دعاهای بر طرف کردن غم و اندوه؛ اگر افسرده‌اید این دعاها را بخوانید

آوای سنت : همه انسان‌ها در طول عمر خود گاه‌گاهی با وضعیت حزن و اندوه شدید مواجه می‌شوند. کسی نیست که طعم تلخ غم و حزن را نچشیده باشد، حتی سرمایه‌دار ترین انسان‌ها. البته این را از باب مثال گفتیم زیرا بسیاری از انسان‌ها گمان می‌برند پول و سرمایه کافی است تا انسان به خوش‌بختی و سعادت برسد. بلی پول و سرمایه برای آسایش بسیار کارگزار است، اما برای آرامش کافی نیست. نمی‌گوییم بی تأثیر است می‌گوییم کافی نمی‌باشد.

برای ازاله حزن و اندوره راه‌های بسیاری وجود دارد. از جمله این‌که انسان باید سعی و تلاش کند در ضمن اخذ بالأسباب، اسباب حزن و اندوه را برطرف نماید تا آن حزن و اندوه نزد او تبدیل به شادی و خرّمی گردد. ولی در کنار این‌ها نباید نقش دعا را نادیده انگاشت. به خصوص در حق کسانی‌که از تمام دروازه‌های اسباب زندگی نا امید شده و هیچ امیدی در گشایش همّ و غمّ خویش ندارند.

بهترین دعاهایی که هم مأثور است و هم در ازاله غم و اندوه مجرب می‌باشد موارد ذیل است:

«اللهم إنی عبدُک ابنُ عبدِک ابنُ أمتِک، ناصیتی بیدِک، ماضٍ فیّ حکمُک، عدلٌ فیّ قضاؤُک، أسألُک بکلِّ اسمٍ هو لک سمیتَ به نفسَک، أو أنزلتَه فی کتابِک، أو علمتَه أحدًا من خلقِک، أو استأثرتَ به فی علمِ الغیبِ عندک، أن تجعلَ القرآنَ ربیعَ قلبی، ونورَ صدری، وجلاءَ حزنی، وذهابَ همِّی وغمِّی».

«اللَّهُمَّ إنِّی أعُوذُ بکَ مِنَ الهَمِّ والحَزَنِ، والعَجْزِ والکَسَلِ، والبُخْلِ والجُبْنِ، وضَلَعِ الدَّیْنِ، وغَلَبَهِ الرِّجَالِ».

«لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ العَظِیمُ الحَلِیمُ، لا إلَهَ إلَّا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ والأرْضِ، ورَبُّ العَرْشِ العَظِیمِ».

«لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ».

«اللَّهمَّ رَحمَتَکَ أرْجو، فلا تَکِلْنی إلى نَفْسی طَرْفهَ عَیْنٍ، أصْلِحْ لی شَأْنی کُلَّهُ، لا إلهَ إلَّا أنتَ».

«اللهُ؛ اللهُ ربی ، لا أُشرکُ به شیئًا».

«اللَّهمَّ ربَّ السَّمواتِ السَّبعِ، وربَّ العرشِ العظیمِ، ربَّنا وربَّ کلِّ شیءٍ، أنتَ الظَّاهرُ فلیس فوقَکَ شیءٌ، وأنتَ الباطنُ فلیس دونَکَ شیءٌ، مُنزِلَ التَّوراهِ، والإنجیلِ، والفُرقانِ، فالقَ الحَبِّ والنَّوى، أعوذُ بکَ مِن شرِّ کلِّ شیءٍ أنتَ آخِذٌ بناصیتِه، أنتَ الأوَّلُ فلیس قبْلَکَ شیءٌ، وأنتَ الآخِرُ فلیس بعدَکَ شیءٌ، اقضِ عنَّا الدَّینَ وأَغْنِنا مِن الفقرِ».

«اللهمَّ إنِّی أسْألُکَ بأنَّ لکَ الحَمدَ لا إلَهَ إلَّا أنتَ، المنَّانُ، بَدیعُ السَّمواتِ والأرْضِ، ذا الجَلالِ والإکْرامِ، یا حَیُّ یا قَیُّومُ، إنِّی أسألُکَ».

«اللَّهمَّ اکفِنی بحلالِک عن حرامِک واغنِنی بفضلِک عمَّن سواک».

«اللهمَّ مالکَ الملکِ تُؤتی الملکَ مَن تشاءُ ، وتنزعُ الملکَ ممن تشاءُ ، وتُعِزُّ مَن تشاءُ ، وتذِلُّ مَن تشاءُ ، بیدِک الخیرُ إنک على کلِّ شیءٍ قدیرٌ. رحمنُ الدنیا والآخرهِ ورحیمُهما ، تعطیهما من تشاءُ ، وتمنعُ منهما من تشاءُ ، ارحمْنی رحمهً تُغنینی بها عن رحمهِ مَن سواک».

این‌ها برخی از دعای مأثور و مؤثر در ازاله حزن و اندوه و غم انسان می‌باشد. ورنه مطلق دعا به هر زبان و در هر حالتی که باشد مستوجب ازاله غم و اندوه است، به خصوص اگر در اوقات قبولی دعا مانند نیمه‌های شب صورت گیرد که در چنین حالتی احتمال قبولی دعا به مراتب از سایر اوقات بیشتر است.

یادمان باشد حضرت حق دوست دارد بنده اش در دعای خود اصرار ورزد یعنی پیوسته حل مشکل خود را در کمال عجز و فروتنی بخواهد و هیچ‌گاه از دعا خسته نشود. گاهی حق‌تعالی قبولی دعا را به تأخیر می‌اندازد تا پشت‌کار بنده‌اش در دعا و نیایش مورد آزمایش قرار گیرد. الحاح و اصرار در دعا خود عبادتی است که موجب قبولی دعاست. بنا بر این هیچ انسانی نباید از دعا و نیایش خسته شود و به بهانه این‌که قبولی دعایم به تأخیر افتاده از ادامه دعا منصرف شود.