ماه رمضان بهترین فرصت خودسازی است

آوای سنت: مدرس مدرسه دینی انوارالعلوم خیرآباد تایباد ریاضت ماه رمضان را جزو ریاضت های عمومی، سبک و تکامل یافته برای بشر توصیف کرد.

به گزارش آوای سنت، مولوی عبدالواحد علی بائی در گفتگو با خبرنگار ما، انسان را موجودی‌ خواند که از روح و جسم تشکیل شده و ترکیب یافته است.

وی در مقدمه سخنانش به مناسبت فرا رسیدن ماه رمضان گفت: هر انسان در وجود خود اثری از روح الهی دارد و این مسئله حتی در مورد انسان ظالم و ستمکار نیز صدق می کند. خداوند متعال در اینباره می‌فرماید، آن گاه که انسان را آراسته و پیراسته کردم و از روح خود در او دمیدم، در برابرش به سجده افتید.
لذا این موجود با عنوان گلِ سرسبد موجودات، به مقام ارجمند و بلندی رسیده است که البته خود وی شناخت کافی از مقام والایش ندارد.

مولوی علی بائی ادامه داد: جهان هستی در حالیکه برای انسان می‌چرخد که از منزلت خود بی‌خبر است. خداوند برای اینکه منزلت و موقعیت انسان را به او نشان داده و نمایان سازد، سلسلۀ بعثت انبیاء و سفیران وحی‌الهی را در دنیا جاری ساخت. هر یک از انبیاء در راه آگاهی بخشی به جامعه سختی ها و مرارت های بسیار کشیدند و لحظه‌ای در ادای مسئولیت تقصیر و کوتاهی ننمودند، زیرا آنان نسبت به مسئولیت خویش آگاهی کامل داشتند.

مدرس مدرسه دینی خیرآباد تایباد با بیان این مطلب که منزلت بلند انبیاء علیهم السلام در نگاه افراد ظاهربین با وجود اصل و نسب شناخته شده بی‌ارزش بود اظهار داشت: آنها از لحاظ موقعیت رسالت و سفارت برای ظاهربینان پذیرفته نبودند.
زیستی که مدنظر انبیا قرار داشت، یک زندگی بی‌آلایش و اخلاق‌مدار بود که می‌طلبید همه در آن شریک باشند. یک دوره بدون هیاهو و غوغا و به دور از هرگونه آزار روحی و جسمی. این زندگی که در آن عبودیت خداوند و مهربانی وی مخلوقاتش حاکم است، یک زندگی پر از آرامش است که آسایش هم در آن معنا پیدا می‌کند.

مولوی علی بائی بیان نمود: نتیجۀ عبادت باریتعالی و شفقت برخلق او، جوانه زدن نرمش در دل فرد است و این دل نرمی، رحمتی از جانب خدای متعال می باشد. توصیه انبیا این است که انسان باید برای تقویت زمینه‌های معنوی و اخلاقی خویش، ریاضت بکشد و این ریاضت‌ها از همان ابتدای زندگی بشر وجود داشته است.

این عالم اهل سنت با گریزی به مصائب و مشکلات انسان های گذشته یادآور شد: در دوره ادیان پیشین به انسان ها ریاضت‌های سخت و طاقت‌فرسا تجویز می‌کردند که برای بشر این زمان تحمل آنها امکانش نخواهد بود، لذا در این آیین پایانی که اسلام نام گرفته است، ریاضت‌ها به شکل خیلی سبک و تکامل یافته از جمله ریاضت های عمومی مانند روزه داری در ماه رمضان تجویز شده است. روزه داری باعث می شود تا شخص ضمن به یاد آوردن احوال گرسنگان و افراد بی بضاعت، نفس اماره خود را نیز تسخیر نماید.
پس ماه رمضان، هم ماه عبادت است و هم ماه ریاضت و انسان مومن در کنار روزه داری همزمان، انجام قرب خدا، صفای باطن و تقویت نوعدوستی را به انجام می رساند.

مولوی علی بائی تصریح کرد: انسان مومن علاوه بر روزه داری عبادت خدای متعال را هم انجام می دهد و هم بر خلق خدا شفقت می نماید. ما باید فرا رسیدن این ماه بزرگ را جشن بگیریم و از فرصت طلایی آن استفاده لازم ببریم، وگرنه بعد از ماه رمضان حسرت خواهیم خورد.
قرآن کریم فرمایش می دارد، ای کسانی که ایمان آورده‌اید، روزه بر شما واجب شده است، همان گونه که بر افراد پیش از شما نیز واجب بوده است، تا باشد که پرهیزگار شوید.