معادله انرژی و جنگ اوکراین

آوای سنت: طبق معمول، با توجه به وزن غالب عربستان در بازار جهانی نفت، نقش این کشور در تصمیمی که یک هفته پیش توسط سازمان کشورهای صادرکننده نفت، یعنی اوپک اتخاذ شد، تعیین کننده بود تا جایی که این تصمیم به تعدادی از کشورهای صادرکننده نفت غیراوپک به ویژه روسیه گسترش یافت.

به گزارش سرویس ترجمه آوای سنت ،دلیل این امر این است که تولید اوپک در ماه‌های قبل از نشست به دلیل ناتوانی بسیاری از کشورها در افزایش تولید به دلایل فنی، زیر سقف تعیین‌شده قبلی بود. در حالی که سایر کشورها، از جمله امارات متحده عربی، می خواهند پس از سرمایه گذاری در افزایش قابلیت های استخراجی، تولید خود را افزایش دهند.

در واقع بیشترین نقش در تعیین قیمت نفت مربوط به سازمان کشورهای صادرکننده نفت یا فرمول توسعه یافته آن نیست، بلکه نوسانات عرضه و تقاضا در بازار جهانی است.

از این زاویه، اوپک پلاس برای کمک به اقتصاد جهانی به تصمیم خود برای کاهش مصرف جهانی نفت کمک می کند.

از جمله این عوامل می‌توان به اثرات بحران بزرگ جهانی ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹، به‌ویژه انقباض اقتصاد چین به دلیل اصرار پکن بر اجرای سیاست سد مطلق در مواجهه با همه‌گیری از طریق تعطیلی اشاره کرد.

سیاستی که هزینه گزافی را براقتصاد چین تحمیل کرده است و این کشور در آینده نیز راهی جز کنار گذاشتن اینسیاست ندارد.زیرا این بیماری همه گیر دائما در حال تغییر است و تعطیلی مداوم مانع از ایجاد مصونیت جمعی در مقابل این ویروس می شود.

البته بحران ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین نیز به مشکل چین اضافه می‌شود که پیامدهای اقتصادی آن نه تنها به ضرر روسیه است،بلکه اوضاع به‌ویژه به ضرر اقتصاد اروپا در حال بدتر شدن است.

اقتصاد روسیه از افزایش قیمت سوخت و به ویژه گاز،به سبب تشدید تحریم اروپا سود برده است تا بتواند تا حدی خساراتی را که در نتیجه جنگ و سایر تحریم های اعمال شده بر آن متحمل شده جبران کند،در حالی که اروپا اولین کسی که تحت تاثیر این افزایش قرار گرفت.

تهاجم روسیه این اتحادیه را در موقعیت سختی قرار داد، زیرا او نمی‌خواست به نظر برسد که در حال تامین مالی ماشین جنگی روسیه است، اگرچه می‌دانست که روسیه هنوز کسی را پیدا می‌کند که به دلیل ماهیت بازار سوخت،سوخت این کشور را بخرد.

تصمیم اوپک به دلایل متعدد از جمله انسداد تدریجی بازارهای اروپایی و مشکلات فنی ناشی از تحریم‌ها به نفع روسیه است. اما در مورد منافع عربستان سعودی چطور؟

شواهد نشان می دهد این تصمیم که محمد بن سلمان به شدت پشت آن است، به چند دلیل با منافع واقعی عربستان در تضاد است. این تصمیم گرایش اقتصاد جهانی به رکود را تشدید می‌کند،تقاضا را در میان مدت کاهش داده و ترس مصرف‌کنندگان از بحران اقتصادی را تشدید می‌کند. این رفتار عربستان همچنین با رفتاری که طی چند دهه پس از ملی شدن صنعت نفت خود در نیم قرن پیش داشت و آن رفتار همدستی با آمریکا، به عنوان حامی عربستان بود،در تضاد است.

این کشور برای اداره بازار جهانی نفت در راستای منافع خود به عربستان متکی بود و این موضوع در جنگ قیمت نفت که از سال ۲۰۱۴ میلادی علیه ایران و روسیه آغاز شد و نقش مهمی در تشدید فشار بر تهران داشت، به اوج خود رسید که در نهایت باعث شدایران در سال ۲۰۱۵ توافق هسته ای را امضا کند وبه افزایش وزن تحریم‌های غرب علیه روسیه که به دنبال الحاق کریمه به روسیه و مداخله نظامی در غرب اوکراین بر این کشور اعمال شد،کمک کرد

در اینجا، عربستان تصمیمی اتخاذ کرد که کاملا به نفع روسیه است، بلکه به نظر می‌رسد که این تصمیم از تمایل صریح حمایت از موضع روسیه در جنگ اوکراین ناشی شده است.

این دو پیامد دارد: اول اینکه تصمیم عربستان این احساس اروپا را تقویت می‌کند که وابستگی به سوخت،سرمشنا آسیب‌های چندوجهی از جمله آسیب‌های بزرگ زیست‌محیطی و سیاسی است، زیرا هیدروکربن‌ها بیش از هر زمان دیگری به یک سلاح سیاسی در دستان کشورها تبدیل شده‌اند واروپا دیگر هیچ اعتمادی به آنها ندارد.

این امر باعث تسریع تلاش های اروپا برای کنار گذاشتن هیدروکربن ها از طریق توسعه منابع انرژی جایگزین، هم تجدیدپذیر و هم هسته ای می شود.گرایش اروپا به کنار گذاشتن هیدروکربن‌ها تحت فشار مسائل زیست‌محیطی در حال رشدبود و پس از آن حمله روسیه به اوکراین انگیزه‌ای قوی به آن داد و تصمیم عربستان باعث تسریع آن شد.

در آمریکا تصمیم عربستان به عنوان خنجر زدن از پشت به این کشور و جانبداری از روسیه در جنگ اوکراین تعبیر شد.حتی خود جو بایدن،رئیس‌جمهور ایالات متحده نیز ناامیدی خود را از این تصمیم ابراز کرده است، و او با فشارهایی در حزب خود مواجه است که خواستار مجازات عربستان با لغو حفاظت نظامی ایالات متحده، از جمله خروج سیستم دفاع هوایی پاتریوت از عربستان هستند که تحت نظارت ایالات متحده در داخل عربستان مستقر است،آنچه بر تاثیر تصمیم سعودی می افزاید این است که رئیس جمهور آمریکا با اولویت دادن منافع استراتژیک با توجه به جنگ اوکراین بر موضع اخلاقی در قبال ترور جمال خاشقجی،موضع اعلام شده خود در قبال ولیعهد سعودی را پس گرفت و ماه ها پیش با وی دیدار کرده بود.

این عقیده در میان دموکرات‌ها کاملاً تثبیت شده است که محمد بن سلمان با تصمیم خود برای اعمال فشار بر افزایش قیمت نفت و در نتیجه کمک به تشدید افزایش عمومی قیمت‌ها،در واقع می‌خواست شانس جمهوری‌خواهان را در انتخابات آتی کنگره که یک ماه دیگر برگزار می شود افزایش دهد.

در واقع جمهوری خواهان کمپین خود را بر قیمت های بالا متمرکز کرده اند که آن را به سیاست اقتصادی بایدن نسبت می دهند و از تصمیم عربستان سعودی به عنوان نشانه ای از شکست رئیس جمهور آمریکا در سیاست خارجی یاد می کنند.این یک تیتر گسترده است که آنها عقب نشینی از افغانستان و ناتوانی در بازدارندگی ولادیمیر پوتین  از حمله به اوکراین را زیر آن قرار می دهند.

بر کسی پوشیده نیست که حاکمیت کنونی عربستان، جمهوری خواهان را بر دموکرات ها ترجیح می دهد و امیدوار است که دوستش دونالد ترامپ تا دو سال دیگر به کاخ سفید بازگردد.

اصل مطلب را اینجا مشاهده کنید