شیخ مهجور : فقدان قناعت ریشه بسیاری از گناهان است
آوای سنت: معاون مجتمع دینی اهل سنت و جماعت بندرعباس نبود قناعت و ترس را باعث آلوده شدن برخی به فعل حرام عنوان نمود.
به گزارش آوای سنت، شیخ عبدالرحیم مهجور طی سخنانی یکی از فلسفه های قناعت در معیشت و امید بستن به گشایش رحمت الهی را پایداری آرامش در زندگی ها دانست و در اینباره گفت: آرامش هر انسان با حلال خوری وی عجین می باشد. حرام فعلی است که شریعت دین مبین اسلام انجام آن را نهی کرده و هر یک از انبیاء برحق مردم زمان خود را از انجام کارهایی که منع خدای متعال در آنها قرار داشته است، برحذر کرده اند. عادت به حرام آرامش را از بین برده و ضمن ایجاد اختلال در نظم زندگی، مشکلاتی را نیز در سر راه بشر خطا کار قرار می دهد. عادت به حرام بیانگر وجود نقطه ضعف در شخصیت افراد است. کسانی که با حرام گذران می کنند جایگاه مناسبی در بین ملت نداشته و حرف های شان فاقد وزن و ارزش می باشد.
اصولا کسانی که ترس از خدا را در دل راه نمی دهند تنها منافع خود را در نظر گرفته و تلاش می کنند تا به هر طریق سود بیشتری به جیب بزنند. جامعه به چنین افراد بها نداده و معمولا آنها را از میان خود طرد می کنند.
شیخ مهجور، حرص و طمع را منشاء اصلی پیدایش فعل حرام خواند و افزود: اکتفا نکردن به رزق حلال زمانی پیشامد می کند که طمع در انسان به اوج برسد. قدر مسلم شخصی که برای داشتن مال زیاد طمع ورزیده و در همه حالت جسم را برای کار حرام بکار می گیرد، آن آرامش واقعی و دائمی را در درون خود ندارند. حدیث زیبایی از رسول مکرم صلی الله علیه وآله وسلم است که فرمایش می دارد، کسی با داشتن مال زیاد به غنا نمی رسد، مگر آنکه نفس وی بر حلال خداوند اکتفا کند و در این صورت است که آرامش را تجربه خواهد نمود.
معاون مجتمع دینی اهل سنت و جماعت بندرعباس، ترس از فقر را از دیگر دلایل حرام خوری برشمرد و اظهار داشت: کسی که به خدای متعال توکل نکند در واقع ترس را جایگزین کرده و در این صورت ممکن است دست به هر حرامی بزند. آیه سی ام از شوری بیان می دارد، آنچه که از مصیب ها به انسان می رسد در نتیجه عملکرد او رقم می خورد. کسی که دائما دست به سرقت اموال مردم زده و هر بار حجم بیشتری را مورد دستبرد قرار دهد برای همیشه خود را از داشتن زندگی آرام محروم کرده است. یک اختلاس گر و یا فردی که مال دیگری را به زور از دستش در می آورد هرگز نمی تواند از یک لذت واقعی برخوردار گردد.
شیخ مهجور امید به معیشت الهی را موجب از بین رفتن فقر و گشایش در مشکلات دانست و تاکید کرد: ایمان به استجابت دعا آرامش را وارد زندگی خواهد کرد. پاکی از صفات باریتعالی می باشد و جز آن را نمی پذیرد. لازمه استجابت دعا در حلال خوری است. افراد بسیاری دعا کردن را به شکل یک عادت حسنه برای خود در آورده و در هر حالت خود را از دعا محروم نمی کنند. دعای برخی ها پذیرفته می شود و در مورد برخی دیگر که از حرام گریزان نبوده اند تاثیر مثبتی نخواهد داشت. فرد بخیلی هم که از پرداخت زکات مالش خودداری می کند حق مستمند را غصب کرده و ناخواسته درگیر حرام شده است.
عدم پرداخت زکات قسمتی از اموال را آلوده به حرام می کند و باید به این مسئله به طور جدی فکر کنیم. شرع و احکام بیانی ساده و کامل از دین دارند و خدای متعال هرگز از بنده اش چیزی طلب نمی کند که قدرت انجامش را نداشته باشد.
