آوای سنت : آمیزش و مقاربت جنسی با خانم‌ها در دوران قاعده‌گی، از دیدگاه شرع مقدس اسلام حرام است. این حرمت به حکم آیات قرآنی صورت گرفته است. حق‌تعالی می‌فرماید:
«وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِی الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ» [البقره، ۲۲۲]
(و از تو درباره حیض می‌پرسند بگو آن اذیت است. پس از زن‌ها در حیض‌شان دوری گزینید، و به آنها نزدیک نشوید [مقاربت جنسی انجام ندهید] تا آن‌که پاک شوند، پس آنگاه که پاک شدند، بیائید به آنها از آنجائیکه خداوند امر فرموده، محققاً که خدا توبه کننده گان و پاکان را دوست می‌دارد).
به حکم این آیه، آمیزش با زنان در عادت ماهوارشان حرام است.
لیکن حرمت جماع به هیچ وجه دلالت بر نجس بودن زنان‌نمی‌کند و نباید کسی دچار چنین پنداری شود که گویا زن در این دوره نجس است؛ زیرا پیامبر اکرم (ص) خطاب به حذیفه که خود را به علت جنابت از محضر و مجلس ایشان به گمان اینکه نجس است کنار کشیده بود، فرمود: «مؤمن نجس نمی‌شود» (المعجم الکبیر للطبرانی، ج۱۲ص ۱۹۴) قدر و منزلت خانم‌ها و طهارت‌شان در اثنای قاعده‌گی محفوظ است، و حرمت مقاربت با آنها بر می‌گردد به رنج و اذیتی که دچار آن هستند، و همچنان به ناپاکی‌شان. مرد نیز در حالت جنابت ناپاک می‌شود اما نجس نمی‌گردد.
روایات دیگری نیز دلالت بر آن دارند که پیامبر اسلام (ص) با خانم‌های شان هنگام عادت ماهوار زیر یک شال می‌خوابیدند. چنان‌که ام المؤمنین ام سلمه(رض) در حالت حیضش زیر یک پتو با پیامبر اسلام(ص) می‌خوابید.
همچنان روایاتی در دسترس است که در آنها آمده که نبی مکرم(ص) در حالت اعتکاف در مسجد، و هنگامی‌که ام المؤمنین عایشه (رض) در حالت عادت ماهوار قرار داشت و نمی‌توانست وارد مسجد شود، پیامبر (ص) سر مبارک خویش را درون خانه می‌فرمود تا عائشه آن‌را شانه زند، و احیاناً در آغوش عایشه(رض) در عادتش قرآن کریم را تلاوت می‌فرمود.
اینها همه دلالت بر آن دارد که خانم‌ها در طول مدت قاعده‌گی نجس نیستند بلکه صرفاً بنا بر رعایت تخفیف و آسان‌گیری با آنها بعضی از وجایب از عهده شان ساقط شده است.
منظور از آمیزش، انجام عمل سکس مهبلی یا دخول است. انجام چنین سکسی حرام است، اما سایر امور غیر از آمیزش سکسی مانند بوسه، در آغوش گرفتن، لمس و دست و سایر اعمالی‌که معمولاً میان زن و شوهر صورت می‌گیرد اشکالی ندارد و مجاز است. زیرا پیامبر اسلام(ص) اجازه مقاربت به غیر از مهبل را در طول مدت عادت ماهوار به پیروان خویش داده‌اند، و خود با همسران گرامی چنین رویکرد و تعاملی داشتند، و در جواب یکی از اصحاب که در این زمینه طالب معلومات گردید فرمود:
«اصنعوا کل شیء الا النکاح». (همه چیز انجام دهید جز نکاح).
واژه نکاح در اینجا به معنی مقاربت جنسی با انجام دخول است.
روی این اساس فقهای مذاهب اسلامی اجازه می‌دهند شوهر در مدت عادت ماهوار خانم خود، با او جز عمل دخول سایر اعمال را انجام دهد. البته برخی از علما این شرط را وضع می‌کنند که شوهر، بر خود آن‌قدر تمکن داشته باشد که از عمل آمیزش دخول خود را حفظ کند و نگهدارد، زیرا امکان اینکه مردی با انجام برخی بوسیدن‌ها و در آغوش گرفتن‌ها از کنترل خارج شود و عمل دخول را انجام دهد زیاد است. یاد مردان باشد که در مدت عادت ماهوار چنین عملی به حکم قرآن کریم ممنون و محذور و حرام است.
با این وصف اگر کسی با زن خود در ایام عادت ماهوارش در مهبل مقاربت انجام دهد باید بداند که مرتکب گناه شده و باید از این گناه خود توبه و استغفار نماید، و مستحب است برای کفاره این گناه به مقدار یک دینار در راه خدا(ج) صدقه بدهد.
گفتیم در حالت عادت ماهوار زن مسلمان نجس نمی‌شود بلکه ناپاک می‌شود. لازم به تذکر می‌دانیم که بر خلاف اسلام پیروان برخی ادیان مانند یهودیت معتقدند که خانم‌ها در مدت قاعده‌گی خویش نجس بوده، هرکس به آنها دست بزند نجس می‌شود، و باید غسل نموده لباسش را نیز بشوید. با وصف همه این کارها بازهم آن شخص تا شب نجس محسوب می‌شود، و طبق نظر آنها اگر مردی با خانمش در قاعده‌گی بخوابد تا مدت یک هفته نجس به شمار می‌رود.
زیانهای مقاربت در قاعده گی:
قبلاً تذکار رفت که از نظر شرعی مقاربت جنسی با زن در ایامی که عادت ماهوارش را می‌گذراند حرام است. این حرمت در کنار اینکه یک امر تعبدی است، یک امر معقول و بهداشتی نیز هست، زیرا آثار و پیامدهای بدی از این مقاربت روی صحت زن و مرد بروز می‌کند.
بر اساس تحقیقات پزشکی انجام شده، نظر به مشکلات ذیل نباید با زن در دوره ماهوارش مقاربت صورت گیرد:
– حیض بر اثر پوسیده‌گی دیواره مخاطی داخلی رحم به‌وجود می‌آید. زمانی که این دیواره بپوسد و قشر روی آن از بین برود، در معرض هجوم انواع گوناگون میکروب‌ها و باکتری‌های موجود بر آله تناسلی مرد که طبیعتاً دارای میکروبهای مختلفی است قرار می‌گیرد، و این عیناً زمانی است که مقاومت عادی رحم در مقابل حمله میکروبهای مهاجم به حد اقل درجه ممکن می‌رسد.
بر خلاف حالت عادی که مهبل زن موادی را از خود تراوش می‌دهد که سبب از بین رفتن تمام میکروب‌هایی می‌شود که بر سطح آله تناسلی مرد وجود دارد. ولی در حالت عادت ماهوار این تراوش کم می‌شود، و نیز از توان ضد عفونی کننده‌گی آن کاسته می‌شود، در نتیجه نمی‌تواند تمام میکروبهای سطح آله مرد را از بین ببرد. این به معنی آن است که با هر دخول انواع و اقسام میکروب‌ها وارد بدن زن می‌شود و عفونت‌های بسیاری را در قسمت رحم و مهبل و سایر قسمت‌های بدن ایجاد می‌نماید. افزون بر این خون جاری از مهبل خود محل تکثیر و رشد میکروب‌ها قرار می‌گیرد، و بر سرعت تکثیر و حرکت آنها می‌افزاید.
– گاهی التهاب ناشی از مقاربت در عادت ماهوار سبب می‌شود نطفه‌گزاری در خارج رحم و در داخل لوله صورت گیرد که در چنین حالتی اگر انجام شود مشکلات بسیاری را بر زنان مرتب می‌سازد.
– در ایام قاعده‌گی بسبب خروج خون، خانم‌ها دچار دردهای جسمی مانند: درد قسمت‌های پایانی کمر و شکم می‌شوند، و حتی در بعضی موارد درد به حدی شدت پیدا می‌کند که خانم‌ها مجبورند یا به طبیب مراجعه کنند و یا با خوردن دواهای مسکن درد را تسکین دهند. طبیعی است چنین شرایطی برای مقاربت مناسب نیست و جا دارد تا خانم‌ها تحت پرستاری قرار گیرند.
– در دوران قاعده‌گی بسیاری از خانم‌ها دچار نوسانات روحی و روانی می‌شوند. بسیاری از آنها گرفتار بعضی انواع افسرده‌گی، دلهره، بی‌قراری و اضطراب می‌شوند، و قوه درک و تمرکز و فکرشان تا حدی مختل و ضعیف می‌شود. از این جهت علاقه‌ای به مقاربت جنسی نمی‌گیرند و نمی‌توانند با شوهر خویش سکس مناسب و خوبی داشته باشند.
– در این دوران برای بسیاری از زنان عمل سکس نفرت آور است و به آن علاقه‌ای نمی‌گیرند، مگر در روزهای آخر نزدیک پاکی. بعضی از آنها سکس در این دوران را نوعی خشونت تلقی می‌کنند. این در حالی است که در این مدت زن‌ها بیشتر به محبت و صمیمیت نیاز دارند و شریعت بر این مبنا انجام طلاق را حرام دانسته است.
– بعضی از خانم‌ها در عادت ماهانه دچار نیم سری شده، در قوه دیدشان اضطراب و نا همگونی به‌وجود آمده حالت تهوع و استفراغ به آنها دست می‌دهد و طبیعی است در چنین حالتی بایسته و شایسته نیست عمل مقاربت به انجام برسد.
– بر رغم اینکه قاعده‌گی یک امر طبیعی است، لیکن در صورتی‌که خروج خون حیض زیاد شود، خانم‌ها دچار کم خونی می‌شوند. درجه طبیعی حرارت بدن زن‌ها در دوران قاعده گی پائین می‌آید و در نتیجه انرژی و قوت جسم شان کم می‌گردد. و در بعضی موارد این حالت سبب کندی نبض، پائین آمدن فشار خون شده یک نوع کسالت و تنبلی بر خانم‌ها مستولی می‌گردد.
– مقاربت جنسی با زن در حالت حیض به هیچ وجه سبب نطفه گذاری نمی گردد، زیرا تخمک پیش از روزهای قاعده‌گی جدا می‌شود.
– ضررهای مقاربت جنسی در قاعده‌گی تنها مختص خانم‌ها نیست، بلکه آقایان نیز بر اثر این کار در معرض انواع خطرها و امراض قرار می‌گیرند، زیرا ادخال آله تناسلی در مهبلی که پر از خون است، سبب ازدیاد میکروب‌ها و انتقال آنها از راه آله به داخل مثانه و بدن مردم می‌شود، و منجر به التهاب مثانه و عفونت مجرای بولی می‌گردد، و احیاناً التهاب گسترش پیدا کرده پروستات و مثانه مرد را با خطرات جدی مواجه می‌سازد. و امکان اینکه میکروب‌ها به دستگاه منی سازی حمله کنند، و یا خصیه ها را دچار مشکل سازند نیز وجود دارد. تمام این امور می‌توانند مرد را عقیم بسازند و قدرت باروری را از او باز ستانند.
اینها و از این قبیل عوامل دیگری سبب شده تا شریعت اسلام مقاربت جنسی و آمیزش با زنان را در دوران قادعده‌گی حرام و ممنوع قرار دهد.
