عواقب منفی توهین به مقدسات اهل سنت
حجت الاسلام مسائلی توهین به مقدسات اهل سنت را تقبیح کرد
آوای سنت : حجت الاسلام مهدی مسائلی، مدرس حوزه علمیه اصفهان در آخرین پستی که در کانال تلگرامی خود (مطالعات و یاداشت) منتشر کرده است، در نوشته‌ای تحت عنوان «تنافی توهین مذهبی با اخلاق اسلامی و تبلیغ مذهبی»، توهین به باورهای اهل سنت را به شدت تقبح نموده و خطاب به توهین‌کنندگان گفته است: «افرادی که مقدسات اهل‌سنت را لعن کرده و به آنها توهین می‌کنند، لحظه‌ای خود را به‌جای ایشان بگذارند، آیا اگر آنها به‌جای اهل‌سنت بودند، به‌سادگی از کنار این‌گونه توهین‌ها می‌گذشتند؟ آیا دوست دارند که اهل‌سنت نیز در مقابل، با آنها چنین رفتاری کرده و افراد محترم نزد شیعه را لعن کنند؟»
وی در این مطلب نوشته است: «شامگاه هشتم ربیع بعضی از شیعیان که تا قبل از غروب، لباس مشکی بر تن داشتند، لباس عزا از تن در آورده و شادی و پایکوبی را آغاز می‌کنند، آن هم به مناسب کشته شدن خلیفه‌دوم. [!]»
مسائلی افزوده است: «نظریه‌پردازان قرن بیستم در تحقیقات خود پی برده‌اند که تخیل ابزار مهم حیات اخلاقی است و آدمی با قوه تخیل می‌تواند درد و رنج دیگران را احساس کند، ما با تخیل می‌توانیم خود را در جای دیگران قرار دهیم و با دیگران چنان رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار کنند. احساس یگانگی با دیگران جز با قوه‌ی تخیل حاصل نمی‌شود.
بر اساس این تخیل، در علم اخلاق قاعده‌ای معروف وجود دارد به نام «قاعدۀ زَرین» یا «قاعدۀ طلایی». مضمون این قاعده چنین است: «آنچه برای خود می‌خواهی، برای دیگران هم بخواه و هر چه برای خود نمی‌پسندی، برای دیگری مَپسند.» قاعدۀ زرین، اصلی معروف و انسانی است که دین مبین اسلام نیز بر آن تأکید بسیار کرده است. روایاتی پُرشمار با این رویکرد اخلاقی به دست ما رسیده است. امام‌علی(ع) در نامۀ معروف ۳۱ نهج البلاغه، خطاب به فرزندش می‌فرماید:
«اى پسرک من، در آنچه بین تو و دیگرى است، خود را ترازو قرار ده. براى دیگری آن چیزی را بپسند که براى خود مى‌پسندى و براى او آن چیزی را نخواه که براى خودت نمى‌خواهى. ستم مکن؛ چنان‌که نمى‌خواهى به تو ستم شود و نیکى کن؛ چنان‌که دوست دارى به تو نیکى شود. از خود زشت بدان آنچه از دیگرى زشت می‌پندارى و از مردم راضى باش به آنچه خودت خشنود مى‌شوى.»
البته محتوای این قاعده تنها هنگامی برای ما ملموس خواهد بود که خود را در‌جای طرف مقابل تخیل کرده و وضعیت او را درک کنیم. دراین‌صورت است که با انصاف بیشتری به تعامل با یکدیگر خواهیم پرداخت.»
نویسنده کتاب « لعن‌های نامقدس» در ادامه نوشته است:
«افرادی که مقدسات اهل‌سنت را لعن کرده و به آنها توهین می‌کنند، لحظه‌ای خود را به‌جای ایشان بگذارند، آیا اگر آنها به‌جای اهل‌سنت بودند، به‌سادگی از کنار این‌گونه توهین‌ها می‌گذشتند؟ آیا دوست دارند که اهل‌سنت نیز در مقابل، با آنها چنین رفتاری کرده و افراد محترم نزد شیعه را لعن کنند؟
البته نقد و رد اندیشه‌های مقابل هیچ ملازمه‌ای با توهین مذهبی ندارد، همان‌گونه یک مسلمان و یک مسیحی بدون مخاصمه و توهین دینی می‌توانند به رد و انکار اندیشه‌های یکدیگر بپردازند. در حالی که مسیحی قاعدتا قرآن و پیامبر اسلام را قبول ندارد، ولی آتش زدن قرآن یا فحاشی به پیامبر اکرم(ص) با انکار آنها متفاوت است.»
مسائلی «لعن و توهین به خلفا [را] خدمتی بزرگ به جریان افراط گری» دانسته و افزوده است: «موضوع لعن و توهین خلفا نزد هیچ‌کدام از فرقه‌های اهل‌سنت پذیرفته نیست و همۀ آنها از انجام آن منزجرند. از همین رو جریان افراط‌گرای اهل‌سنت با استفاده از این ابزار، گروه‌های معتدل اهل‌سنت را با خود همراه می‌سازند و به موضع‌گیری و ضدیت با شیعه فرا می‌خوانند.»
آوای سنت: البته از نگاه ما خلفای راشدین و صحابه کرام رضی الله عنهم اجمعین صرفا مقدسات اهل سنت نیستند.این بزرگواران انسان هایی هستند که برای مجد و عظمت اسلام ایثار و از خودگذشتگی کردند.بنابراین باید موورد احترام و تکریم همه باشند.دیدگاه هایی مثل دیدگاه حجت الاسلام مسائلی داروی شابخش امت اسلامی در این عصر پرآشوب است.
