حقیقت اسلام و صفت مسلمان

آوای سنت :  در صحیحین از عبد الله بن مسعود رضی الله عنه آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «سِبَابُ الْمُسْلِم فُسُوقٌ وَقِتالُهُ کُفْرٌ».

?ترجمه: «دشنام دادن به مسلمان، فسق است، و جنگیدن با او کفر».
? صحیح البخاری: ۵ / ٢٢۴٧ ح ۵۶٩٧ کتاب الأدب، صحیح مسلم: ١ / ١١۴ ح ١١۶ کتاب الإیمان.

?و همچنین در صحیحین از حدیث أبی ذر آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «لَا یَرْمِی رَجُلٌ رَجُلًا بِالْفُسُوقِ وَلَا یَرْمِیهِ بِالْکُفْرِ، إِلَّا ارْتَدَّتْ عَلَیْهِ إِنْ لَمْ یَکُنْ صَاحِبُهُ کَذَلِکَ».

?ترجمه: «هیچ کس کسی دیگر را به فاسق بودن یا به کافر بودن متهم نمی‌کند مگر اینکه به خودش بر می‌گردد؛ در صورتی که صاحبش اینگونه نباشد».
? صحیح البخاری: ۵ / ٢٢۴٧ ح ۵۶٩٨ کتاب الأدب.

?و در صحیحین از ثابت بن الضحاک آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «مَنْ قَذَفَ مُؤْمِنًا بِکُفْرٍ فَهُوَ کَقَتْلِهِ».

?ترجمه: «هرکس مومنی را به کفر تهمت زند، پس همانند کشتنش است».
? صحیح البخاری: ۵ / ٢٢۴٧ ح ۵٧٠٠ کتاب الأدب، سنن الترمذی: ۵ / ٢٣ ح ٢۶٣۶ کتاب الإیمان.

?و در صحیح مسلم از حدیث ابو هریره رضی الله عنه و از حدیث عبد الله بن عمر رضی الله عنهما آمده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: «أَیُّمَا رَجُلٍ قَالَ لِأَخِیهِ یَا کَافِرُ، فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا».

?ترجمه: «هرگاه مردی به برادرش بگوید: ای کافر، پس کفر به یکی از آن دو بر می‌گردد».
? صحیح مسلم: ١ / ١١٢ ح ١١١ کتاب الإیمان، سنن الترمذی: ۵ / ٢٣