دیگر از جلوه های خداوندی در بهار و رویش طبیعت در زمین جای خوشحالی دارد و از این نظر باید شاکر و سپاسگذار بود. این پدیده طبیعی اندیشه آدمی را به سوی معاد سوق می بخشد که از اصول دین ما مسلمانان به حساب می آید. روزی که اعتقاد داریم انسان ها از زمان خلقت حضرت آدم علیه السلام تا آخرین نفر حشر می شوند تا به حساب شان رسیدگی صورت گیرد. تحول طبیعت از این منظر می تواند باور پذیری شخص درباره تحولات روز معاد را تقویت بخشد. باور به اینکه دانای مطلق هیچ تحولی را بی هدف بوجود نمی آورد. از آن جمله سفرهای دنیوی که به ما امکان می دهد به مکان های مختلف سرکشی کرده و ضمن کسب تجربه به عظمت خلقت و نعمت های خدای متعال بیشتر پی ببیریم.
دکتر جامی الاحمدی ارتباط انسان ها با یکدیگر را امری پسندیده خواند و اظهار داشت: گرامی ترین اشخاص از بین با تقواترین ها برگزیده می شوند. مراد از تقوا مراقبت و محافظت از خویشتن می باشد. بسیاری تقوا را به خوف و ترس الهی تعبیر می کنند. تعبیر دقیق تر تقوا، تسلط بر نفس و خودنگهداری در برابر آفات و اشرار زمانه است که هم از موضع ضعف و هم از قوت می شود آن را بررسی کرد. شخصی که از موضع ضعف به این مسئله می پردازد خویشتن را ملزم به دوری از منکرات کرده و از تمام محیط هایی که در آن]ا گناه و معصیت اتفاق میافتد، فاصله می گیرد. لازمه این امر عدم حضور و مشارکت از بسیاری اجتماعات جامعه، پرهیز از مسافرت ها و گوشه گزینی به خاطر عاری از معصیت نبودن اماکن بیرون از خانه است. خصوصا در عصر فعلی که گناه و معصیت از زمین و زمان باریدن گرفته اند.
روشنفکر و استاد دانشگاه اهل سنت کنترل و حاکمیت بر نفس را تقوا از موضع مثبت آن برشمرد و یادآر شد: کسی که بر نفسش مسلط می باشد هیچ ابایی از حضور در جوامع مختلف و متعدد نخواهد داشت، چرا خدای متعال را آگاه و ناظر بر اعمالش می بیند، پس بهترین روش همان موضع نگه داشتن خویشتن است تا بدینوسیله بتوانیم به هویت اجتماعی خود دست پیدا کنیم. قرآن کریم نیز همواره توصیه به تقوا می کند.
دکتر جامی الاحمدی روزه داری را تمرین کنترل نفس و نه تمرینی برای خوف توصیف کرد و خاطر نشان ساخت: روزه برای این است که انسان بتواند بهتر به نفسش تسلط پیدا کند. برای روزه ماه رمضان باشیم عللاقه قلبی داشته باشیم تا که بتوانیم به درک حقیقی آن برسیم. کشیدن افسار نفس را هر سال به مدت یک ماه مداوم باید تمرین کرد تا بشود به آن عادت کرد. مهار نفس را از اهداف بلند ماه رمضان قرار دهیم. بنا به فرمایش قرآن کریم میانه روی پیشه کرده و با عدالت رفتار کنیم. زندگی ضمن عدالت انسان را به تقوا نزدیک تر می کند. به خود اجازه ندهیم هر کاری را که دل مان خواست به اجرا در آوریم. بودن در مقابل خدای متعال را مربوط به زمان معاد فرض نکنیم، زیرا یک انسان همیشه در معرض دید خالق قرار دارد.
