ضرورت برقراری عدالت در جامعه اسلامی

آوای سنت: نایب رئیس جماعت اسلامی پاکستان مسئولین نظام های اسلامی را به رعایت حقوق برابری انسان ها توصیه کرد.

به گزارش آوای سنت، حافظ محمد ادریس بلوچی، عزلت نشینی و انحرافات فردی و اجتماعی رو نتیجه تبعیض و نابرابری در تمامی جوامع و علی الخصوص اسلامی دانست و گفت: این جهان پهناور دو موقعیت مهم و ارزشمند زمان و مکان را در خود دارد و فرد انسان ها از این دو مقوله خارج نیستند. بسیاری از افراد بودند که از این دو موقعیت بهره کافی بردند و نام شان در تاریخ ماندگار شده است.

برخی دیگر نیز از فرصت ها سوء استفاده کردند که کارهایشان باعث عبرت سایرین می باشد. بدانید که بالاترین و بهترین موهبت الهی نعمت وقت است. البته این وقت زمانی ارزشمند خواهد بود که ما به حق خود رسیده و دیگران را هم به حقوق‌ شان برسانیم.

حافظ بلوچی پرداخت حقوق مردم را پلی برای رسیدن به موفقیت های دینی و اخروی خواند و افزود: نبی مکرم اسلام دعای امام و پیشوای عادل، دعای پدر عادل و دعای وکیل عادل را تا زمانی که در مسیر تعالی قرار گرفته باشند، مردود ندانسته است. همچنین رب متعال دعای مظلوم را می‌پذیرد و می‌گوید، من حتما دعا فرد ستمدیده را قبول خواهم کرد، اگر چه طول بکشد.

نایب رئیس جماعت اسلامی پاکستان تاکید نمود: جامعه بدون مدیر جامعه نیست. الله متعال در قرآن کریم فرمایش می دارد، از مسئول دیندار اطاعت کنید، اما اگر کسانی از عنوان و جایگاه به دست آمده سوءاستفاده کنند، لاجرم به عذاب الهی گرفتار خواهند شد. افراد مسئول در روز قیامت در حالی حشر می شوند که دستان ‌شان به پشت گردن‌ شان بسته است. آنها یا به خاطر عدالت شان آزاد می شوند و یا به دلیل ظلم شان به عذاب اخروی گرفتار خواهند شد. همچنین افرادی که مسئولیت بیت المال‌ را بر عهده داشته و به میل خود دخل و تصرف می کنند، چیزی جز آتش دوزح انتظارشان را نمی کشد.

مولانا بلوچی تسریح کرد: فقر، گرایش فرد به سمت کفر را افزایش داده و منجر به جنگ و خونریزی می گردد. عاقبت هر ظلمی پشیمانی است و الله تعالی دعای شخص مظلوم را قبول می‌کند. علم روانکاوی اثبات می کند که تبعیض و نابرابری خود را به صورت عقده و عزلت ‌نشینی نشان داده و شخص به مشروبات الکلی، مواد مخدر و نظایر آن روی می‌آورد. حضرت عمر فاروق رضی الله برای تمام اهل کتاب و افرادی که توانایی کار نداشتند، حقوق در نظر گرفته و به مشکلات شان رسیدگی می‌کرد. پس همه ما در قبال یکدیگر مسئولیت داریم. کاسه فقر فقرا به علت اینکه طمع اغنیا هنوز پر نشده، خالی مانده است.

فقر، پای برهنه نیست؛ بلکه فقیر واقعی کسی است که ثروتی دارد، اما ثروتش باعث این شده که نشستن در کنار فقیر را کسر شان دانسته و با او هم صحبت نمی شود. فقیر واقعی کسی است که سبب ایجاد تضاد طبقاتی در جامعه می شود. هر کسی که مسئولیت خانواده یا جامعه خود را به عهده می گیرد، بداند که این مسئولیت باعث عزت و یا ذلتش شده و در نزد دانای مطلق بر اساس احقاق حقی که به دیگران رسانده‌ مورد محاسبه و سوال قرار می‌گیرد، پس چه خوب است اموال خود را در راه ضعفا و مساکین خرج کنیم تا دعای خیر آنها را بدرقه راهمان گردد.