نباید آیینه عبرت دیگران شویم

آوای سنت:مدرس حوزه علمیه زین الدین ابوبکر تایبادی عدم شکر گزاری را باعث تیره بختی انسان دانست.

به گزارش خبرنگار آوای سنت، مولوی بهزاد فقهی در سخنرانی پیش از خطبه مسجد جامع مالک الملک تایباد (۲۶ مهرماه )گفت: قرآن کریم یک منشور و یک آیین نامه برای سعادت دنیا و آخرت انسان است. خدای متعال در این قانون و اساسنامه که به صورت کتاب در اختیار ما قرار دارد به باید ها و نباید ها و همچنین ارزش ها و ضد آن را معرفی کرده است. دراین کتاب مقدس،معیارهایی برای سعادت و شقاوت و معیارهایی برای افول و عروج  اقوام و ملل مختلف تعیین گردیده است.

وی افزود: قوانین و اساسنامه های پادشاهان دنیا معمولا از داستانها، پندها و عبرت نامه ها خالی می باشد؛ چرا که آنها گنجاندن ضرب المثل ها، اندرزها، تاریخ گذشتگان و این قبیل مسائل ارزشی را در قانون نامه های خود نوعی کسر شان می دانند. برای برخی شاهان مطلوب نبود که رعیت شان را با بیانات و عبارات پند گونه توجیه نمایند.در قوانین افرادی که خود را حاکم مطلق مردم می دانند، با افراد متخلف برخورد قانونی انجام شده و یا فرد متخلف را به عناوین مختلف مورد پیگرد قانونی قرارمی دهند.

مدرس حوزه علمیه زین الدین ابوبکر تایبادی با بیان اینکه رابطه خدای متعال با بندگانش هیچگاه رابطه بین حاکم و محکوم محض نبوده و بلکه رابطه میان محب و محبوب است بیان داشت: باریتعالی مخلوقاتش را تحت هر شرایط وادار به انجام کاری نمی کند. رابطه میان الله متعال و بنده مومن،همان ارتباط مخلوق فرمانبردار از مخلوق فرمانبر است. یک پدر وقتی دستور انجام کاری را به فرزندش می دهد نفع خودش را در نظر نمی گیرد و بلکه نفع فرزند برایش اهمیت دارد. همچنانکه خدای متعال نیز از بنده اش توقع سود و جبران الطافش را ندارد.

مولوی فقهی تاکید کرد: قبل از اینکه باعث عبرت شویم و آیندگان از گذشته ما عبرت بگیرند، باید از زندگی نسل های فناشده درس عبرت بگیریم. پیش از آنکه دیگران ما را مثال زده و عبرت حاصل کنند، می بایست از آنچه بر سر امت های گذشته آمده است نکات لازم را بیاموزیم.

بدانید که افول و عروج انسان به صورت اتفاقی و یک شبه اتفاق نمی افتد. آینده انسان را در واقع نوع نگاه و نگرش رقم می زند. درتاریخ اقوامی بودند که از اوج عظت به ذلت تنزل پیدا کرده و گروهی هم از انتهای ذلت به درجه رفیع عزت نائل آمدند.

این عالم اهل سنت یاد آور شد: تقدیر ملت ها و سرنوشت امت ها به  اعمال خودشان بستگی دارد. ملتی که در مسیر حق و رسیدن به اهداف عالی تلاش کرده و طالب شهادت در راه خدا باشد بدون شک به سعادت ابدی خواهد رسید. درسوی مقابل اگر قومی ابتذال، تن پروری، مصرف گرایی و شهوترانی پیشه کرده و لذت های دنیوی را هدف و آمال خود قرار دهد،دارای هر تمدنی هم که باشد محکوم به زوال و فروپاشی بوده و کاملا از بین خواهد رفت.

مدرس حوزه علمیه زین الدین ابوبکر تایبادی داشتن امنیت و رزق دو نعمت مهم در زندگی انسان ها خواند و خاطر نشان ساخت: رزق و امنیت درمورد هیچ قومی قرار نیست برای همیشه پایدار باقی بماند. لذا تا زمانی که این دو نعمت را در اختیار داریم باید شکر گزاری کنیم؛ بدون داشتن نعمت، توفیق شکر حاصل نمی گردد. کسی که صاحب نعمت باشد؛ اما شکر برجایی نیاورد، داشته هایش تبدیل به عذاب روحی و جسمی وی خواهند شد. اقوامی که خدای متعال را در زندگی خود در نظر نگیرند،برکت رزق را از دست داده و به نا امنی گرفتار خواهند آمد.

مولوی فقهی تصریح ورزید: آگاه باشید که خالق یکتا به اقوام و ملل ظلم نمی کند، بلکه آنها خودشان این زمینه را فراهم می کنند. شخصی که شکر نعمت بر جایی آورد، مسلما چیزی بهتر از داشته هایش به دست خواهد آورد.

   شکر نعمت آخرت انسان را تبدیل به بهشت کرده و دنیای مومنین را پیش از آخرت شان تبدیل به بهشت خواهد کرد. پس منتظر نباشیم که در ایام مصائب و مشکلات به یاد خدای متعال بیافتیم. یاد خدا زمانی ارزشمند تر است که فارغ از هر نوع نگرانی و مصیبت باشیم. اگرانتظار ترحم از جانب باریتعالی را داریم،می بایست به همنوع  خود ترحم نشان دهیم.