هشدار مولانا سیدزاده درباره عشق های فضای مجازی
آوای سنت: استاد حوزه علمیه عین العلوم گشت سراوان عشق های مجازی را جزو بیماری های لاعلاج در میان جوانان مسلمان دانست.
به گزارش آوای سنت، مولانا عبدالحکیم سید زاده با اشاره به گسترش عشق های مجازی در زندگی جوانان و پیامدهای زیانبار فعالیت های ناسالم در شبکه های اجتماعی، تمایلات زن و مرد به یکدیگر در همان آغازین سال های عنفوان جوانی را یک نیاز طبیعی خواند و با استناد به داستان قرآن مجید گفت: بشر ممکن است تا مدتی در برابر نیاز خود به آب و غذا صبر پیشه کند، اما در برابر تمایل به جنس مخالف در دسترس نمی توان چنین انتظاری از شخص داشت. در داستان حضرت یوسف علیه السلام می خوانیم که شهوت انسان تا چه اندازه تیز و برنده است. ایشان در آن زمان هنوز زن اختیار نکرده بود تا بر تمایلاتش غلبه کند. آن حضرت نیز مانند بسیاری از جوانان امروز درگیر عشق مجازی بود. زنی که در مقابل وی قرار داشت عشق آن حضرت را مال خود دانسته و خویشتن داری نشان نمی داد. دلایل زیاد دیگری از جمله قدرتمند بودن زن عزیز مصر، نبود رقیب عشقی و بسته بودن دهان افراد داخل قصر تمامی زمینه های خوف و ترس را خنثی کرده بودند، اما می خوانیم که یوسف علیه السلام خوف از باریتعالی را به همه ترس ها و خوف های دنیوی مانند تحمل رنج زندان و خوردن تازیانه ترجیح داد.
مولانا سید زاده عشق های مجازی را جزو بیماری های لاعلاج قرون متمادی پس از اسلام برشمرد و عنوان نمود: یکی از دلایل سرد شدن از درگاه خدای متعال به عشق های مجازی برمی گردد و دشمنان در طول تاریخ از این حربه برای گمراه کردن مسلمانان نهایت استفاده را برده اند. بیشترین هدف آنها از دشمنی با امت نبی مکرم اسلام، خاموش کردن دین با درگیر کردن علما و اندیشمندان جوان مسلمان به عشق فضای مجازی است. تعدادی از عاملان دشمن از دسته زنان و بانوان جوان ماموریت دارند تا با فرزندان مسلمان تماس برقرار کرده و ایشان را به دام های هلاک کننده بیندازند. امروز برخی از نخبگان ما گرفتار عشق های مجازی هستند و این ماجرا ادامه دارد تا غیرت از وجود جوانان رخت بر بسته و تمکین به شرط انحراف از اسلام را بپذیرند. اکثر مهاجرینی که از کشورهای مسلمان به اروپا مهاجرت می کنند در آن بلاد اسیر عشق خانمانسوز شده و مسیحی می شوند.
استاد حدیث مدرسه علوم دینی عین الگشت سراوان تاکید ورزید: درگیر شدن به حب مخلوق و عشق حرام انسان را از عشق به خالق یکتا محروم می کند، زیرا این دو عشق در نقطه مقابل یکدیگر قرار داشته و تجمیع نمی شوند. عشق مجازی شخص را از پرداختن به مصالح دنیوی دور کرده و علاوه بر آسیب هایی که در زمینه های کار و تحصیل به وی وارد می کند او را از امر دین نیز باز می دارد. مصلحت دنیا تابع مصلحت دین است و از دست دادن آن، دنیا را هم به کام انسان تلخ می کند. عمده فحشاهای دنیوی در نتیجه عشق های مجازی و فاقد ارزش اتفاق می افتند. خیانتی که از لابه لای اخبار و وقایع شنیده می شوند ریشه در اینگونه عشق ها دارد. عشق مجازی بصیرت را از قلب انسان گرفته و سرگردانی به بار می آورد. در چنین حالتی شخص به بیماری های روحی مبتلا گشته و از نظر جسمانی افت می کند.
مولانا سید زاده خاطر نشان کرد: اجر کسانی از الله متعال شرم کرده و در برابر عشق های دروغین اسقامت بخرج دهند هرگز ضایع نخواهد شد. هر شخصی که مانند حضرت یوسف عمل کند به افتخار حیات طیبه در هر دو دنیا خواهد رسید. چشم ها باید حفاظت شوند تا نامحرم را همچون محرم فرض نکنیم. چشمی که به هر سو می چرخد شبیه تیری از تیرهای شیطان عمل می کند. انسان طبیعتا زیبایی ها را تحسین می کند و باید فکر کنیم که چگونه می توانیم قدردان خالق همه آنها باشیم. عشق پاک عشقی است که به برکت نکاح به وجود آمده و عبادت محسوب می شود. نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم از دنیا محبت همسر و خوش بویی را بیشتر دوست می داشت. فراموش نکنیم که عشق واقعی در عبادت به خالق بی همتا وابسته است.
