رسانه های جمعی و جریان سازیهای فکری

آوای سنت : کشورهای غربی چگونه از رسانه ها برای تقویت قدرت نرم در آفریقا استفاده می کنند؟

به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت کشورهای غربی مبالغ زیادی را برای تقویت قدرت رسانه ای خود و ایجاد رسانه هایی که به اهداف سیاست های خارجی خود دست یافته و بر نگرش توده ها در کشورهای جهان تأثیر بگذارد سرمایه گذاری می کنند. امریکا ، فرانسه ، بریتانیا و روسیه برای نفوذ برمردم کشورهای در حال توسعه باهدف دستیابی به اهداف سیاست خارجی خود و ایجاد قدرت نرم از شبکه های رادیویی و تلویزیونی استفاده می کنند .

با وجود ادعاهای این شبکه ها مبنی بر متعهد بودن به بی طرفی، تجزیه و تحلیل محتوای آنها، ثابت می کند رسانه ها ابزاری برای دستیابی به اهداف سیاست خارجی این کشورها هستند.پوشش رسانه ای تجاوز آمریکا به عراق نشان می دهد که آمریکا توانست آن را کنترل کند و از پخش صحنه های رنج ، کشتار جمعی و جنایات توسط نیروهای خود جلوگیری کند تا سناریوی جنگ ویتنام تکرار نشود.

این امر باعث شد تا محققان و متخصصان رسانه با این پرسش مواجه شوند که رابطه دولت و رسانه چیست و آیا رسانه به ابزاری در دست دولت ها برای دستیابی به اهداف سیاست خارجی خود تبدیل شده است؟

واضح بود که شرکتهای فرا قاره ای که  بر صنعت رسانه و ارتباطات مسلط بودند  با دولتهای غربی برای کنترل اقتصاد جهانی متحد شدند و این شرکتها از امپراتوریهای رسانه ای برای تحمیل کنترل آمریکا بر جهان و تسخیر مردم جهان استفاده کردند. آمریکا با اغراق در به تصویر کشیدن قدرت آمریکا و ارائه آمریکا به مردم به عنوان نیرویی که از دموکراسی ، امنیت و ثبات جهانی محافظت می کندمردم جهان را به سلطه خود در آورده است.این یک تحول در تاریخ مطبوعات و رسانه ها در آمریکا و اروپا بود که منجر به افزایش تعصب رسانه های غربی نسبت به آمریکا وابزاری برای تامین منافع ملی و توجیه تجاوزهای آمریکا علیه مردم جهان شد.

مطالعه محتوای رسانه های غربی نشان می دهد که آنها از تبلیغات مبتنی بر فریب و جعل برای توجیه تجاوز علیه عراق و ترویج این ایده استفاده کردندکه آمریکا از جهان در برابر تسلیحات کشتار جمعی عراق که توسط صدام حسین استفاده می شود ، محافظت می کند.

همه اینها منجر به تحریف تصویر دیپلماسی رسانه ای ،دیو زدایی از دشمن ، توجیه جنایات آمریکا و اتخاذ گفتمان قدرت توسط رسانه ها و استفاده از آن برای دستیابی به منافع ملی شد.

بنابراین،مطالعه محتوای رسانه های غربی نشان می دهد که حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تغییر مهمی در سیاست رسانه ها و ایجاد مشاغل جدید برای رسانه ها ایجاد کرد.مهمترین آنها ایجاد قدرت نرم دولت وایجاد تصویر ذهنی، توجیه سیاست خارجی ، تأثیرگذاری برمردم در دستیابی به اهداف این سیاست و دستیابی به منافع ملی بر اساس تصوری است که آن مرجع رسانه ای برای این منافع تعیین می کند.

این تغییر تنها به ایالات متحده محدود نمی شود ، ولادیمیر پوتین نیز اعتراف کرد که ایجاد شبکه “روسیا الیوم” در سال ۲۰۰۵ باعث شد تا انحصار آنگلوساکسون بر جریان اطلاعات در جهان از بین برود و هدف از تاسیس آن برای دستیابی به اهداف سیاست خارجی روسیه بود و از آن به عنوان ابزاری برای تبلیغات روسیه در دوران بحران استفاده شد.

واضح بود که قرن بیست و یکم شاهد افزایش استفاده از رسانه در دیپلماسی رسانه ای و تأثیرگذاری مردم بر دستیابی به اهداف سیاست خارجی بودیم. بنابراین استحکام رابطه دولت و رسانه در آمریکا و اروپا افزایش یافت. آمریکا و اروپا از رسانه ها – به ویژه شبکه های رادیویی و تلویزیونی – برای تأثیرگذاری بر مردم آفریقا استفاده کردند و در نتیجه ضعف رسانه های آفریقایی و کنترل مستقیم مقامات بر آنها ،وابستگی مردم آفریقا به شبکه های رادیویی و تلویزیونی غربی برای دستیابی به اخبار و اطلاعات ،تأثیر این رسانه ها بر مردم را افزایش داده است.

در بسیاری از موارد ، این رسانه ها دربرخی از رویدادهای قاره آفریقا مانند سودان جنوبی دخیل بوده اند، مردم آن نیزبه شدت به شبکه های رادیویی و تلویزیونی آمریکایی و اروپایی متکی هستند.

موضوع سودان جنوبی نشان می دهد که چگونه کشورهای غربی از رسانه ها برای ترغیب مردم به جدایی استفاده کردند. هدفی که قدرت های استعماری در طول قرن بیستم با استفاده از استراتژی متکی بر استفاده از رسانه ها برای دستیابی به آن تلاش کردند.

واضح است که این روش در بسیاری از رویدادهای کشورهای آفریقایی ، با توجه به میزان تعهد دولتهای آنها برای تبعیت از آمریکا و اروپا ، مورد استفاده قرار گرفته است ، جایی که بر فساد رهبران این کشورها ، نقض حقوق بشر آنها و جنایاتی که آنها علیه مردم خود انجام داده اند سرپوش گذاشته  شده است.

بنابراین ، روزنامه نگاران در شبکه های رادیویی و تلویزیونی غربی به سانسور متوسل شدند،تا اطلاعاتی را منتشر نکنند که توانایی کشورهای غربی در دستیابی به اهداف سیاست خارجی خود را کاهش دهد.

کشورهای غربی همچنین در تلاش هستند تا روزنامه نگاران آفریقایی را تحت تأثیر قرار دهند تا برای این کشورها کار کنند و سیاست های آنها را اتخاذ کنند،این امر در سودان جنوبی ، اتیوپی و نیجریه مشهود است.

این امر با میزبانی روزنامه نگاران در دوره های آموزشی ، باز کردن راه برای تولید رسانه و پوشش رویدادها ، تسهیل کار و میزبانی آنها در شبکه های رادیویی و تلویزیونی غربی برای گفتگو در مورد موضوعات مختلف ، انجام می شود.

روزنامه نگاران آفریقایی همچنین از روش های روزنامه نگاری که شبکه های تلویزیونی و تلویزیونی غربی برای پوشش و ویرایش اخبار استفاده می کنند ، تقلید می کنند بنابراین بر رویدادهای مورد علاقه این شبکه ها تمرکز می کنند و این منجر به افزایش وابستگی رسانه ها به آمریکا و اروپا می شود. این امر باعث تضعیف مطبوعات و رسانه های آفریقایی و کاهش اعتبار آنها شده است.

بنابراین ، سوالی که برای همه متخصصان رسانه در کشورهای فقیر جنوبی مطرح می کنیم ، این است که چگونه می توان مرحله جدیدی از مبارزه را برای رهایی کشورهای خود از وابستگی رسانه ای به غرب  آغاز کرد؟

اصل مطلب را اینجا ببینید