فلسفه وجود فساد در زمین و وظیفه انسان در برابر فساد

آوای سنت : برای بازگشت اختیاری انسان‏ها به هدایت الهی، خالق عالم چنین مقرّر کرده است که نتیجه‏‌ی انتخاب نادرست انسان‏ها در زندگی به فساد و خونریزی بینجامد تا انسان با تمام وجود، خسارات و زیان‏‌های ناشی از عدم انتخاب برنامه‏‌ی الهی را دریافته، سپس با اراده‏‌ی خویش آن را انتخاب نماید.

انسان باید در انتخاب تمامی جهان‏بینی‏‌های جاهلی و عملی‏ کردن آن‏ها در زندگی، کاملاً آزاد باشد تا با مشاهده‏‌ی نتیجه‏‌ی انتخابش (فساد و خونریزی) به‏ طور ارادی به راه حق بازگردد.

حکمت وجودی فساد و خونریزی در دنیا از این طریق قابل توجیه است؛ اما در دایره‏‌ی وظایف انسان هیچ حکمتی برای فساد و خونریزی قابل تصوّر نبوده و انسان باید تمام تلاش خود را در ریشه‏‌کنی فساد و خونریزی به‏ کار گیرد.

اگر خداوند، فاعل کارها است، آیا فساد و خونریزی انسان‏ها هم کار خدا است؟
در این‏‌صورت آیا این کار، عادلانه است ؟ بله؛ زیرا خداوند چنین مقرّر نموده است که انسان را دارای علم و اراده بیافریند؛ او را در انتخاب دین و بی‏‌دینی آزاد بگذارد و برای اجتناب از لطمه‏ خوردن اختیار انسان، مانعی بر راه انتخاب فساد و خونریزی از جانب انسان ایجاد نکند.

در دایره‏‌ی کار خداوند (نتایج کارها)، تمام کارها و وقایع، حکیمانه است، هر چند دلیل آن را ندانیم؛ اما در دایره‏‌ی وظایف انسان‏‌ها، فساد و خونریزی، ظلم است و انسان، مکلّف به مبارزه با آن‏ها است.

حکمت دیگر وجود فساد و خونریزی آن است که خداوند، انسان را متوجه این امر گرداند که انتخاب گناه و معصیت، منجر به فساد و خونریزی می‏‌شود و این رحمتی است از جانب خداوند بر انسان، به‏ ویژه برای انسان گناهکار.

✔️ فساد بصوررت نسبی برای یک نسل یا یک زمان و مکان خاص فساد می‌باشد، ولی در زندگی انسان و سیر کلی حرکت بشر دارای حکمت هست، و انسان متوجه عواقب و نتایج فسادآور انتخاب برنامه و راهی غیر از راه دین و برنامه خداوند می‌شود.
اما انسان بعد از وقع و ایجاد فساد مکلف به دفع و رفع آن می‌باشد.

?منبع: شرح اربعین ، نظام سیاسی، خلقت آدم

✍️ ناصر سبحانی