مقالات و یادداشت ها

رحمت خداوند در روز قیامت

بسم الله الرحمن الرحیم

آوای سنت : الحمدلله رب العالمین و الصلاه و السلام علی رسول الله و علی آله و اصحابه الی یوم ‏الدین و ‏اما بعد‏:‏

ابن ماجه از ابوهریره رضی الله عنه  روایت می‌کند که رسول خدا صلی الله علیه وسلم  فرمودند:

«خداوند یکصد درجه رحمت دارد که یک درجه از آن را بین مخلوقات تقسیم کرده است و به واسطه آن به یکدیگر رحم کرده و ملاطفت نشان می‌دهند و به واسطه آن درنده به فرزندانش مهر می‌ورزد و ۹۹ درجه آن را جهت رحم به بندگان در قیامت ذخیره کرده است».

بخاری از ابوهریره روایت می‌کند که رسول خدا صلی الله علیه وسلم  فرمودند:

«خداوند رحمت را خلق نموده و آن را یکصد رحمت قرار داده است که ۹۹ رحمت از آن را نزد خود ذخیره نموده و یک رحمت از آن را جهت جمیع خلق ارسال کرده است، اگر کافر به عظمت رحمتی که نزد خداست پی ببرد هرگز از بهشت مأیوس نخواهد شد و اگر مؤمن به شدت عذابی که نزد خداست پی ببرد هرگز از آتش غافل نخواهد شد».

و می‌فرماید:

« کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ» (الأنعام / ۵۴)

«خداوند شما رحمت را بر خودش واجب کرده است».

«وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ فَسَأَکْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَالَّذِینَ هُمْ بِآَیَاتِنَا یُؤْمِنُونَ» (الأعراف / ۱۵۶)

«و رحمت من همه چیز را در برگرفته، آن را برای کسانی مقرر خواهم داشت که پرهیزگاری کنند و زکات بدهند و به آیات ما ایمان بیاورند».

ابن ماجه حدیث ابن ابی‌ملیکه از معاذبن جبل را روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم  فرمودند:

«ایا می‌دانی حق خدا بر بندگانش چیست؟ اینکه او را عبادت کرده و چیزی را با او شریک نگردانند».

سپس فرمود:

«آیا می‌دانی اگر بندگان چنان کنند، حق آنها بر خداوند چه خواهد بود؟ اینکه آنها را عذاب ندهد».

بخاری از عمربن خطاب رضی الله عنه  روایت می‌کند که گروهی اسیر جنگی بر پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم  وارد شدند. زنی در میان آنان بود که با پستانی پر از شیر می‌دوید و هر جا نوزادی را در اسیران می‌یافت او را گرفته به خودش می‌چسباند و به او شیر می‌داد. رسول خدا صلی الله علیه وسلم  فرمودند: آیا فکر می‌کنید که این زن بچه‌اش را در آتش بیندازد گفتیم: تا جایی که ممکن باشد این کار را نخواهد کرد. فرمود: «خداوند به بندگانش از این زن نسبت به فرزندش مهربانتر است».

در صحیح مسلم از حدیث ابوبُرده فرزند ابوموسی اشعری از پدرش روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه وسلم  فرمودند:

«در روز قیامت خداوند به هر مسلمانی یک یهودی و یا نصرانی سپرده و می‌گوید: این خلاص تو از جهنم است».

در روایتی دیگر آمده است:

«مسلمانی نمی‌میرد مگر اینکه خداوند به جای وی یک یهودی یا نصرانی را به جهنم می‌فرستد».

مشهور است که عمربن عبدالعزیز سه باره ابابُرده را به خداوند قسم داد که آیا او این حدیث را از پدش شنیده؟ و او نیز قسم یاد نمود.

در روایتی در صحیح مسلم آمده است که رسول خدا صلی الله علیه وسلم  فرمودند:

«در روز قیامت گروهی از مسلمانان با گناهانی همچون کوه‌ها می‌آیند، خداوند آنها را بخشیده و آن گناهان را بر یهود و نصاری حمل می‌کند».{ علت اینکه گناهان مسلمانان در روز قیامت بر یهود و نصاری حمل می‌شود این است که آنها بعد از بعثت رسول خدا صلی الله علیه وسلم  هم منکر شریعت خود شده‌اند و هم منکر شریعت اسلام. در حالی که مسلمانان با پیروی از اسلام هم عامل به شریعت اهل کتابند و هم عامل به شریعت اسلام. علاوه بر اهل کتاب به خاطر فاصله گرفتن از شریعت اصیل خودشان تنها ناشران فحشا و منکرات در جامعه هستند و هر فساد و آلودگی که در جامعه وجود دارد، از آنها نشأت گرفته است پس آنها مسببان اصلی گناهان بنی‌آدمند و بر این اساس مؤاخذه خواهند شد والله اعلم }

وصلی الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین.‏

وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالمین.‏

برچسب ها

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن