آوای سنت : دورنمای دیدار پادشاه عمان فراتر از روابط دوجانبه دو کشوراست.
به گزاش سرویس ترجمه آوای سنت ، هدف این سفر این است تا از جمله سفرهایی باشد که به تغییر چشم انداز منطقه،بازشدن مسیرهای دیپلماتیک بین ایران وجامعه جهانی و ایران وکشورهای عربی ازجمله کشورهایی که جایگاه مرکزی درجهان عرب دارند کمک کند.
جامعه بین‌الملل با خوش‌بینی فراوان این سفر را پیگیری می‌کند. به‌ویژه پس از آنکه جهان حتی قبل ازشروع آن،ازطریق موفقیت میانجیگری عمان در انعقاد معامله تبادل زندانیان برای اتباع بازداشت شده در ایران و بلژیک،شروع به رصد نتایج موفقیت آمیز آن کرد.
این موضوع درعرف دیپلماتیک بین‌المللی بسیارمهم است و به همه نشان داد که اهمیت این سفرهم برای ایران و هم برای جهانیانی که آن را تماشا می‌کنند مهم است و شرایط برای موفقیت آن مهیا شده است.
اگرچه بحث تحکیم روابط دوجانبه بین هردو کشور درسفرهای رسمی سران کشورها از اهمیت بالایی برخوردار است،این اتفاق دراین سفرتاریخی پادشاه عمان به ایران نیز دارای اهمیت است که در آن راههای تقویت همکاری های دوجانبه اقتصادی به بحث گذاشته خواهد شد و بازگشایی برخی ازپروژه های بزرگ اقتصادی مرتبط با انرژی و امضای قراردادهای همکاری مشترک بین دو طرف از جمله این همکاری هاست.
اهمیت این سفر برای جهان در توانایی پادشاه عمان برای باز کردن پرونده‌های بین‌المللی بین ایران و جامعه بین‌المللی است،پرونده‌هایی که درصورت تداوم،خطرات زیادی را به دنبال دارند.
پادشاه عمان سالهاست که به دنبال حل وفصل اختلافات عمیق بین ایران وجامعه جهانی ازجمله چندین کشور عربی است که روابط آنها با ایران به بن بست رسیده بود.
پادشاه عمان دلایل سیاسی،اجتماعی،تمدنی وبشردوستانه خاص خود را دارد و همگی نقطه شروعی هستند که عمان درایفای این نقش های سیاسی درمنطقه در برابر چشمان خود قرار می دهد و ازهرگونه درگیری نظامی که موجب تضعیف امنیت و ثبات می شود،اجتناب می کند.
درآغاز سال جاری،مذاکراتی که از سوی پادشاه عمان،عراق و چین حمایت شد، به احیای روابط ایران وعربستان سعودی پس از سالها جدایی کمک کردکه ازمنظر طراحی سیاست ها درمنطقه خاورمیانه و ائتلاف های جدید آن و یا در بازکردن باب بازگشت روابط چندکشور عربی با ایران که مدت ها منتظر اقدام عربستان بودند. بازگشتی بسیار مهم است.
این لحظه تاریخی برای احیای روابط اعراب و ایران که تا چند سال پیش بسیار درهم تنیده وپیچیده باقی مانده بود،مهم به نظر می رسد.
با این حال،تغییرات مثبتی که پرونده روابط عربی-عربی درنشست هفته گذشته جده شاهد آن بود و بازگشت سوریه به اتحادیه کشورهای عربی،به از بین بردن بسیاری ازگره‌های مزمن کمک کرد و این اتفاقات مهم نیاز به کسی داردتا قبل ازآنکه آنها سرد شوند،آن را مدیریت کند.
دیپلماسی عمان بدون توجه به همسویی‌های سیاسی و ایدئولوژیک خود،اعتماد جهانیان را به دست آورده است.
ازجمله خود ایران که عمان را مرکز گفتگوی منطقه‌ای می‌داند.این را حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران نیز در سفر دسامبر گذشته خود به مسقط بیان کرد و گفت:عمان مرکز گفتگوهای منطقه ای درمورد مسائل مختلف چه دررابطه با ایران و چه درمورد بحران های منطقه ای است ومقامات عمانی همیشه دراین موضوعات نقش خیرخواهانه ای داشته اند.
این دیدگاه ایرانیان برای پادشاه عمان افق های گسترده ای را برای شنیدن نظرات در مورد همه مسائل منطقه ازجمله روابط ایران با کشورهای جهان عرب وروابط ایران با جامعه بین المللی باز می کند.
این رابطه هنوز در بسیاری ازسردرگمی ها قرار دارد،همچنین می توان فهمیدکه مذاکرات پرونده هسته ای بدون توجه به انگیزه ها و دلایل زمین خوردن دچار لغزش شده است،کما اینکه ازتنش‌های سیاسی نیز فهمیده می‌شود که گاهی از مداخلات نظامی صحبت می شود.
درمیان همه این صحنه‌ها،به نظر می‌رسدکه سلطان عمان به لطف تجربه و درک عمیق ازمنطقه و اعتماد بین‌المللی به آن، بیشترین توانایی را دارد که درعرصه قدم بگذارد و ابهامات و پیچیدگی‌های آن را با گفتمان سیاسی متعادل حل کند.اما برای درک اهمیت دیدار هیثم بن طارق،باید به بعد تاریخی روابط ظریف سیاسی بین عمان و ایران پی ببریم که درمنطقه ای هیجان انگیز و عجیبی مانند خاورمیانه یک رابطه زنده و پویاست.
ازنظرتاریخی،روابط عمان و ایران رامی‌توان به چندین قرن ردیابی کرد که درطول این سالها شاهد تنش‌ها وچالش‌های بسیاری بود.
اما این روابط درعین حال براساس مبانی تمدنی رشد کرد و ریشه درمبادلات فرهنگی و اقتصادی وتبادل افکاری داشت که به رشد دو کشور درهمه سطوح کمک کرد،آن افکار عمیق همواره از روابط عمان و ایران محافظت کرد.
هنگامی که مرحوم سلطان قابوس بن سعید در سال ۲۰۱۳ با حسن روحانی رئیس جمهور وقت ایران درمورد اهمیت فائق آمدن برشکاف بزرگ بین این کشور و جامعه بین المللی ازطریق گشودن گفت وگویی که منجر به توافق اصولی براساس ضمانت های بین المللی برای حفظ حقوق سیاسی ایران می شود صحبت کرد،حاکمیت ایران بلافاصله با این پیشنهاد موافقت کرد.پیش از آن،ایالات متحده آمریکا علیرغم تردید در پذیرش این ایده ازسوی طرف مقابل،از این ایده استقبال کرده بود.
گفتگوی سلطان قابوس بن سعید وحسن روحانی،رئیس جمهور وقت ایران،منجر به انعقاد یکی ازمهمترین توافقات سیاسی درعصرحاضر شد و جهان لحظات آرامشی را تجربه کرد که مدت زمان طولانی منتظرآن بود.
این توافق با این واقعیت که ترامپ رئیس جمهور آمریکا درسال ۲۰۱۸ به طور یکجانبه از آن خارج شد،ازاهمیت آن کاسته نمی شود،جهان همچنان مشتاق توافق جدید بین او و ایران است وهمه طرفها همچنان به توانایی پادشاه عمان برای غلبه برچالش ها وذوب کوه یخ بین ایران وجامعه بین المللی اطمینان دارند تا همه گام ها با اطمینان درجهت انعقاد یک توافق هسته ای جدید که فاکتورهای زیادی برای بقا و دوام دارد،برداشته شود.
پادشاه عمان زیانهایی را که جامعه بین المللی ازجمله ایران ازادامه تنش ها و درگیری ها برسرپرونده هسته ای ایران متحمل خواهد شد و دستاوردهای بزرگی که در صورت دستیابی همه به توافق جدید در انتظار دو طرف خواهد بود را پیش روی همگان قرار می دهد.ایران کشور بزرگی است و در زمینه های حیاتی مختلف به ویژه پیشرفت های حوزه پزشکی،علمی وفناوری با وجود سالهای طولانی محاصره از جایگاه والایی برخوردار است.
ازجمله مزایایی که سلطان عمان برای هر دو طرف درگیری در مورد آن صحبت کرد، موضوع اشاعه هسته ای است،هرچه جهان سریعتر توافق را منعقد کند،ایران بیشتر می‌تواند آزمایش‌های هسته‌ای خود را در محدوده استفاده صلح‌آمیز نگه دارد و این امر به ثبات خاورمیانه که منطقه ای پر ازرقابت های تاریخی وتنش های ژئوپلیتیکی است کمک زیادی می کند.لغوتحریم‌ها علیه ایران نیز به موجب رونق زیادی دراقتصاد منطقه‌ای و بین‌المللی به‌ویژه درحوزه انرژی خواهد شد.
حضور ایران درجامعه بین المللی،تحقیقات علمی به ویژه درزمینه های پزشکی، مهندسی،باستان شناسی،آموزشی و فرهنگی را غنی تر خواهد کرد.همچنین ایران می‌تواند به بازارهای فناوری درجهان دسترسی پیدا کند که این امر توسعه فنی و توانایی‌اش را برای رویارویی با چالش‌های جهانی به‌ویژه درزمینه تغییرات اقلیمی و اپیدمی‌هایی که بیش ازهرزمان دیگری جهان را تهدید می‌کند،افزایش می‌دهد.به این دلایل وبسیاری ازدلایل دیگر،جهان،سفر سلطان هیثم بن طارق به ایران را زیر نظر دارد و آن را سفری تاریخی می داند.
